Πηγαίνετε σπίτι από τη δουλειά ακολουθώντας την ίδια διαδρομή τα τελευταία πέντε χρόνια. Όμως τελευταία, σταματάτε στην ίδια διασταύρωση, προσπαθώντας να θυμηθείτε αν χρειάζεται να στρίψετε αριστερά ή δεξιά. Πολλές περιπτώσεις στην καθημερινή ζωή μπορεί να μας κάνουν να αναρωτηθούμε εάν τα κενά στη μνήμη μας είναι φυσιολογικά, σημάδι γνωστικής έκπτωσης ή ακόμη και αρχή της άνοιας. Το πρώτο μας ένστικτο μπορεί να είναι ότι οφείλεται σε φθορά στον εγκέφαλό μας. Και είναι αλήθεια ότι όπως και το υπόλοιπο σώμα μας, τα εγκεφαλικά μας κύτταρα συρρικνώνονται όταν γερνάμε.
Κάποια απώλεια μνήμης είναι φυσιολογική
Αλλά δεν οφείλονται όλα τα κενά μνήμης σε αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία στους νευρώνες μας. Σε πολλές περιπτώσεις, οι παράγοντες που επηρεάζουν είναι πιο ασήμαντοι, συμπεριλαμβανομένης της κούρασης, του άγχους ή της απόσπασης της προσοχής. Το σύστημα μνήμης μας είναι κατασκευασμένο με τρόπο που κάποιου βαθμού λήθη είναι φυσιολογικό. Αυτό δεν είναι ελάττωμα, αλλά χαρακτηριστικό.
Η διατήρηση των αναμνήσεων δεν είναι μόνο μια αποστράγγιση του μεταβολισμού μας, αλλά πάρα πολλές περιττές πληροφορίες μπορεί να επιβραδύνουν ή να εμποδίσουν την ανάκτηση συγκεκριμένων αναμνήσεων. Δυστυχώς, δεν είναι πάντα στο χέρι μας να αποφασίζουμε τι είναι σημαντικό και τι πρέπει να θυμόμαστε. Ο εγκέφαλός μας το κάνει αυτό για εμάς. Γενικά, ο εγκέφαλός μας προτιμά τις κοινωνικές πληροφορίες, αλλά απορρίπτει εύκολα αφηρημένες πληροφορίες.
Η απώλεια μνήμης γίνεται πρόβλημα όταν αρχίζει να επηρεάζει την καθημερινότητά σας. Δεν είναι τεράστιο πρόβλημα αν δεν θυμάστε να στρίψετε δεξιά ή αριστερά. Ωστόσο, το να ξεχνάτε γιατί είστε πίσω από το τιμόνι, πού προορίζεται να πάτε ή ακόμα και πώς να οδηγείτε δεν είναι φυσιολογικό. Αυτά είναι σημάδια ότι κάτι μπορεί να μην πάει καλά και θα πρέπει να διερευνηθεί περαιτέρω.
Στη συνέχεια, υπάρχει ήπια γνωστική εξασθένηση
Ο δρόμος μεταξύ της απώλειας μνήμης που σχετίζεται με τη γήρανση και της απώλειας μνήμης που σχετίζεται περισσότερο με την απώλεια μνήμης επινοείται ως ήπια γνωστική εξασθένηση. Ο βαθμός βλάβης μπορεί να παραμείνει σταθερός, να βελτιωθεί ή να επιδεινωθεί. Ωστόσο, υποδεικνύει αυξημένο κίνδυνο μελλοντικής νευρογεννητικής νόσου όπως η άνοια. Κάθε χρόνο, περίπου το 10-15% των ατόμων με ήπια γνωστική εξασθένηση θα αναπτύξουν άνοια.
Για τα άτομα με ήπια γνωστική έκπτωση, η ικανότητα να αναλαμβάνουν συνήθεις δραστηριότητες επηρεάζεται σταδιακά και πιο σημαντικά με την πάροδο του χρόνου. Εκτός από την απώλεια μνήμης, μπορεί να συνοδεύεται από άλλα προβλήματα με τη γλώσσα, τη σκέψη και τις δεξιότητες λήψης αποφάσεων. Μια ήπια διάγνωση γνωστικής εξασθένησης μπορεί να είναι ένα δίκοπο μαχαίρι. Επιβεβαιώνει ότι οι ηλικιωμένοι ανησυχούν ότι η απώλεια μνήμης τους είναι μη φυσιολογική. Επίσης, εγείρει ανησυχίες ότι θα εξελιχθεί σε άνοια. Αλλά μπορεί επίσης να οδηγήσει στην εξερεύνηση πιθανής θεραπείας και σχεδιασμού για το μέλλον.
Λάβετε βοήθεια όταν τα κενά μνήμης σας είναι σταθερά
Αν και τα κενά της καθημερινής μνήμης δεν είναι κάτι για το οποίο πρέπει αδικαιολόγητα να ανησυχούμε, είναι συνετό να ζητάτε επαγγελματική συμβουλή υγειονομικής περίθαλψης, όπως από τον γιατρό σας, όταν αυτές οι βλάβες γίνονται πιο έντονες και συνεπείς. Ενώ επί του παρόντος δεν υπάρχει ακόμη θεραπεία για τη νόσο του Αλτσχάιμερ, η έγκαιρη ανίχνευση θα σας επιτρέψει να προγραμματίσετε το μέλλον και την πιο στοχευμένη διαχείριση της διαταραχής.