Όταν τα παιδιά υφίστανται διάσειση, μια παρατεταμένη περίοδος ανάπαυσης στο σπίτι είναι πάντα η καλύτερη λύση, σωστά; Ισως όχι. Στην πραγματικότητα, μια νέα μελέτη προτείνει ότι – παρά τα όσα πολλοί άνθρωποι μπορεί να υποθέτουν – το να επιστρέψουν τα παιδιά γρήγορα στο σχολείο είναι ο καλύτερος τρόπος για να ενισχύσουν τις πιθανότητές τους για ταχεία ανάρρωση και καλύτερα αποτελέσματα.
Διάσειση
Το εύρημα προέρχεται από μια ματιά στα αποτελέσματα μετά από διάσειση σε περισσότερα από 1.600 παιδιά ηλικίας μεταξύ 5 και 18 ετών. «Υπάρχει ελάχιστη έρευνα μέχρι σήμερα που παρέχει καθοδήγηση σε κλινικούς ιατρούς, γονείς και σχολεία σχετικά με την κατάλληλη στιγμή για να επιστρέψουν οι νέοι στο σχολείο μετά από διάσειση», δήλωσε ο επικεφαλής της μελέτης Christopher Vaughan, παιδονευροψυχολόγος στο Children’s National Hospital στο Rockville, Md.
Η τρέχουσα καθοδήγηση, είπε, είναι πιο γενική για τις δραστηριότητες και λιγότερο ειδική για την επιστροφή στα σχολεία. Συνήθως, ενθαρρύνεται μια περίοδος ανάπαυσης 24 έως 48 ωρών, με σταδιακή επιστροφή στις δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένου του σχολείου, με βάση την ανοχή στα συμπτώματα. «Διαπιστώσαμε ότι ο τυπικός χρόνος μακριά από το σχολείο κυμαινόταν από τρεις έως πέντε ημέρες, αλλά ότι μια προηγούμενη επιστροφή στο σχολείο — που ορίστηκε ως απώλεια δύο ή λιγότερων ημερών από το σχολείο, εξαιρουμένων των Σαββατοκύριακων — συσχετίστηκε με χαμηλότερο φόρτο συμπτωμάτων στο δύο εβδομάδες μετά τον τραυματισμό», είπε ο Βον.
Για τη μελέτη, η ομάδα του εστίασε στην εμπειρία μετά από διάσειση 1.630 παιδιών που νοσηλεύτηκαν σε ένα από τα εννέα παιδιατρικά τμήματα έκτακτης ανάγκης σε όλο τον Καναδά. Τα παιδιά ήταν μέρος μιας προηγούμενης μελέτης που διήρκεσε από τον Αύγουστο του 2013 έως τον Σεπτέμβριο του 2014. Κατά τη διάρκεια του μήνα μετά από μια διάσειση, οι αρχικοί ερευνητές επικοινώνησαν με τους γονείς αρκετές φορές για να δουν πώς τα πάει το παιδί τους και να παρακολουθήσουν τα μοτίβα επιστροφής στο σχολείο. Επικεντρώθηκαν στην παρουσία συμπτωμάτων δύο εβδομάδες μετά από μια διάσειση, συμπεριλαμβανομένων πονοκεφάλων, σύγχυσης, λήθης, προβλημάτων συγκέντρωσης, προσανατολισμού και ανάκλησης, νευρικότητας ή/και θλίψης.
Στη συνέχεια, αυτές οι πληροφορίες συγκεντρώθηκαν με βάση τον αριθμό των σχολικών ημερών που χάθηκαν, τον τύπο και τη σοβαρότητα του τραυματισμού κάθε παιδιού, καθώς και με προηγούμενες διάσειση, πονοκεφάλους, αγχώδεις διαταραχές και/ή ΔΕΠΥ. Το αποτέλεσμα: Η πρόωρη επιστροφή στο σχολείο συνδέθηκε ευρέως με λιγότερα συμπτώματα σε όλες τις ηλικίες. «Τα ευρήματα ήταν και δεν ήταν εκπληκτικά», είπε ο Vaughan, προσθέτοντας ότι η πανδημία COVID-19 έδειξε ότι τα παιδιά τα πηγαίνουν καλύτερα συνολικά με τη δομή και την κοινωνικοποίηση που παρέχεται στο σχολείο. «Στη θεραπεία διάσεισης, γνωρίζουμε ότι η παρατεταμένη ανάπαυση και η αδράνεια μπορεί να είναι επιβλαβείς», είπε.
Η ξεκούραση φαίνεται να είναι πιο ωφέλιμη την πρώτη ή δύο μέρες μετά τον τραυματισμό, είπε ο Vaughan. Αλλά όταν πρόκειται για την επανέναρξη κοινωνικών, αθλητικών και μαθησιακών δραστηριοτήτων, «όσο πιο γρήγορα μπορέσουμε να επιστρέψουμε με ασφάλεια κάποιον στις κανονικές του δραστηριότητες, τόσο το καλύτερο», είπε.
Ωστόσο, η εμπειρία κάθε ασθενή είναι διαφορετική, είπε ο Vaughan, και αυτή η μελέτη δεν είναι σε θέση να πει πότε ένα συγκεκριμένο παιδί με διάσειση θα πρέπει να επιστρέψει στο σχολείο. Αυτό είναι πιθανό να βασίζεται σε μεμονωμένους παράγοντες όπως η σοβαρότητα του τραυματισμού, η υποστήριξη εντός του σχολείου και άλλοι ειδικά για μεμονωμένα παιδιά. «Αυτό που μας λέει αυτή η έρευνα είναι ότι υπάρχουν πολλά οφέλη για τους νέους που επιστρέφουν στο σχολείο μόλις είναι σε θέση, και ότι η απώλεια περισσότερου χρόνου από το σχολείο μετά από διάσειση δεν είναι κάτι που γενικά θα πρέπει να προτείνουμε, εκτός εάν φαίνεται ότι είναι απολύτως απαραίτητο για συγκεκριμένους λόγους», είπε ο Vaughan.
Ο Δρ. Daniel Daneshvar είναι επίκουρος καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ που αντιμετωπίζει εγκεφαλικές βλάβες στο Mass General Brigham στη Βοστώνη. Ανασκόπησε τα ευρήματα και πρότεινε αρκετούς λόγους για τους οποίους η γρήγορη επιστροφή στο σχολείο μπορεί να είναι χρήσιμη, συμπεριλαμβανομένης της αυξημένης ροής αίματος στον εγκέφαλο που μπορεί να συνοδεύει την επανέναρξη των δραστηριοτήτων, καθώς και τα κοινωνικά και συναισθηματικά οφέλη από το παρέα με φίλους και τη διασκέδαση.
«Αν κρατήσεις τα παιδιά μακριά από το σχολείο περισσότερο, μπορεί να τους δώσει την εντύπωση ότι ο εγκεφαλικός τραυματισμός τους είναι πολύ χειρότερος», είπε ο Daneshvar. Και αυτό μπορεί μερικές φορές να προκαλέσει ένα είδος αντίστροφου φαινομένου εικονικού φαρμάκου, στο οποίο αυτή η εντύπωση από μόνη της παρατείνει ακούσια τα συμπτώματα. «Ο εγκέφαλος κάθε ανθρώπου είναι διαφορετικός και κάθε εγκεφαλική βλάβη είναι διαφορετικός», είπε. «Δεν υπάρχει πραγματικά κανένα τυπικό χρονοδιάγραμμα όσον αφορά την ανάκαμψη από έναν τραυματικό εγκεφαλικό τραυματισμό ή διάσειση».
Ωστόσο, αυτή η μελέτη — μαζί με άλλα πρόσφατα ευρήματα — υποδηλώνει ότι η παραδοσιακή προσέγγιση μάλλον δεν είναι η καλύτερη, είπε ο Daneshvar. «Η παλιά ιδέα να περιμένουμε τα τραυματισμένα παιδιά να είναι εντελώς απαλλαγμένα από συμπτώματα πριν προχωρήσουν στην πνευματική και σωματική τους δραστηριότητα χωρίς επαφή είναι πιθανώς πολύ συντηρητική», είπε ο Daneshvar. «Στο ιατρείο μου, παρακολουθούμε τα συμπτώματα και αυξάνουμε τη δραστηριότητα ακόμα και αν τα συμπτώματα επανεμφανιστούν, αρκεί να προσέχουμε ιδιαίτερα ότι τα άτομα δεν κάνουν τίποτα που θα μπορούσε να τους θέσει σε κίνδυνο να χτυπήσουν ξανά στο κεφάλι μέχρι να έχει αναρρώσει πλήρως», είπε.