Διεθνής Μελέτη: Οι άνθρωποι που ήταν παχύσαρκοι, κάπνιζαν καθημερινά ή είχαν διάγνωση ψυχολογικής διαταραχής κατά τη διάρκεια της εφηβείας τους μπορούσαν να γεράσουν πιο γρήγορα από τους συνομηλίκους τους, σύμφωνα με ερευνητές. Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στα τέλη του περασμένου μήνα στο περιοδικό JAMA Pediatrics, μια ομάδα διεθνών συγγραφέων ανέλυσε δεδομένα από 910 συμμετέχοντες στη μελέτη Dunedin της Νέας Ζηλανδίας. Η μελέτη παρακολούθησε την υγεία και τη συμπεριφορά των κατοίκων του Dunedin της Νέας Ζηλανδίας που γεννήθηκαν μεταξύ Απριλίου 1972 και Μαρτίου 1973, ακολουθώντας τα άτομα ηλικίας 3 έως 45 ετών.
Η αξιολόγηση αργότερα στη ζωή βρήκε τουλάχιστον μία κατάσταση υγείας εφήβου και ένα μέτρο έκβασης, συμπεριλαμβανομένου του ρυθμού γήρανσης, της ταχύτητας βάδισης, της ηλικίας του εγκεφάλου και της ηλικίας του προσώπου.
Η ανάλυση δεδομένων πραγματοποιήθηκε από τις 11 Φεβρουαρίου 2021 έως τις 27 Σεπτεμβρίου 2021. Το άσθμα, το κάπνισμα, η παχυσαρκία και οι ψυχολογικές διαταραχές αξιολογήθηκαν στις ηλικίες 11, 13 και 15 ετών.
Σύμφωνα με τη σύνθετη βαθμολογία του παράγοντα γήρανσης, σε σύγκριση με εκείνους χωρίς αυτές τις συνθήκες, οι έφηβοι που κάπνιζαν καθημερινά, ήταν παχύσαρκοι ή είχαν διάγνωση ψυχολογικής διαταραχής ήταν βιολογικά μεγαλύτεροι στη μέση ηλικία.
Δεν ίσχυε για τους εφήβους με άσθμα – κάτι που η ομάδα σημείωσε ότι ήταν σε αντίθεση με προτάσεις από προηγούμενες μελέτες.
Εκείνοι με δύο ή περισσότερες συννοσηρότητες ήταν βιολογικά μεγαλύτεροι από εκείνους που δεν είχαν καμία κατάσταση υγείας
Οι δευτερεύουσες αναλύσεις διαπίστωσαν ότι όσοι είχαν περισσότερες παθήσεις υγείας είχαν ταχύτερο ρυθμό γήρανσης πιο αργή ταχύτητα βάδισης, μεγαλύτερη ηλικία εγκεφάλου και μεγαλύτερη ηλικία προσώπου στη μέση ηλικία και γερνούσαν σχεδόν τρεις μήνες γρηγορότερα κάθε χρόνο σε σύγκριση με συμμετέχοντες που δεν είχαν καμία από τις παθήσεις. Περπατούσαν επίσης 11,2 εκατοστά το δευτερόλεπτο πιο αργά, είχαν μεγαλύτερη ηλικία εγκεφάλου κατά δυόμισι χρόνια και είχαν μεγαλύτερη ηλικία προσώπου κατά σχεδόν τέσσερα χρόνια από εκείνους που δεν το έκαναν.
Οι συγγραφείς της μελέτης μέτρησαν τον ρυθμό της γήρανσης με επαναλαμβανόμενες αξιολογήσεις του δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ), της αναλογίας μέσης προς τους γοφούς, εξετάσεις αίματος, ορμόνες για τη ρύθμιση της όρεξης και αποθήκευσης λίπους, την αρτηριακή πίεση, τη χοληστερόλη, την τερηδόνα, την καρδιοαναπνευστική ικανότητα και μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου.
Η κατάσταση του άσθματος αξιολογήθηκε χρησιμοποιώντας τυποποιημένες συνεντεύξεις συμμετεχόντων από πνευμονολόγους.
Η κατάσταση του καπνίσματος αξιολογήθηκε χρησιμοποιώντας αυτοαναφερόμενο κάπνισμα τσιγάρων από προσωπικές συνεντεύξεις
Οι ερευνητές κατέληξαν επίσης στο συμπέρασμα ότι αυτές οι καταστάσεις θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν κατά την εφηβεία για να μειωθεί ο κίνδυνος επιταχυνόμενης βιολογικής γήρανσης αργότερα στη ζωή.
«Η θεραπεία αυτών των τροποποιήσιμων παιδιατρικών καταστάσεων υγείας θα μπορούσε να αποτρέψει τη συσσώρευση χρόνιας νόσου, την ανάπτυξη αναπηρίας και τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου στην ενήλικη ζωή, μειώνοντας τον κίνδυνο επιταχυνόμενης βιολογικής γήρανσης», κατέληξαν.
Οι περιορισμοί στη μελέτη περιλαμβάνουν ότι οι συμμετέχοντες ήταν κυρίως Λευκοί, άλλες καταστάσεις υγείας θα μπορούσαν επίσης να σχετίζονται με την ηλικία της μέσης ηλικίας και ότι η μελέτη Dunedin ήταν παρατηρητική. Οι συγγραφείς σημείωσαν ότι είναι απαραίτητη μελλοντική έρευνα για να εξακριβωθεί εάν οι παρατηρούμενες συσχετίσεις με την επιταχυνόμενη γήρανση είναι αναστρέψιμες μέσω της θεραπείας.