Υδροξυχλωροκίνη, διπλές τυφλές μελέτες, αναρρωτικό πλάσμα, ανοσία αγέλης – η πανδημία του κοροναϊού έχει ωθήσει τη γλώσσα της επιστήμης σε δημόσια θέα όπως ποτέ άλλοτε. Έχοντας ξεφύγει από τα όρια του εργαστηρίου, αυτοί και άλλοι κάποτε ασαφείς όροι γίνονται γρήγορα μέρος της καθημερινότητας μας. Αλλά η εξοικείωση με την ορολογία δεν οδηγεί απαραίτητα σε καλύτερη κατανόηση, ειδικά όταν υπάρχει χιονοστιβάδα νέων ευρημάτων, προειδοποιούν οι ειδικοί. Όταν οι ερευνητές διαφωνούν ή αλλάζουν γνώμη σχετικά με την αποτελεσματικότητα μιας θεραπείας ή πολιτικής, η φυσιολογική ανάκαμψη της επιστημονικής διαδικασίας μπορεί να προκαλέσει σύγχυση. Αυτό ενισχύεται μόνο από έναν 24ωρο κύκλο ειδήσεων και διασπορά στα κοινωνικά δίκτυα, προσθέτουν.
Ο αριθμός των μελετών σχετικά με το νέο κοροναϊό και την ασθένεια που προκαλεί έχει εκτοξευθεί σε χιλιάδες, ενώ εκατοντάδες ακόμη βρίσκονται σε εξέλιξη ανά πάσα στιγμή. Αυτό είναι λογικό είπε ο Serge Horbach, ειδικός σε ακαδημαϊκές εκδόσεις στο Πανεπιστήμιο Radboud της Ολλανδίας και συγγραφέας μιας νέας μελέτης σχετικά με την ‘έκρηξη’ στην έρευνα που προκλήθηκε από την πανδημία του κοροναϊού.
Σε μια κρίση στον τομέα της δημόσιας υγείας που, μέχρι σήμερα, έχει μολύνει σχεδόν πέντε εκατομμύρια ανθρώπους και έχει σκοτώσει περισσότερους από 315.000, “η ταχεία διάδοση σχετικών επιστημονικών γνώσεων είναι υψίστης σημασίας”, έγραψε. Από τα μέσα Απριλίου, είχε καταγράψει περισσότερες από 2.000 λεγόμενες προ-εκτυπώσεις, οι οποίες δημοσιεύθηκαν χωρίς να έχουν περάσει από επιστημονική περιοδική κριτική, η οποία συνήθως διαρκεί πολλούς μήνες.
Ακόμα και το συνηθισμένο κανάλι στο οποίο η έρευνα υπόκειται σε έλεγχο από συνομηλίκους ή συναδέλφους εμπειρογνώμονες πριν από τη δημοσίευση έχει “επιταχυνθεί σημαντικά”, δήλωσε ο Horbach. Στην τρέχουσα παγκόσμια πανδημία για την υγεία, άρθρα κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο ή εκτυπώθηκαν εντός 57 ημερών, και πάλι το ταχύτερο όσο συνήθως, βρήκε. Οι εκδότες έχουν επίσης διαθέσει ελεύθερες σχετικές μελέτες και ανέστειλαν τη συνήθη πρακτική της απελευθέρωσής τους με εμπάργκο που καθυστερεί την πρόσβαση ακόμη περισσότερο.
Εδώ και χρόνια, τα περιοδικά δέχονται πιέσεις από απογοητευμένους συγγραφείς και επιστημονικά ιδρύματα για να επιταχύνουν μια πρακτική που χρονολογείται στις αρχές του 18ου αιώνα. Και έχουν υποσχεθεί εδώ και καιρό ” ταχύτερη κριτική από ομοτίμους” για να εξυπηρετήσουν τους αναγνώστες και τους συγγραφείς, δήλωσε ο Ivan Oransky, συνιδρυτής του Retraction Watch, ενός ιστότοπου με έδρα τις ΗΠΑ που παρακολουθεί τις διορθώσεις σε επιστημονικές δημοσιεύσεις.
