Έρευνα Covid: Μια μελέτη των επιζώντων της COVID-19 διαπίστωσε ότι έως και το 45% αυτών που νοσηλεύτηκαν για τον ιό παρουσίασαν σημαντική λειτουργική μείωση μετά την έξοδο. Οι ερευνητές δήλωσαν ότι τα ευρήματα υπογραμμίζουν την ανάγκη αποκατάστασης σε αυτόν τον πληθυσμό ασθενών μετά την έξοδο από το νοσοκομείο.
Η μελέτη, η οποία διεξήχθη από την Ιατρική Michigan και δημοσιεύθηκε στο περιοδικό PM&R, περιελάμβανε δεδομένα από διαγράμματα 300 ενήλικων ασθενών που νοσηλεύτηκαν για την COVID-19 μεταξύ Μαρτίου και Απριλίου του 2020.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μεταξύ των ασθενών που εμφάνισαν λειτουργική μείωση, το 80% παραπέμφθηκε για πρόσθετη θεραπεία μετά την έξοδο, ενώ σχεδόν το 20% όλων των ασθενών έχασαν τόσο μεγάλη ικανότητα που δεν μπορούσαν πλέον να ζήσουν ανεξάρτητα κατά την έξοδο από το νοσοκομείο. “Αυτοί οι ασθενείς μπορεί να χρειαζόταν να μετακινηθούν σε μια ήπια εγκατάσταση ή ίσως χρειαζόταν να μετακινηθούν με ένα μέλος της οικογένειας, αλλά δεν μπόρεσαν να πάνε σπίτι”, είπε σε ένα δελτίο τύπου η Alecia K. Daunter, MD, παιδιατρικός ψυχίατρος στο Michigan Medicine,.
“Αυτό είχε τεράστιο αντίκτυπο στους ασθενείς και τις οικογένειές τους – συναισθηματικά και σωματικά.”
Παρ’ όλα αυτά, οι ερευνητές δήλωσαν ότι οι αριθμοί είναι πιθανότατα αναφερόμενοι, καθώς στην αρχή της πανδημίας πολλά νοσοκομεία κινήθηκαν για να ελαχιστοποιήσουν την έκθεση των ασθενών, έτσι έως και το 40% των ασθενών στη μελέτη δεν είχαν ποτέ αξιολόγηση αποκατάστασης.
“Οι σημαντικές αλλαγές στη λειτουργία που επισημαίνουμε είναι σημαντικές, αλλά λιγότερο δραματικές μειώσεις στη σωματική και γνωστική λειτουργία είναι πιθανό να βρεθούν σε σχεδόν όλους τους ασθενείς που είχαν νοσηλευτεί στο παρελθόν λόγω COVID”, δήλωσε στο δελτίο τύπου η Anna Kratz, Ph.D., κλινική ψυχολόγος στο Michigan Medicine and ανώτερη συγγραφέας της έρευνας.
“Και γνωρίζουμε από δεκαετίες εργασίας αποκατάστασης ότι ακόμη και οι λεπτές αλλαγές στη λειτουργία μπορούν να εκτροχιάσουν την πορεία της ζωής ενός ατόμου.
Η μελλοντική εργασία πρέπει να επικεντρωθεί στη βελτίωση της ικανότητάς μας να αναγνωρίζουμε και να αντιμετωπίζουμε ανθρώπους σε όλο το μέγεθος του λειτουργικού φάσματος μείωσης.”