Μια νέα μελέτη από το Wyss στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και το Harvard Medical School (HMS) αναφέρει ότι μία μόνο χορήγηση ενός αδενο-συναφούς ιού (AAV) -με βάση γονιδιακή θεραπεία που συνδυάζει τρία γονίδια μακροζωίας πετυχαίνει σημαντική βελτίωση ή πλήρη αναστροφή πολλαπλών ασθενειών που σχετίζονται με την ηλικία, υποδηλώνοντας ότι μια προσέγγιση σε επίπεδο συστημάτων για τη θεραπεία τέτοιων ασθενειών θα μπορούσε να βελτιώσει τη συνολική υγεία και τη διάρκεια ζωής. Η έρευνα αναφέρεται στο PNAS.
“Τα αποτελέσματα που είδαμε ήταν εκπληκτικά και προτείνουμε ότι η ολιστική αντιμετώπιση της γήρανσης μέσω της γονιδιακής θεραπείας θα μπορούσε να είναι πιο αποτελεσματική από την αποσπασματική προσέγγιση που υπάρχει σήμερα”, δήλωσε ο πρώτος συντάκτης Noah Davidsohn, Ph.D., πρώην ερευνητής της Wyss Institute HMS, ο οποίος είναι τώρα ο επικεφαλής της τεχνολογίας Rejuvenate Bio. “Όλοι θέλουν να παραμείνουν όσο το δυνατόν πιο υγιείς όσο , και αυτή η μελέτη είναι ένα πρώτο βήμα προς τη μείωση της ταλαιπωρίας που προκαλείται από νοσήματα που προκαλούν εξασθένιση”.
Η μελέτη διεξήχθη στο εργαστήριο του μέλους της Σχολής Core της Wyss George Church, Ph.D. ως μέρος της μεταδιδακτορικής έρευνας του Davidsohn για τη γενετική της γήρανσης. Davidsohn, Εκκλησία και οι συν-συγγραφείς τους διεξήγαγαν σε τρία γονίδια που είχαν αποδειχθεί προηγουμένως ότι προσδίδουν αυξημένα οφέλη για την υγεία και τη διάρκεια ζωής σε ποντίκια που έχουν σχεδιαστεί με γενετική μηχανική για να τα υπερεκφράζουν: FGF21, sTGFβR2 και αΚlotho. Υπολόγισαν ότι η παροχή επιπλέον αντιγράφων αυτών των γονιδίων σε μη τροποποιημένους ποντικούς μέσω γονιδιακής θεραπείας θα καταπολεμά κατά τον ίδιο τρόπο τις ασθένειες που σχετίζονται με την ηλικία και θα αποφέρει οφέλη για την υγεία. Η ομάδα δημιούργησε ξεχωριστά κατασκευάσματα γονιδιακής θεραπείας για κάθε γονίδιο χρησιμοποιώντας τον ορότυπο AAV8 ως όχημα απελευθέρωσης και έπεισε τους σε μοντέλα ποντικών παχυσαρκίας, διαβήτη τύπου II, καρδιακή ανεπάρκεια και νεφρική ανεπάρκεια τόσο μεμονωμένα όσο και σε συνδυασμό με τα άλλα γονίδια. υπήρξε μια συνεργιστική ευεργετική επίδραση.
Μόνο ο FGF21 προκάλεσε πλήρη αναστροφή του κέρδους βάρους και του διαβήτη τύπου II σε παχύσαρκους, διαβητικούς ποντικούς μετά από μία χορήγηση γονιδιακής θεραπείας και ο συνδυασμός του με sTGFβR2 μείωσε την ατροφία των νεφρών κατά 75% σε ποντικούς με νεφρική ίνωση. Η καρδιακή λειτουργία σε ποντίκια με καρδιακή ανεπάρκεια βελτιώθηκε κατά 58% όταν τους χορηγήθηκε sTGFβR2 μόνη ή σε συνδυασμό με οποιοδήποτε από τα δύο άλλα γονίδια, δείχνοντας ότι μια συνδυασμένη θεραπευτική αγωγή των FGF21 και sTGFβR2 θα μπορούσε να αντιμετωπίσει με επιτυχία και τις τέσσερις συνθήκες που σχετίζονται με την ηλικία, την υγεία και την επιβίωση. Η χορήγηση και των τριών γονιδίων οδήγησε σε ελαφρώς χειρότερα αποτελέσματα, πιθανότατα από μια αντίθετη αλληλεπίδραση μεταξύ FGF21 και αΚlotho, η οποία παραμένει προς μελέτη. Είναι σημαντικό ότι τα ενεμένα γονίδια παρέμειναν ξεχωριστά από τα φυσικά γονιδιώματα των ζώων, δεν τροποποίησαν το φυσικό τους DNA και δεν μπορούσαν να περάσουν σε μελλοντικές γενιές ή μεταξύ ζωντανών ζώων.
“Η επίτευξη αυτών των αποτελεσμάτων σε μη διαγονιδιακά ποντίκια αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης αυτής της θεραπείας σε μια θεραπεία και η ταυτόχρονη χορήγηση πολλαπλών γονιδίων που επηρεάζουν τη νόσο θα μπορούσε να βοηθήσει στην ανακούφιση των ανοσολογικών προβλημάτων που θα μπορούσαν να προκύψουν από την εναλλακτική λύση της παροχής πολλαπλών, γονιδιακές θεραπείες για κάθε ασθένεια “, δήλωσε η Εκκλησία, η οποία είναι επίσης Καθηγητής Γενετικής στο HMS και Καθηγητής Επιστημών Υγείας και Τεχνολογίας στο Χάρβαρντ και το MIT. “Η έρευνα αυτή αποτελεί ένα ορόσημο για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των πολλών ασθενειών που συνδέονται με τη γήρανση και ίσως θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα μέσο αντιμετώπισης της γήρανσης”.
