ΔΕΠΥ: Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) είναι η πιο συχνή παιδιατρική νευροσυμπεριφορική διαταραχή, με επιπολασμό περίπου 7%-10% σε παιδιά σχολικής ηλικίας. Η ΔΕΠΥ επηρεάζει σημαντικά τη λειτουργικότητα καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής, συμπεριλαμβανομένων των ακαδημαϊκών επιτευγμάτων, των κοινωνικών και οικογενειακών σχέσεων και της επαγγελματικής επιτυχίας, προδιαθέτοντας τα άτομα σε δευτερογενή ψυχοπαθολογία, χρήση ουσιών, εμπλοκή στο δικαστικό σύστημα και αυτοκτονία.
Ευτυχώς, η ΔΕΠΥ είναι θεραπεύσιμη, πιο αποτελεσματικά με συνδυασμό φαρμακευτικής αγωγής, συμπεριφορικής θεραπείας και υποστήριξης στο σχολείο. Δυστυχώς, πολλά παιδιά με ΔΕΠΥ μένουν αδιάγνωστα και χωρίς θεραπεία για χρόνια, και μερικές φορές για ολόκληρη τη ζωή, θέτοντας αυτά τα παιδιά σε μεγαλύτερο κίνδυνο για προβληματικά αποτελέσματα. Ο καθολικός έλεγχος για τη ΔΕΠΥ στην παιδιατρική θα μπορούσε να βελτιώσει την έγκαιρη αναγνώριση και θεραπεία της ΔΕΠΥ. Πολλές παιδιατρικές πρακτικές έχουν εφαρμόσει με επιτυχία τον καθολικό προσυμπτωματικό έλεγχο της συμπεριφοράς με τη λίστα ελέγχου παιδιατρικών συμπτωμάτων (PSC-17) σε πληθυσμούς και γλώσσες. Ωστόσο, δεν έχουν περιγραφεί στρατηγικές για τη βελτιστοποίηση της χρήσης της Υποκλίμακας Προσοχής του PSC-17 στην παιδιατρική πρωτοβάθμιας περίθαλψης. Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό Αναπτυξιακής & Συμπεριφορικής Παιδιατρικής Journal of Developmental & Behavioral Pediatrics, ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης Chobanian & Avedisian School of Medicine περιγράφουν μια πρωτοβουλία βελτίωσης της ποιότητας για τη βελτίωση του προσυμπτωματικού ελέγχου για ΔΕΠΥ στην παιδιατρική κλινική πρωτοβάθμιας φροντίδας στο Ιατρικό Κέντρο της Βοστώνης. «Στην κλινική μας, διαπιστώσαμε ότι πολλά παιδιά που εξετάστηκαν θετικά για προβλήματα προσοχής δεν λάμβαναν διαγνωστική αξιολόγηση για ΔΕΠΥ», εξήγησε η πρώτη συγγραφέας Mona S. Doss Roberts, DO, επίκουρη καθηγήτρια παιδιατρικής στο σχολείο. “Παρά το γεγονός ότι η καθυστερημένη και η υποδιάγνωση της ΔΕΠΥ είναι συχνή, ιδιαίτερα μεταξύ των νέων με χαμηλό εισόδημα και φυλετικών και εθνοτικών μειονοτήτων, από όσο γνωρίζουμε αυτή είναι η πρώτη δημοσιευμένη αναφορά προσπάθειας βελτίωσης της ποιότητας ειδικά για τη βελτίωση του προσυμπτωματικού ελέγχου για ΔΕΠΥ στην παιδιατρική πρωτοβάθμια φροντίδα.”
Η πρωτοβουλία “Βελτίωση ποιότητας ανίχνευσης ADHD” (ADHD Detection Quality Improvement) (ADQI) ήταν ένα πρόγραμμα πολλαπλών συστατικών, το οποίο περιελάμβανε: 1) ανάπτυξη και διδασκαλία ενός αλγόριθμου λήψης αποφάσεων παρόχου. 2) προσαρμογή της λειτουργίας/ροής εργασίας της κλινικής. και 3) βελτιστοποίηση χαρακτηριστικών στα ηλεκτρονικά ιατρικά αρχεία για την επισήμανση θετικών οθονών και τη διευκόλυνση των επόμενων βημάτων για αξιολόγηση. Με την πρωτοβουλία τους, οι ερευνητές έδειξαν βελτίωση στην αναγνώριση των θετικών βαθμολογιών της Υποκλίμακας Προσοχής στο PSC-17 και στην αξιολόγηση της ΔΕΠΥ με ένα διαγνωστικό εργαλείο αξιολόγησης παρακολούθησης. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η πρωτοβουλία τους οδήγησε σε βελτιωμένη αναγνώριση από τους κλινικούς ιατρούς των θετικών εξετάσεων για προβλήματα προσοχής και αξιολόγησης παρακολούθησης για τη ΔΕΠΥ με τη διανομή διαγνωστικών κλιμάκων αξιολόγησης σε αυτές τις οικογένειες. Έτσι, ακόμη και σε μια κλινική που είχε εξαιρετικά ποσοστά καθολικού προσυμπτωματικού ελέγχου υγείας στην πρωτοβάθμια περίθαλψη, η ομάδα μπόρεσε να βελτιστοποιήσει τη χρήση του εργαλείου ως προσυμπτωματικού ελέγχου για τη ΔΕΠΥ, βελτιώνοντας την πιθανότητα οι πάροχοι να αναγνωρίσουν και να τεκμηριώσουν τη βαθμολογία θετικών προβλημάτων προσοχής ως μια ένδειξη πιθανής ΔΕΠΥ. «Παρά την αρχική μας επιτυχία, απαιτούνται πρόσθετες παρεμβάσεις για να βελτιωθεί η ολοκλήρωση των αξιολογήσεων ΔΕΠΥ στην πρωτοβάθμια περίθαλψη για να διασφαλιστεί ότι τα παιδιά αναγνωρίζονται κατάλληλα και προσφέρεται φροντίδα βασισμένη σε στοιχεία», πρόσθεσε ο Roberts, ο οποίος είναι επίσης παιδίατρος στο Ιατρικό Κέντρο της Βοστώνης.
