Επιστημονικά Νέα

Έρευνα Δεινόσαυροι: Βρέθηκαν οι πέτρες που έτρωγαν για να χωνέψουν [pic]

Έρευνα Δεινόσαυροι: Βρέθηκαν οι πέτρες που έτρωγαν για να χωνέψουν [pic]
Έρευνα Δεινόσαυροι: Τα σαυρόποδα μπορούσαν να κόψουν την τροφή τους, αλλά όχι να τη μασήσουν. Οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι αυτοί οι δεινόσαυροι κατάπιναν χαλίκια, τα οποία τους βοηθούσαν να χωνέψουν αλέθοντας την τροφή στο στομάχι τους. Αυτά τα χαλίκια ονομάστηκαν γαστρόλιθοι. Όπως φαίνεται όμως οι φυτοφάγοι δεινόσαυροι με τους τεράστιους λαιμούς δεν έτρωγαν μόνο χαλίκια για να τους βοηθήσουν στην πέψη, αλλά κατάπιναν και μεγάλου μεγέθους πέτρες.

Your browser does not support the video tag. https://grx-obj.adman.gr/grx/creatives/sanofi/20876/better-understanding-insulin.mp4

Τα σαυρόποδα ήταν η οικογένεια δεινοσαύρων, στην οποία ανήκουν τα μεγαλύτερα σε μέγεθος είδη. Πρόκειται για φυτοφάγους γίγαντες, που ήταν τα μεγαλύτερα πλάσματα που περπάτησαν ποτέ στη Γη. Το μεγαλύτερο από όλα ήταν ο Αργεντινόσαυρος, με μήκος 40 μέτρων και βάρος 100 τόνων αν και ευρήματα των τελευταίων ετών έχουν υποδείξει την ύπαρξη και ακόμη μεγαλύτερων δεινοσαύρων.


Τα σαυρόποδα μπορούσαν να κόψουν την τροφή τους, αλλά όχι να τη μασήσουν. Οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι αυτοί οι δεινόσαυροι κατάπιναν χαλίκια, τα οποία τους βοηθούσαν να χωνέψουν αλέθοντας την τροφή στο στομάχι τους. Αυτά τα χαλίκια ονομάστηκαν γαστρόλιθοι. Όπως φαίνεται όμως οι φυτοφάγοι δεινόσαυροι με τους τεράστιους λαιμούς δεν έτρωγαν μόνο χαλίκια για να τους βοηθήσουν στην πέψη, αλλά κατάπιναν και μεγάλου μεγέθους πέτρες.

Ερευνητική ομάδα από ειδικούς μεγάλων αμερικανικών πανεπιστημίων ανακάλυψε δέκα περίπου χαλαζίτες. Σύμφωνα με τους ερευνητές ένας δεινόσαυρος που βρισκόταν σε περιοχές του Ουισκόνσιν, αφού έφαγε, κατάπιε μετά, αυτά τα πετρώματα. Στη συνέχεια ταξίδεψε σε απόσταση χιλίων χλμ. πηγαίνοντας σε περιοχές του Γουαιόμινγκ. Όμως ο δεινόσαυρος πέθανε λίγο μετά την έλευση του στην περιοχή, αφήνοντας εκεί τις πέτρες, που είχε καταπιεί, ως ένα «ταξιδιωτικό ίχνος», το οποίο κατάφεραν να ανακαλύψουν οι ερευνητές.

«Πιστεύουμε ότι αυτές οι πέτρες μεταφέρθηκαν από το νότιο Ουισκόνσιν στις κεντρικές περιοχές του Γουαϊόμινγκ μέσα στην κοιλιά ενός δεινοσαύρου» αναφέρει ο Τζος Μαλόουν, μεταπτυχιακός φοιτητής της Σχολής Γεωεπιστημών στο Πανεπιστήμιο του Τέξας, εκ των επικεφαλής της έρευνας, η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Terra Nova». Η ανακάλυψη θεωρείται σημαντική όχι μόνο για τον εντοπισμό των πετρωμάτων, αλλά και επειδή αποκαλύπτει καινούργια δεδομένα για τις μετακινήσεις των γιγάντιων φυτοφάγων δεινόσαυρων.