Δόντια Ανθρώπινο Δέρμα: Το συνήθως χρησιμοποιούμενο αποδεικτικό στοιχείο σε δίκες, η ανάλυση μικρών δαγκωμάτων, δεν υποστηρίζεται από επιστημονικές έρευνες – δείχνει μια ανάλυση της τρέχουσας βιβλιογραφίας και 12 νέες μελέτες. Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο Περιοδικό του Οδοντιατρικού Συλλόγου της Καλιφόρνιας (Journal of the California Dental Association), δείχνει ότι 26 άνθρωποι έχουν καταδικαστεί άδικα, και ορισμένοι ακόμη και σε θάνατο, από τη χρήση αυτής της εγκληματολογικής επιστήμης. “Η επιστημονική κοινότητα δεν υποστηρίζει τις βασικές παραδοχές ότι τα ανθρώπινα δόντια είναι μοναδικά και ότι τα μοναδικά χαρακτηριστικά τους μεταφέρονται στο ανθρώπινο δέρμα“, δηλώνει η επικεφαλής συγγραφέας Mary Bush, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης στο Μπάφαλο της Νέας Υόρκης.
“Διαπιστώσαμε ότι η μεταφορά των δαγκωματιδίων στο δέρμα δεν είναι αξιόπιστη και διαπιστώσαμε ότι σε έναν πληθυσμό 1.100 ατόμων, με παραμόρφωση μόλις 25%, ένας σημαντικός αριθμός του πληθυσμού θα μπορούσε να έχει δημιουργήσει το δάγκωμα. “Τα ευρήματά μας είναι μια προειδοποιητική ιστορία για το πόσο επικίνδυνες μπορεί να είναι οι συνέπειες όταν στηρίζονται σε δοκιμές”. Στο σύνολο δεδομένων της ομάδας, παρατηρήθηκε ότι υπήρχε πολύ μεγαλύτερη παραμόρφωση (και επομένως λιγότερες αντιστοιχίες) στα κάτω δόντια σε σχέση με τα πάνω δόντια. Ήταν επίσης σε θέση να εξετάσουν την παραμόρφωση στις πραγματικές εσοχές των δοντιών που άφησαν στο δέρμα. Οι συγγραφείς αναφέρουν την περίπτωση του Keith Allen Harward, ο οποίος πέρασε 33 χρόνια πίσω από τα κάγκελα για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε. Το κύριο αποδεικτικό στοιχείο που χρησιμοποιήθηκε για την καταδίκη του Harward ήταν ένα σημάδι δαγκώματος στο δέρμα του θύματος. Ένας ιατροδικαστής οδοντίατρος εξήγησε στους ενόρκους πως τα δόντια του Harward έκαναν το δάγκωμα με τόσο μεγάλη λεπτομέρεια που η ίδια η οικογένειά του αμφισβήτησε την αθωότητά του. “Τα αποτελέσματα των εξετάσεων DNA απέδειξαν ότι ο Harward δεν μπορούσε να έχει διαπράξει το έγκλημα και ο πραγματικός δράστης ταυτοποιήθηκε. Ο Harward ακολούθως αποφυλακίστηκε”, προσθέτει ο καθηγητής Bush. Δυστυχώς, αυτή δεν είναι μια μεμονωμένη περίπτωση. Οι συγγραφείς σημειώνουν ότι από τους 26 ανθρώπους που καταδικάστηκαν άδικα με βάση στοιχεία από οδοντικό αποτύπωμα κάποιοι καταδικάστηκαν σε θάνατο. Ένας από αυτούς ήταν ο Έντι Λι Χάουαρντ, ένας μαύρος που καταδικάστηκε σε θάνατο το 1994 για τη δολοφονία μιας λευκής γυναίκας. Καταδικάστηκε βάσει αποδεικτικών στοιχείων σημαδιού από δάγκωμα bitemark και πέρασε 26 χρόνια στην πτέρυγα των θανατοποινιτών προτού αθωωθεί. Σύμφωνα με το Πρόγραμμα Αθωότητας (Innocence Project), το οποίο εργάζεται για την απελευθέρωση ανθρώπων που έχουν καταδικαστεί άδικα, “η νέα ιατροδικαστική γνωμοδότηση σχετικά με τις δαγκωματιές και οι ισχυροί μάρτυρες άλλοθι και το DNA από το φονικό όπλο απέκλεισαν τον κ. Χάουαρντ, αποδεικνύοντας την αθωότητά του”. Αποφυλακίστηκε από την πτέρυγα των θανατοποινιτών του Μισισιπή τον Δεκέμβριο του 2020.
Ο Μπους δήλωσε ότι η εξάρτηση από τα αποδεικτικά στοιχεία δαγκωματιάς οφείλεται εν μέρει στην καταδίκη του κατά συρροή δολοφόνου Τεντ Μπάντι, ο οποίος καταδικάστηκε κυρίως βάσει αποδεικτικών στοιχείων δαγκωματιάς. “Στη δίκη του το 1979 τα διακριτά αποτυπώματα των δοντιών του ήταν βασικό αποδεικτικό στοιχείο και η εθνική προσοχή που δόθηκε σε αυτή τη δίκη έβαλε τα αποδεικτικά στοιχεία δαγκωματιάς bitemark στον χάρτη”, δήλωσε ο Μπους. Τα ευρήματα των συγγραφέων ότι τα αποδεικτικά στοιχεία δαγκωματιάς είναι αναξιόπιστα και δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται σε δίκες συμφωνούν με προηγούμενες μελέτες, συμπεριλαμβανομένης μιας από την Εθνική Ακαδημία Επιστημών (NAS), σύμφωνα με την οποία δεν υπάρχουν επιστημονικά δεδομένα που να υποστηρίζουν τη χρήση των αποδεικτικών στοιχείων δαγκωματιάς. Το 2009, η Εθνική Ακαδημία Επιστημών NAS δημοσίευσε μια έκθεση 300 σελίδων σχετικά με την εγκληματολογική επιστήμη, η οποία διαπίστωσε ότι “ο ισχυρισμός ότι οι οδοντίατροι μπορούν να αναγνωρίσουν θετικά έναν δράστη με την αντιστοίχιση των οδοντικών τους προτύπων με σημάδια στο σώμα των θυμάτων δεν είχε ποτέ υποστηριχθεί από καμία επιστημονική μελέτη”. Ωστόσο, η πίστη στην ανάλυση των δαγκωματιδίων εξακολουθεί να υφίσταται μέχρι σήμερα. Τα συμπεράσματά τους συμφωνούν, επίσης, με μια μόλις δημοσιευθείσα ανασκόπηση του Εθνικού Ινστιτούτου Προτύπων και Τεχνολογίας των ΗΠΑ (NIST), η οποία διαπίστωσε έλλειψη υποστήριξης για τρεις βασικές προϋποθέσεις του τομέα: “η ανθρώπινη οδοντοστοιχία είναι μοναδική σε ατομικό επίπεδο- ότι η μοναδικότητα αυτή μπορεί να μεταφερθεί με ακρίβεια στο ανθρώπινο δέρμα και ότι τα χαρακτηριστικά αναγνώρισης μπορούν να καταγραφούν και να ερμηνευθούν με ακρίβεια από τις τεχνικές ανάλυσης”. Η επανεξέτασή τους διαπίστωσε, επίσης, έλλειψη συναίνεσης μεταξύ των επαγγελματιών σχετικά με την ερμηνεία των δεδομένων δαγκωματιδίων, καθώς και σκέψεις για το πώς να προχωρήσει ο τομέας. Οι συγγραφείς ελπίζουν ότι με την παρουσίαση των ευρημάτων τους σε εθνικές συναντήσεις και τη δημοσίευση σε περιοδικά με κριτές, θα μπορέσουν να ευαισθητοποιήσουν την κοινή γνώμη σχετικά με την αναξιοπιστία των στοιχείων που αφορούν τη δαγκωματιά bitemark και τα πιθανά προβλήματα με τα στοιχεία, καθώς και τις πιθανές ευθύνες από την κατάθεση σε δίκες.
