Έρευνες έχουν δείξει ότι αυτοάνοσες ασθένειες, όπως ο λύκος και η σκλήρυνση κατά πλάκας, μπορούν να επηρεάσουν τον εγκέφαλο και να οδηγήσουν σε συμπτώματα όπως άγχος, κατάθλιψη και γνωστική εξασθένηση. Ωστόσο, η σχέση μεταξύ των αυτοάνοσων ασθενειών και των εφιαλτών ή της ημέρας δεν έχει γίνει καλά μέχρι τώρα.
Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Neurology εξέτασε τις περιπτώσεις ασθενών που βίωσαν συχνούς εφιάλτες ή εφιάλτες πριν διαγνωστούν με αυτοάνοσο νόσημα. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτά τα άτομα ανέφεραν συχνά μια ξαφνική εμφάνιση ζωντανών και οδυνηρών ονείρων, τα οποία επέμεναν ακόμη και μετά το ξύπνημα.
Περαιτέρω έρευνα αποκάλυψε ότι αυτοί οι ασθενείς είχαν υψηλά επίπεδα φλεγμονής στον εγκέφαλό τους, χαρακτηριστικό των αυτοάνοσων νοσημάτων. Αυτή η φλεγμονή μπορεί να διαταράξει την κανονική λειτουργία του εγκεφάλου και να οδηγήσει σε διαταραχές στον ύπνο και τη γνωστική λειτουργία.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι εφιάλτες και οι ημερίδες θα μπορούσαν να είναι πρώιμα προειδοποιητικά σημάδια μιας αυτοάνοσης νόσου, καθώς μπορεί να υποδεικνύουν μια υποκείμενη ανοσολογική απόκριση που βλάπτει τον εγκέφαλο. Αναγνωρίζοντας έγκαιρα αυτά τα συμπτώματα, οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης μπορεί να είναι σε θέση να διαγνώσουν και να θεραπεύσουν τα αυτοάνοσα νοσήματα νωρίτερα, βελτιώνοντας δυνητικά τα αποτελέσματα για τους ασθενείς.
Είναι σημαντικό για τα άτομα που βιώνουν συχνούς εφιάλτες ή ηρεμίες να συζητούν αυτά τα συμπτώματα με τον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης, ειδικά εάν συνοδεύονται από άλλα συμπτώματα όπως κόπωση, πόνο στις αρθρώσεις ή ανεξήγητη απώλεια βάρους. Αυτά μπορεί να είναι σημάδια μιας υποκείμενης αυτοάνοσης νόσου που απαιτεί ιατρική φροντίδα.
Συμπερασματικά, οι εφιάλτες και οι αφηρημάδες θα μπορούσαν να είναι πιθανά πρώιμα προειδοποιητικά σημάδια μιας αυτοάνοσης νόσου και τα άτομα δεν πρέπει να αγνοούν αυτά τα συμπτώματα. Αναζητώντας ιατρική βοήθεια και συζητώντας τις ανησυχίες τους με έναν πάροχο υγειονομικής περίθαλψης, μπορεί να είναι σε θέση να λάβουν μια πρώιμη διάγνωση και την κατάλληλη θεραπεία. Η έγκαιρη παρέμβαση είναι το κλειδί για τη διαχείριση των αυτοάνοσων νοσημάτων και την πρόληψη περαιτέρω βλάβης στον εγκέφαλο και σε άλλα όργανα.