Ο όρος «διαβήτης τύπου 3» δεν αναγνωρίζεται επίσημα ως ξεχωριστός τύπος διαβήτη από σημαντικούς ιατρικούς οργανισμούς όπως η Αμερικανική Ένωση Διαβήτη. Ωστόσο, χρησιμοποιείται ανεπίσημα για να αναφέρεται σε μια κατάσταση όπου η αντίσταση στην ινσουλίνη στον εγκέφαλο υποτίθεται ότι συμβάλλει στη νόσο του Αλτσχάιμερ και σε άλλες νευροεκφυλιστικές διαταραχές. Αυτή η αναδυόμενη ιδέα προέρχεται από έρευνα που διερευνά τη σχέση μεταξύ της αντίστασης στην ινσουλίνη και της γνωστικής έκπτωσης.
Παραδοσιακά, ο διαβήτης ταξινομείται σε δύο βασικούς τύπους: Τύπου 1, μια αυτοάνοση κατάσταση όπου το σώμα αποτυγχάνει να παράγει ινσουλίνη και Τύπου 2, όπου το σώμα γίνεται ανθεκτικό στην ινσουλίνη ή αποτυγχάνει να τη χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά. Ο διαβήτης τύπου 3, όπως συζητείται σε ερευνητικούς κύκλους, υποδηλώνει ότι η ικανότητα του εγκεφάλου να χρησιμοποιεί ινσουλίνη μπορεί να είναι μειωμένη, οδηγώντας δυνητικά ή επιδεινώνοντας τη νόσο του Αλτσχάιμερ. Αυτή η υπόθεση υποστηρίζεται από ευρήματα που δείχνουν ότι η αντίσταση στην ινσουλίνη και η μειωμένη σηματοδότηση της ινσουλίνης στον εγκέφαλο θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη γνωστική λειτουργία και να αυξήσουν τον κίνδυνο νευροεκφυλιστικών καταστάσεων.
Η έννοια του διαβήτη τύπου 3 υπογραμμίζει τη σημασία της μεταβολικής υγείας στη λειτουργία του εγκεφάλου. Υπογραμμίζει την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα για την πλήρη κατανόηση της σχέσης μεταξύ της αντίστασης στην ινσουλίνη και των νευροεκφυλιστικών ασθενειών. Αν και η ιδέα είναι πολλά υποσχόμενη, παραμένει ένα θεωρητικό πλαίσιο και όχι μια καθιερωμένη διάγνωση.
Προς το παρόν, η διαχείριση της μεταβολικής υγείας μέσω της διατροφής, της άσκησης και των τακτικών ιατρικών εξετάσεων παραμένει ζωτικής σημασίας. Άτομα με ανησυχίες σχετικά με τη γνωστική υγεία ή την αντίσταση στην ινσουλίνη θα πρέπει να συμβουλεύονται επαγγελματίες υγείας για εξατομικευμένες συμβουλές. Η διατήρηση μιας ισορροπημένης διατροφής, η τακτική σωματική δραστηριότητα και η διαχείριση του στρες είναι βασικές στρατηγικές για την υποστήριξη τόσο της μεταβολικής όσο και της γνωστικής υγείας.
Συνοψίζοντας, ενώ ο «διαβήτης τύπου 3» ως όρος δεν είναι επίσημα αναγνωρισμένος, αντικατοπτρίζει τη συνεχιζόμενη έρευνα για το πώς η αντίσταση στην ινσουλίνη μπορεί να επηρεάσει την υγεία του εγκεφάλου και τη γνωστική λειτουργία.