Η διάγνωση του αυτισμού είναι ένα σημαντικό γεγονός, ανεξαρτήτως ηλικίας. Ωστόσο, το αν είναι καλύτερο να μάθει κανείς για τον αυτισμό σε νεαρή ηλικία ή αργότερα στη ζωή του είναι ένα σύνθετο ερώτημα χωρίς μία και μοναδική απάντηση, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη.
Διάγνωση αυτισμού
Οι ερευνητές διεξήγαγαν έρευνα σε 300 ενήλικες με αυτισμό στο Ηνωμένο Βασίλειο, ζητώντας τους να αποκαλύψουν την ηλικία στην οποία διαγνώστηκαν για πρώτη φορά. Η μελέτη συνέκρινε αυτές τις πληροφορίες με εκτιμήσεις της σοβαρότητας των αυτιστικών χαρακτηριστικών και της ποιότητας ζωής με βάση διάφορους δείκτες, όπως η πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, τα οικονομικά, η κοινωνική υποστήριξη, οι ψυχολογικές εκτιμήσεις, η συνολική ικανοποίηση, η λειτουργικότητα, η ευτυχία, η αίσθηση του σκοπού και η ευημερία.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι δεν υπήρχε συνολική σχέση μεταξύ της ηλικίας διάγνωσης του αυτισμού και της ποιότητας ζωής στην ενήλικη ζωή. Η Lucy Livingston, συγγραφέας της μελέτης και γνωσιακή ψυχολόγος, εξήγησε ότι ορισμένα άτομα είχαν καλύτερη ποιότητα ζωής όταν ανακάλυψαν τη διάγνωση του αυτισμού τους νωρίτερα, ενώ άλλα είχαν καλύτερη ποιότητα ζωής όταν το έμαθαν αργότερα. Αυτό υποδηλώνει ότι ο αντίκτυπος της διάγνωσης του αυτισμού στην ποιότητα ζωής ποικίλλει μεταξύ των ατόμων.
Οι συμμετέχοντες στη μελέτη είχαν ηλικία από 18 έως 68 ετών, σχεδόν το 60% ήταν γυναίκες, το 90% ήταν λευκοί και πάνω από τα δύο τρίτα ζούσαν ανεξάρτητα. Περίπου το 15% έλαβε διάγνωση στην παιδική ηλικία, σχεδόν το ένα τρίτο διαγνώστηκε ως έφηβοι και λίγο περισσότεροι από τους μισούς διαγνώστηκαν ως ενήλικες.
Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι άλλοι παράγοντες εκτός από την ηλικία διάγνωσης είχαν σημαντικότερο αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής. Οι άνδρες με αυτισμό είχαν χαμηλότερη συνολική ποιότητα ζωής σε σύγκριση με τις γυναίκες με αυτισμό και τα άτομα που πάλευαν με άλλα θέματα ψυχικής υγείας, όπως το άγχος, είχαν επίσης χαμηλότερη ποιότητα ζωής.
Αν και τα ευρήματα δεν μειώνουν τα οφέλη της έγκαιρης αναγνώρισης και διάγνωσης του αυτισμού, υποδηλώνουν ότι η έγκαιρη διάγνωση δεν εγγυάται καλύτερα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα. Ο Livingston πρότεινε ότι η λήψη μιας διάγνωσης αυτισμού δεν οδηγεί πάντα σε ουσιαστική πρόσθετη υποστήριξη και ότι μια καθυστερημένη διάγνωση στην ενήλικη ζωή μπορεί να είναι μια θετική εμπειρία, βοηθώντας τα άτομα να κατανοήσουν τον εαυτό τους και να βελτιώσουν την αυτοαναφερόμενη ποιότητα ζωής τους.
Η Arianna Esposito, αντιπρόεδρος του τμήματος υπηρεσιών και υποστήριξης των Lifespan Programs της Autism Speaks, εξέφρασε τη συμφωνία της με τα ευρήματα. Ωστόσο, υπογράμμισε τα πιθανά οφέλη της έγκαιρης διάγνωσης, όπως η αυξημένη συνειδητοποίηση των μοναδικών δεξιοτήτων και η πρόσβαση σε υπηρεσίες και στηρίξεις που μπορούν να βοηθήσουν τα άτομα να ευημερήσουν καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Η Esposito τόνισε επίσης ότι οι ενήλικες που λαμβάνουν διάγνωση αργότερα στη ζωή τους μπορούν ακόμα να επωφεληθούν από τη θεραπεία, τις υπηρεσίες, τις ομάδες υποστήριξης και την εκπαίδευση κοινωνικών δεξιοτήτων.
Εάν τα άτομα υποψιάζονται ότι μπορεί να έχουν αυτισμό, η Esposito πρότεινε να ανατρέξουν στον οδηγό του Autism Speaks με τίτλο “Είναι αυτισμός και αν ναι, τι ακολουθεί; Ένας οδηγός για ενήλικες”, ο οποίος παρέχει μια επισκόπηση του αυτισμού και βοηθά να αποσαφηνιστεί αν είναι απαραίτητη η αναζήτηση αξιολόγησης και η πρόσβαση σε υποστήριξη μετά τη λήψη επίσημης διάγνωσης.