Η έκθεση στον μόλυβδο στην παιδική ηλικία σχετίζεται με τη πτώση της γνωστικής λειτουργίας στα τέλη της ζωής, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο τεύχος του Science Advances στις 11 Νοεμβρίου.
Πώς μας επηρεάζει η έκθεση στον μόλυβδο;
Η Haena Lee, Ph.D., από το Πανεπιστήμιο Sungkyunkwan στη Σεούλ, Νότια Κορέα, και οι συνεργάτες της χρησιμοποίησαν ένα εθνικά αντιπροσωπευτικό δείγμα ηλικιωμένων ενηλίκων των ΗΠΑ που συνδέονται με ιστορικά διοικητικά δεδομένα από τη δεκαετία του 1940 για να εξετάσουν τις μακροπρόθεσμες συνέπειες του μολύβδου στο πόσιμο νερό.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι ηλικιωμένοι που ζούσαν ως παιδιά σε πόλεις με μολύβδινους σωλήνες και όξινο ή αλκαλικό νερό, που είναι συνθήκες που απαιτούνται για την έκπλυση του μολύβδου στο πόσιμο νερό, είχαν χειρότερη γνωστική λειτουργία, αλλά δεν είχαν πιο απότομη γνωστική έκπτωση. Το μορφωτικό επίπεδο αντιπροσώπευε περίπου το ένα τέταρτο της συσχέτισης μεταξύ του οδηγού και της γνωστικής ικανότητας στα τέλη της ζωής.
«Τα ευρήματά μας υποδεικνύουν την ανάγκη για ισχυρότερες ενέργειες στη διαχείριση του νερού, τον έλεγχο της διάβρωσης και τη ρύθμιση σε πολιτειακό και τοπικό επίπεδο για να αποτραπεί η μελλοντική έκθεση σε μόλυβδο και οι μόνιμες συνέπειες για την υγεία», γράφουν οι συγγραφείς. «Τα ευρήματά μας σχετίζονται επίσης με τις ανησυχίες για τη δημόσια υγεία σχετικά με τα παιδιά της Αμερικής που γεννήθηκαν τις δεκαετίες του 1960, του 1970 και του 1980, τα οποία εκτέθηκαν σε ιστορικά πρωτόγνωρα επίπεδα μολύβδου μέσω βενζίνης με μόλυβδο και άλλων πηγών».
