Τα άτομα που έχουν μακρά COVID – παρατεταμένα συμπτώματα μετά από λοίμωξη από COVID-19 – μπορεί επίσης να έχουν χαμηλότερα επίπεδα οξυγόνου στον εγκέφαλο, γνωστικά προβλήματα και ψυχιατρικά προβλήματα, όπως άγχος και κατάθλιψη. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Waterloo στον Καναδά και το Πανεπιστήμιο Drexel στη Φιλαδέλφεια συνδύασαν δύο παράλληλες μελέτες για να κατανοήσουν καλύτερα τι συμβαίνει σε ασθενείς με χρόνια COVID-19.
Η μία ήταν μια εργαστηριακή μελέτη που περιλάμβανε τεστ δεξιοτήτων σκέψης και απεικόνισης των επιπέδων οξυγόνου στον εγκέφαλο. Η άλλη ήταν μια εθνική έρευνα πληθυσμού των Καναδών το 2021 και το 2022. Η εργαστηριακή μελέτη συνέκρινε ανθρώπους που δεν είχαν στο παρελθόν συμπτωματικό COVID-19 με εκείνους που είχαν τον ιό. Όσοι είχαν βιώσει την COVID-19 τα πήγαν χειρότερα σε δύο εργασίες υπολογιστή.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι που είχαν μολυνθεί δεν είχαν την αναμενόμενη αύξηση του επιπέδου οξυγόνου σε μια περιοχή του εγκεφάλου που συνήθως εμπλέκεται σε μία από αυτές τις εργασίες. «Είμαστε οι πρώτοι που δείξαμε μειωμένη πρόσληψη οξυγόνου στον εγκέφαλο κατά τη διάρκεια μιας γνωστικής εργασίας τους μήνες μετά από μια συμπτωματική λοίμωξη από COVID-19», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας Δρ Peter Hall, ερευνητής στη Σχολή Επιστημών Δημόσιας Υγείας στο Waterloo. Οντάριο. «Αυτό είναι σημαντικό επειδή η έλλειψη επαρκούς παροχής οξυγόνου θεωρείται ότι είναι ένας από τους μηχανισμούς με τους οποίους το COVID-19 μπορεί να προκαλέσει γνωστική εξασθένηση».
Για την άλλη μελέτη, ερωτήθηκαν 2.000 Καναδοί ηλικίας 18 έως 56 ετών. Όσοι είχαν COVID-19 ανέφεραν δυσκολία συγκέντρωσης, προβλήματα αναστολής και αυξημένο άγχος και κατάθλιψη. Ενώ τα αποτελέσματα ήταν οριακά ισχυρότερα μεταξύ των μη εμβολιασμένων ατόμων, ο αντίκτυπος ήταν ακόμα ανιχνεύσιμος αφού οι ερευνητές έλεγξαν πόσο καιρό είχε περάσει από τότε που μολύνθηκαν οι ερωτηθέντες.
«Φαίνεται ότι, ανεξάρτητα από το φύλο και άλλους δημογραφικούς παράγοντες, η μόλυνση από την COVID-19 στην αρχή συσχετίζεται με αυξημένα προβλήματα στη ρύθμιση των συναισθημάτων έξι μήνες αργότερα: κατάθλιψη, άγχος και διέγερση», δήλωσε ο Χολ σε δελτίο τύπου από το Πανεπιστήμιο του Βατερλό. «Σε ορισμένες περιπτώσεις, μιλάμε για επίπεδα συμπτωμάτων που είναι πάνω ή πάνω από τα συνιστώμενα ως βαθμολογίες αποκοπής για ψυχιατρικές διαγνώσεις». Η απεικόνιση του εγκεφάλου διαπίστωσε ότι οι γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας επηρεάστηκαν περισσότερο.
«Δεν γνωρίζουμε με βεβαιότητα γιατί συνέβη αυτό, αλλά υπήρξαν και άλλες μελέτες που δείχνουν ότι οι ηλικιωμένες γυναίκες επηρεάζονται ιδιαίτερα από ορισμένα συμπτώματα του συνδρόμου μετά την COVID-19», είπε ο Χολ. Δεν είναι σαφές εάν η Omicron και οι μεταγενέστερες παραλλαγές έχουν τα ίδια αποτελέσματα στον εγκέφαλο με τις προηγούμενες παραλλαγές που εξετάστηκαν σε αυτή τη μελέτη.
«Οι δύο μελέτες μας, χρησιμοποιώντας πολύ διαφορετικές μεθόδους, υπογραμμίζουν την ανάγκη κατανόησης του πλήρους φάσματος των βλαβών της ασθένειας COVID-19», είπε ο Χολ. «Πρέπει ακόμη να μάθουμε περισσότερα για το πώς παράγοντες όπως ο εμβολιασμός επηρεάζουν τη μακροχρόνια πορεία της COVID. Πρέπει επίσης να γνωρίζουμε πώς ορισμένες σωματικές παθήσεις όπως:
- ο διαβήτης,
- η παχυσαρκία,
- και η υπέρταση [υψηλή αρτηριακή πίεση]
μπορεί να επηρεάσουν αυτούς τους μηχανισμούς και τα αποτελέσματα.» Τα ευρήματα της μελέτης δημοσιεύτηκαν στο τεύχος Μαρτίου του περιοδικού Brain, Behavior & Immunity-Health.