Οι επαγγελματίες υγείας που παρέχουν φροντίδα σε ένα μέλος της οικογένειας ή φίλο με πάθηση υγείας ή αναπηρία είναι πιο πιθανό να έχουν υποκειμενική γνωστική έκπτωση (SCD). Αυτό ήταν το συμπέρασμα σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο τεύχος 19 Νοεμβρίου των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ (CDC). Η Eva M. Jeffers, M.P.H., από τα CDC στην Ατλάντα, και οι συνεργάτες του ανέλυσαν την υποκειμενική γνωστική έκπτωση μεταξύ φροντιστών ηλικίας 45 ετών και άνω, χρησιμοποίησε δεδομένα από 22 πολιτείες στο Σύστημα Παρακολούθησης Παράγοντα Κινδύνου Συμπεριφοράς 2015-2019. Ως υποκειμενική γνωστική έκπτωση ορίστηκε η αυτοαναφερόμενη εμπειρία επιδείνωσης της σύγχυσης ή της απώλειας μνήμης κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους.
Λεπτομέρειες για την μελέτη
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το SCD αναφέρθηκε από το 12,6% των φροντιστών που παρείχαν φροντίδα σε ένα μέλος της οικογένειας ή φίλο με κατάσταση υγείας ή αναπηρία τις προηγούμενες 30 ημέρες και στο 10,2% των μη φροντιστών. Σε σύγκριση με τους μη φροντιστές με SCD, οι φροντιστές με SCD ήταν πιο πιθανό να εργάζονται, οι άνδρες και οι ηλικίες 45 έως 64 ετών και ήταν πιο πιθανό να έχουν χρόνιες παθήσεις. Σε σύγκριση με τους φροντιστές χωρίς SCD, οι φροντιστές με SCD ήταν πιο πιθανό να αναφέρουν συχνή ψυχική δυσφορία, ιστορικό κατάθλιψης και συχνούς περιορισμούς δραστηριότητας. “Οι επαγγελματίες υγείας μπορούν να υποστηρίξουν τους ασθενείς τους και τους φροντιστές των ασθενών τους αναγνωρίζοντας το SCD και τις σχετικές προκλήσεις στην παροχή περίθαλψης και παρέχοντας αντισταθμιστικές στρατηγικές για την προώθηση της υγείας και της ευημερίας τόσο των φροντιστών όσο και των αποδεκτών της φροντίδας τους”, αναφέρουν οι συγγραφείς.
Η φροντίδα μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη σωματική και ψυχική υγεία των φροντιστών. Λίγα είναι γνωστά για τη γνωστική λειτουργία των φροντιστών. Η υποκευμενική γνωστική έκπτωση ανάμεσα στους φροντιστές θα μπορούσε να επηρεάσει την ποιότητα της φροντίδας που παρέχεται στους λήπτες φροντίδας. Οι επαγγελματίες υγείας μπορούν να υποστηρίξουν τους ασθενείς τους και τους φροντιστές των ασθενών τους αναγνωρίζοντας τις προκλήσεις που σχετίζονται με το SCD στην παροχή φροντίδας. Ταυτόχρονα, μπορούν να παρέχουν αντισταθμιστικές στρατηγικές για την προώθηση της υγείας και της ευημερίας των φροντιστών, καθώς και των αποδεκτών της φροντίδας τους.
