Μια νέα μελέτη που διεξήχθη σε εργαστηριακά ποντίκια δείχνει ότι το ανοσοποιητικό σύστημα μιας μητέρας μπορεί να προετοιμάζεται για μια επόμενη εγκυμοσύνη από μικροσκοπικά κύτταρα που έχουν μείνει πίσω από μια προηγούμενη. Η έρευνα αυτή παρέχει πληροφορίες για τους μηχανισμούς που κρύβονται πίσω από την ανοσολογική ανοχή που επιτρέπει στο σώμα μιας γυναίκας να δεχτεί ένα έμβρυο, παρά το γεγονός ότι πρόκειται για μια ξένη οντότητα.
Εγκυμοσύνη έρευνα
Η ικανότητα του ανθρώπινου σώματος να ανέχεται ένα έμβρυο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης δεν είναι πλήρως κατανοητή. Ο επικεφαλής ερευνητής της μελέτης, Δρ Sing Sing Way, εξήγησε ότι η έρευνα αυτή θα μπορούσε τελικά να οδηγήσει σε τρόπους πρόληψης των επιπλοκών της εγκυμοσύνης, όπως η προεκλαμψία, ο πρόωρος τοκετός και η θνησιγένεια. Αυτές οι επιπλοκές συχνά περιλαμβάνουν έναν βαθμό “εμβρυϊκής δυσανεξίας”, γεγονός που καθιστά ζωτικής σημασίας την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο το ανοσοποιητικό σύστημα της μητέρας δέχεται ένα έμβρυο για την αντιμετώπιση των υποκείμενων αιτιών τους.
Η Δρ Linda Randolph, η οποία δεν συμμετείχε στη μελέτη, τόνισε ότι η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο το μητρικό ανοσοποιητικό σύστημα δέχεται ένα έμβρυο μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό των αιτιών των επιπλοκών της εγκυμοσύνης. Εάν η μελλοντική έρευνα επιβεβαιώσει παρόμοιους μηχανισμούς στους ανθρώπους, θα μπορούσε να έχει σημαντικές επιπτώσεις στην πρόληψη των επιπλοκών και της απώλειας εγκυμοσύνης.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science, επικεντρώθηκε σε ποντίκια εργαστηρίου για την καλύτερη κατανόηση αυτών των μηχανισμών. Ενώ χρησιμοποιήθηκαν ποντίκια λόγω της ευκολίας μελέτης τους, οι ερευνητές πιστεύουν ότι τα αποτελέσματα θα μπορούσαν να εφαρμοστούν και στους ανθρώπους, καθώς οι προκλήσεις που σχετίζονται με την ανοχή της εγκυμοσύνης είναι καθολικές μεταξύ των ειδών.
Η μελέτη συνδέει δύο ενδιαφέροντα φαινόμενα: τον εμβρυϊκό μικροχιμαιρισμό και τη διατήρηση των προστατευτικών Τ-κυττάρων μετά από μια υγιή εγκυμοσύνη. Ο εμβρυϊκός μικροχιμαιρισμός αναφέρεται στην παρουσία ενός μικρού αριθμού εμβρυϊκών κυττάρων που διαφεύγουν από τη μήτρα και διαμένουν στους ιστούς της μητέρας, ενώ τα προστατευτικά Τ-κύτταρα συμβάλλουν στην καταστολή της ανοσολογικής απόκρισης σε ένα επόμενο έμβρυο.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι ο εμβρυϊκός μικροχιμαιρισμός διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στη διατήρηση του “φιλικού” ανοσοποιητικού περιβάλλοντος για τα μελλοντικά αδέλφια που μοιράζονται τον ίδιο πατέρα. Μετά από κάθε επόμενη εγκυμοσύνη, κύτταρα από το συγκεκριμένο έμβρυο αντικαθιστούν τα κύτταρα του μεγαλύτερου αδελφού, αλλά μια μικρή δεξαμενή ευεργετικών Τ-κυττάρων από κάθε εγκυμοσύνη παραμένει ενεργή για την επόμενη.
Τα ευρήματα της μελέτης ευθυγραμμίζονται με τα πρότυπα που παρατηρούνται στις επιπλοκές της εγκυμοσύνης στον άνθρωπο, οι οποίες είναι λιγότερο συχνές σε επόμενες εγκυμοσύνες, εάν η αρχική εγκυμοσύνη ήταν υγιής. Αντίθετα, οι επιπλοκές σε μια πρώτη εγκυμοσύνη μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο επιπλοκών σε μελλοντικές εγκυμοσύνες. Αυτό υποδηλώνει ότι το ανοσοποιητικό σύστημα της μητέρας “θυμάται” μια υγιή εγκυμοσύνη και μπορεί να διατηρεί μνήμες για τις περίπλοκες εγκυμοσύνες.
Τελικά, η έρευνα αυτή ρίχνει φως στους πολύπλοκους μηχανισμούς που διέπουν την ανοχή της εγκυμοσύνης και ανοίγει την πόρτα σε περαιτέρω μελέτες που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην πρόληψη των επαναλαμβανόμενων επιπλοκών της εγκυμοσύνης στο μέλλον.