Ερευνητές Οξφόρδη: Διεθνής ομάδα ερευνητών εξέτασε τα αντισώματα από μια μεγάλη ομάδα ασθενών με COVID -19. Λόγω του τρόπου παραγωγής αντισωμάτων, κάθε άτομο που έχει μολυνθεί έχει τη δυνατότητα να παράγει πολλά αντισώματα που στοχεύουν τον ιό με ελαφρώς διαφορετικό τρόπο. Επιπλέον, διαφορετικά άτομα παράγουν ένα διαφορετικό σύνολο αντισωμάτων, έτσι ώστε αν αναλύσουμε τα αντισώματα από πολλούς διαφορετικούς ασθενείς, θα μπορούσαμε ενδεχομένως να βρούμε πολλούς διαφορετικούς τρόπους εξουδετέρωσης του ιού. Το ερευνητικό άρθρο στο περιοδικό Cell είναι μια από τις πιο ολοκληρωμένες μελέτες του είδους του μέχρι στιγμής. Είναι διαθέσιμο online τώρα και θα δημοσιευτεί σε έντυπη μορφή στις 15 Απριλίου. Αυτά τα νέα αποτελέσματα δείχνουν τώρα ότι υπάρχουν πολλές διαφορετικές ευκαιρίες για επίθεση στον ιό χρησιμοποιώντας διαφορετικά αντισώματα σε μια πολύ μεγαλύτερη περιοχή από ό,τι αρχικά πίστευαν.
Ο καθηγητής Sir Dave Stuart, Διευθυντής Επιστημών Ζωής στο Diamond, επικεφαλής της Δομικής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, δήλωσε: “Ο SARS CoV-2 είναι ο ιός που προκαλεί την COVID-19. Μόλις μολυνθεί με αυτόν τον ιό ο οργανισμός, το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα αρχίζει να καταπολέμηση του ιού παράγοντας αντισώματα. Ο κύριος στόχος αυτών των αντισωμάτων είναι η πρωτεΐνη ακίδα που προεξέχει από τη σφαιρική επιφάνεια του ιού. Η ακίδα είναι το τμήμα του ιού που αλληλεπιδρά με υποδοχείς σε ανθρώπινα κύτταρα. Αυτό σημαίνει ότι εάν εμποδίζεται από αντισώματα, τότε είναι λιγότερο πιθανό ότι ο ιός μπορεί να αλληλεπιδράσει με ανθρώπινα κύτταρα και να προκαλέσει μόλυνση.” Προσθέτει: “Εφαρμόζοντας κρυσταλλογραφία ακτίνων Χ και cryo-EM, καταφέραμε να οπτικοποιήσουμε και να κατανοήσουμε πώς τα αντισώματα αλληλεπιδρούν και εξουδετερώνουν τον ιό.
Η μελέτη περιορίζει τα 377 αντισώματα που αναγνωρίζουν την ακίδα να εστιάζουν κυρίως σε 80 από αυτούς που δεσμεύτηκαν στον τομέα δέσμευσης του υποδοχέα του ιού, που είναι όπου ο ιός ακιδώνεται με ανθρώπινα κύτταρα. “Μελετώντας την αλληλεπίδραση των αντισωμάτων με την πρωτεΐνη του ιού, η ερευνητική ομάδα μπόρεσε να δημιουργήσει έναν ολοκληρωμένο και λεπτομερή χάρτη για το πού συνδέεται καθένα από αυτά στον τομέα δέσμευσης των υποδοχέων. Αυτό έδειξε ότι η πλειονότητα των ισχυρών εξουδετερωτικών αντισωμάτων επικαλύπτει τη θέση σύνδεσης για τον υποδοχέα και αποκάλυψε κοινούς τρόπους προσκόλλησης για ισχυρά αντισώματα που μοιράζονται πολλοί άνθρωποι. Αυτό μας βοηθά να κατανοήσουμε πώς να στοχεύσουμε τον ιό στο μέλλον. Η Δρ. Helen Ginn, Βοηθός Μεταδιδακτορικών Ερευνών στο Diamond Light Source προσθέτει: “Ο τομέας δέσμευσης υποδοχέα μοιάζει με ανθρώπινο κορμό. Κατά τη διάρκεια αυτής της εκτεταμένης μελέτης σε 80 αντισώματα, ανακαλύψαμε αδύνατα σημεία σε πέντε διαφορετικές περιοχές στον κορμό. Μπορεί να βρεθεί να τρέχει μεταξύ του αριστερού ώμου και του λαιμού, στον δεξιό ώμο, κάτω από τη δεξιά πλευρά και στην αριστερή πλευρά.” Αυτή η μελέτη παρέχει σημαντικές πληροφορίες στην επιστημονική κοινότητα που αναζητά να αυξήσει τα εργαλεία που διαθέτει για την καταπολέμηση του ιού.
Επιπλέον, η νέα μέθοδος χαρτογράφησης που αναπτύχθηκε από την επιστημονική ομάδα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την παροχή οδικών χαρτών για την κατανόηση της αδυναμίας σε άλλες ιογενείς ασθένειες. Η μελέτη διαπίστωσε ότι, σε ζωικά μοντέλα, τα πιο εξουδετερωτικά αντισώματα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν όχι μόνο πριν από τη μόλυνση για την πρόληψη της νόσου, αλλά και ως θεραπευτική θεραπεία όταν μια λοίμωξη βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη. Αυτό θα μπορούσε να μειώσει τη σοβαρότητα της λοίμωξης και να μειώσει τους χρόνους ανάρρωσης. Μια άλλη περιοχή είναι, για παράδειγμα, η χρήση εισπνευστήρων για τη διανομή των αντισωμάτων. Αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί προφυλακτικά, όπου χορηγούνται αντισώματα πριν ο ιός να έχει την ευκαιρία να μολύνει. Τα αντισώματα στη συνέχεια μιμούνται τις λειτουργίες του ανοσοποιητικού συστήματος και εξουδετερώνουν τον ιό πριν μπορέσει να μολύνει οποιαδήποτε κύτταρα ενώ ενεργούν με παρόμοιο τρόπο με ένα εμβόλιο βραχύβιας διάρκειας.