Ενδιαφέροντα ευρήματα κομίζει πρόσφατη μελέτη από τους επιστήμονες Υγείας του Πανεπιστημίου της Γιούτα αναφορικά με το προσδόκιμο ζωής αλλά και τη γονιμότητα. Συγκεκριμένα, τα ευρήματα που βρίσκονται δημοσιευμένα στο Scientific Reports, έδειξαν πως το σύνολο των γενετικών μεταλλάξεων που συμβαίνουν στο DNA μας μπορούν να προβλέψουν τα χρόνια ζωής που υπολείπονται και στα δύο φύλα, καθώς και την διάρκεια της γυναικείας γονιμότητας .
Σύμφωνα με την έρευνα, την πρώτη στο είδος της κατά την εκτίμηση της επιστημονικής ομάδας, λιγότερες μεταλλάξεις κατά τη νεότητα χάρισαν πέντε χρόνια ζωής περισσότερα στους ανθρώπους σε σύγκριση με όσους είχαν υποστεί μεγαλύτερο αριθμό και ταχύτερα. Τα πρόσφατα δεδομένα ανοίγουν νέους δρόμους στον αγώνα επιβράδυνσης της γήρανσης.
Η έρευνα βασίστηκε στην επιστημονική γνώση περί των μεταλλάξεων που συμβαίνουν στο DNA στη ζωή του ανθρώπου και τους διορθωτικούς και αποτρεπτικούς μηχανισμούς του οργανισμού που προλαμβάνουν τις αλλοιώσεις, των οποίων ωστόσο η δράση φθίνει με το γήρας. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο συγγραφέας της έρευνας Richard Cawthon, MD, Ph.D., αναπληρωτής καθηγητής Ανθρωπογενετικής στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα, ένα ακραιφνές παράδειγμα του ρόλου της ηλικίας στα ποσοστά μεταλλάξεων αποτελούν οι περισσότερες γενετικές μεταλλάξεις που κληροδοτούνται στα παιδιά από τους πιο ηλικιωμένους γονείς σε σχέση με τους νεότερους.
Έτσι, κατά τον Δρ. Cawthon, θα η έρευνα περιστράφηκε γύρω από την υπόθεση πως αυτές οι μεταλλάξεις θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως βιοδείκτης για τη γήρανση και πιθανώς να προβλέψουν τη διάρκεια ζωής για τους νέους, καθώς και τη γονιμότητα στις γυναίκες.
Για τις ανάγκες της έρευνας, οι ειδικοί μελέτησαν με τη μέθοδο αλληλούχισης του DNA τις περιπτώσεις 61 ανδρών και 61 γυναικών, οι οποίοι αποτελούσαν την πρώτη γενιά (παππούδες) σε 41 οικογένειες τριών γενεών. Ανέλυσαν τις αλληλουχίες του DNA από ζευγάρια παππούδων από την πρώτη γενιά σε σχέση με το DNA ενός εκ των παιδιών τους, δεδομένου πως οι μεταλλάξεις της βλαστικής σειράς είναι αυτές που επηρεάζουν τους απογόνους.
Έτσι, μεταλλάξεις που βρέθηκαν στο DNA του αίματος του παιδιού αλλά δεν υπήρχαν στο DNA των γονέων, οδήγησε στο συμπέρασμα πως προέκυψαν ως μεταλλάξεις βλαστικής σειράς. Στη συνέχεια, οι ερευνητές μπόρεσαν να προσδιορίσουν από ποιον γονέα προήλθε κάθε μετάλλαξη βλαστικής σειράς και να υπολογιστεί τελικώς ο αριθμός τον μεταλλάξεων που είχαν συγκεντρωθεί από τους γονείς.
Πώς ο χρόνος των μεταλλάξεων μαρτυρά το προσδόκιμο ζωής;
Σύμφωνα με τον Δρ. Cawthon, σε σύγκριση με έναν 32χρονο άνδρα με 75 μεταλλάξεις, αναμένεται ότι ένας 40χρονος με τον ίδιο αριθμό μεταλλάξεων γερνάει με βραδύτερο ρυθμό και άρα το τέλος της ζωής του υπολογίζεται να έλθει σε μεγαλύτερη ηλικία από τον 32χρονο.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι οι μεταλλάξεις άρχισαν να εμφανίζονται με αυξημένη ταχύτητα κατά τη διάρκεια ή αμέσως μετά την εφηβεία, γεγονός που μαρτυρά ότι η γήρανση ξεκινά στην εφηβεία.
Ενδιαφέρον αποτελεί το εύρημα πως κάποιοι νέοι εμφάνισαν έως και τρεις φορές περισσότερες μεταλλάξεις. Συνυπολογίζοντας τον παράγοντα της ηλικίας, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα άτομα με τα χαμηλότερα ποσοστά μεταλλάξεων είχαν πιθανότητες να ζήσουν περίπου πέντε χρόνια περισσότερο, διαφορά συγκρίσιμη με τις επιπτώσεις του καπνίσματος ή της έλλειψης σωματικής άσκησης.
Τέλος, λιγότεροι τοκετοί παρατηρήθηκαν για τις γυναίκες με τα υψηλότερα ποσοστά μεταλλάξεων, οι οποίες απέκτησαν το τελευταίο τους παιδί σε μικρότερη ηλικία. Τα στοιχεία έδειξαν πως περισσότερες μεταλλάξεις συνεπάγονται μικρότερη διάρκεια γονιμότητας.