Ένα από τα πιο σημαντικά προβλήματα της γήρανσης θίγει μία νέα έρευνα, την ανικανότητα διαχείρισης των οικονομικών με την πάροδο του χρόνου.
Το πρώτο βήμα για τον καθορισμό αυτού το προβλήματος είναι να του δοθεί ένα όνομα, σύμφωνα με τον Δρ Lachs του Weill Cornell Medical College στη Νέα Υόρκη και Δρ Han του Rush University Medical Center στο Σικάγο, οι οποίοι θέλουν να περιγράψουν την κατάσταση ως «χρηματοπιστωτική ευπάθεια σχετιζόμενη με την ηλικία».
Γράφοντας στο περιοδικό Annals of Internal Medicine, οι Lachs και Han ορίζουν την ηλικία που σχετίζεται με χρηματοπιστωτικά προβλήματα ως επικίνδυνη συμπεριφορά που συνδέεται με τα χρήματα και που τοποθετεί τη μερίδα των μεγαλύτερων σε ηλικία ενηλίκων σε ουσιαστικό κίνδυνο για σημαντική απώλεια πόρων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε δραματικές αλλαγές στην ποιότητα της ζωής τους ενώ συνήθως, έρχεται σε αντίθεση με τις επιλογές το άτομο έκανε όταν ήταν νεότερο.
Οι γιατροί πρέπει να κατανοήσουν πώς η γήρανση του εγκεφάλου, με ή χωρίς νευρολογική νόσο, επηρεάζει την οικονομική λήψη αποφάσεων, επειδή οι ηλικιωμένοι ασθενείς μπορεί να μην έχουν εισόδημα ή ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα για να επενδύσουν έτσι ώστε να ανακάμψουν από τις απώλειες.
Σύμφωνα με τους συγγραφείς της έρευνας, η οικονομική εκμετάλλευση είναι επίσης η πιο κοινή μορφή της κακοποίησης των ηλικιωμένων, αντιπροσωπεύοντας περίπου το ήμισυ των περιπτώσεων, και αυτό με τη σειρά του μπορεί να οδηγήσει σε κακά αποτελέσματα στην υγεία, συμπεριλαμβανομένης της κατάθλιψης, της ιδρυματοποίησης και της αυξημένης θνησιμότητας.
Στους παράγοντες που μπορούν να συμβάλουν στην οικονομική ευπάθεια σε ηλικιωμένους είναι η γνωστική ή συναισθηματική κατάπτωση, τα προβλήματα όρασης, ακοής ή κινητικότητας, μια σοβαρή προοδευτική ασθένεια και η κοινωνική απομόνωση. Ορισμένες ασθένειες και φάρμακα δύνανται επίσης να επιταχύνουν την εξασθένηση των γνωστικών λειτουργιών και να είναι πιο δύσκολο για τους ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας να διαχειρίζονται τα χρήματά τους.