Η πανδημία έθεσε στο επίκεντρο την ψυχική υγεία και την εξουθένωση στα επαγγέλματα υγείας, αλλά η αναδυόμενη έρευνα αποκαλύπτει ότι αυτά τα ζητήματα επηρεάζουν τους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας εδώ και χρόνια, με τα ποσοστά αυτοκτονιών να είναι ιδιαίτερα υψηλά μεταξύ των γιατρών και των νοσηλευτών. Αλλά μέχρι τώρα, λιγότερα ήταν γνωστά για την ψυχική υγεία των φαρμακοποιών. Στην πρώτη μελέτη που ανέφερε τα ποσοστά αυτοκτονίας φαρμακοποιών στις Ηνωμένες Πολιτείες, ερευνητές από τη Σχολή Φαρμακευτικής Επιστήμης Skaggs στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια και τη Σχολή Ιατρικής του UC San Diego διαπίστωσαν ότι τα ποσοστά αυτοκτονιών είναι υψηλότερα μεταξύ των φαρμακοποιών σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό, κατά προσέγγιση ποσοστό 20 ανά 100.000 φαρμακοποιούς σε σύγκριση με 12 ανά 100.000 στο γενικό πληθυσμό. Τα αποτελέσματα της διαχρονικής μελέτης δημοσιεύθηκαν στις 13 Μαΐου 2022 στο Journal of the American Pharmacists Association.
Τα στοιχεία βασίζονται σε δεδομένα από το 2003 έως το 2018, τα οποία συλλέχθηκαν από το Εθνικό Σύστημα Αναφοράς Βίαιου Θανάτου των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων. Οι συγγραφείς της μελέτης αναμένουν ότι οι αριθμοί θα είναι ακόμη υψηλότεροι τα επόμενα χρόνια λόγω των πρόσθετων στρεσογόνων παραγόντων της πανδημίας και επί του παρόντος αξιολογούν πιο πρόσφατα δεδομένα. “Αν μάθαμε κάτι από την πανδημία, είναι ότι υπάρχει ένα σημείο καμπής για τους επαγγελματίες υγείας”, είπε η αντίστοιχη συγγραφέας Kelly C. Lee, PharmD, καθηγήτρια κλινικής φαρμακευτικής στο UC San Diego Skaggs School of Pharmacy and Pharmaceutical Sciences. Η μελέτη εντόπισε τα πιο κοινά μέσα αυτοκτονίας σε αυτόν τον πληθυσμό, με το 49,8 τοις εκατό των περιπτώσεων να αφορούν πυροβόλα όπλα, το 29,4% να αφορούν δηλητηρίαση και το 13 τοις εκατό να αφορούν ασφυξία. Η χρήση πυροβόλων όπλων ήταν παρόμοια μεταξύ των φαρμακοποιών και του γενικού πληθυσμού, αλλά η δηλητηρίαση μέσω βενζοδιαζεπινών, αντικαταθλιπτικών και οπιοειδών ήταν πιο συχνή μεταξύ των φαρμακοποιών.
Τα δεδομένα παρέχουν επίσης κάποια εικόνα για παράγοντες που συμβάλλουν, συμπεριλαμβανομένου του ιστορικού ψυχικής ασθένειας και του υψηλού επιπολασμού των εργασιακών προβλημάτων. Τα εργασιακά προβλήματα είναι το πιο κοινό χαρακτηριστικό των αυτοκτονιών στα επαγγέλματα υγείας. Για τους φαρμακοποιούς, ο Lee είπε ότι τα προβλήματα εργασίας αντικατοπτρίζουν σημαντικές αλλαγές στον κλάδο τα τελευταία χρόνια, με περισσότερους φαρμακοποιούς που απασχολούνται σε νοσοκομεία και αλυσίδες λιανικής από τα μικρά, ιδιωτικά φαρμακεία πιο συνηθισμένα στο παρελθόν. Οι ευθύνες ενός φαρμακοποιού έχουν επίσης αυξηθεί σημαντικά, με μεγαλύτερους όγκους φαρμακευτικών προϊόντων προς διανομή και αυξανόμενες απαιτήσεις για τη χορήγηση εμβολίων και άλλων υπηρεσιών υγειονομικής περίθαλψης. “Οι φαρμακοποιοί έχουν πολλές περισσότερες ευθύνες τώρα, αλλά αναμένεται να τις κάνουν με τους ίδιους πόρους και αποζημίωση που είχαν πριν από 20 χρόνια”, είπε ο Λι.
“Και με αυστηρή παρακολούθηση από τα κρατικά και ομοσπονδιακά ρυθμιστικά συμβούλια, οι φαρμακοποιοί αναμένεται να αποδίδουν σε ένα γρήγορο περιβάλλον με τέλεια ακρίβεια. Είναι δύσκολο για οποιονδήποτε άνθρωπο να συμβαδίσει με αυτήν την πίεση.” Η μελλοντική έρευνα θα αξιολογήσει περαιτέρω ποια προβλήματα εργασίας έχουν τον μεγαλύτερο αντίκτυπο και πώς μπορεί να ανταποκριθεί καλύτερα το πεδίο. Εν τω μεταξύ, ο Lee συμβούλεψε τους φαρμακοποιούς να ενθαρρύνουν συμπεριφορές αναζήτησης βοήθειας μεταξύ τους και των συναδέλφων τους. “Η ψυχική υγεία εξακολουθεί να στιγματίζεται σε μεγάλο βαθμό, και συχνά ακόμη περισσότερο μεταξύ των επαγγελματιών υγείας”, είπε ο Lee. “Αν και θα έπρεπε να γνωρίζουμε καλύτερα, υπάρχει τέτοια προσδοκία να φανούμε δυνατοί, ικανοί και αξιόπιστοι στους ρόλους μας που δυσκολευόμαστε να παραδεχτούμε τυχόν τρωτά σημεία. Ήρθε η ώρα να ρίξουμε μια ματιά στο τι μας κάνει η δουλειά μας και πώς μπορούμε καλύτερα υποστηρίζουμε ο ένας τον άλλον, αλλιώς θα χάσουμε τους καλύτερους φαρμακοποιούς μας”.