Νέα έρευνα ανέδειξε τη σημαντική επίδραση των συνθηκών της γειτονιάς στην υγεία των παιδιών με άσθμα. Η μελέτη διαπίστωσε ότι τα παιδιά των οποίων οι οικογένειες μετακόμισαν από προβληματικές γειτονιές σε περιοχές με χαμηλότερα ποσοστά φτώχειας, βελτιωμένα σχολεία και καλύτερη πρόσβαση σε πάρκα παρουσίασαν περίπου 50% λιγότερες σοβαρές κρίσεις άσθματος. Η βελτίωση αυτή ξεπέρασε τα αποτελέσματα που συνήθως παρατηρούνται με τα φάρμακα για το άσθμα.
Το στρες προκαλεί άσθμα στα παιδιά
Στη μελέτη, που διεξήχθη στη Βαλτιμόρη, συμμετείχαν 123 παιδιά ηλικίας 5 έως 17 ετών, οι οικογένειες των οποίων συμμετείχαν σε ένα εξαετές πρόγραμμα κινητικότητας σε κατοικίες. Μετά τη μετακόμιση, ο αριθμός των σοβαρών κρίσεων άσθματος μειώθηκε από 88 κρίσεις κατά μέσο όρο ετησίως ανά 100 παιδιά σε περίπου 40 κρίσεις. Η βελτίωση αυτή συνδέθηκε με μειώσεις των στρεσογόνων παραγόντων που σχετίζονται με τη γειτονιά, όπως το αίσθημα ασφάλειας στη νέα κοινότητα και η καλύτερη κοινωνική συνοχή με τους γείτονες.
Η Dr. Elizabeth Matsui, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, τόνισε ότι τα ευρήματα υπογραμμίζουν την επίδραση των συνθηκών της γειτονιάς στην έκβαση του άσθματος. Η μελέτη απέδωσε το 20% έως 35% της βελτίωσης των συμπτωμάτων του άσθματος στη μείωση του άγχους που σχετίζεται με τη γειτονιά. Αυτό υποδηλώνει ότι τα προγράμματα που στοχεύουν στην αντιμετώπιση των διακρίσεων στη στέγαση μπορούν να αποφέρουν σημαντικές θετικές επιπτώσεις στην υγεία των παιδιών που μετακινούνται.
Τα αποτελέσματα της μελέτης ρίχνουν επίσης φως στις επίμονες φυλετικές και εθνοτικές ανισότητες στο παιδικό άσθμα. Οι ιστορικές και σημερινές διακρίσεις στη στέγαση έχουν οδηγήσει τα έγχρωμα και ισπανόφωνα παιδιά να είναι πιο πιθανό να ζουν σε προβληματικές αστικές περιοχές. Βελτιώνοντας τις γειτονιές στις οποίες διαμένουν αυτά τα παιδιά, η μελέτη υποδηλώνει ότι η επιβάρυνση από το άσθμα και οι σχετικές επισκέψεις στα επείγοντα νοσοκομεία θα μπορούσαν να μειωθούν σημαντικά.
Οι προσπάθειες που επικεντρώνονται αποκλειστικά στη μείωση της έκθεσης σε συγκεκριμένα αλλεργιογόνα στο σπίτι ήταν λιγότερο αποτελεσματικές στη βελτίωση των αποτελεσμάτων του άσθματος. Λαμβάνοντας υπόψη τους ευρύτερους κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς καθοριστικούς παράγοντες της υγείας, όπως η ποιότητα της κατοικίας και οι πόροι της γειτονιάς, οι πόλεις που εφαρμόζουν προγράμματα κινητικότητας της κατοικίας θα μπορούσαν να επιτύχουν παρόμοια θετικά αποτελέσματα για την υγεία των παιδιών με άσθμα.
Τα ευρήματα της μελέτης παρέχουν στοιχεία για τη σημασία της δημιουργίας πιο υγιεινών γειτονιών και της αντιμετώπισης των στεγαστικών ανισοτήτων για τη βελτίωση της ευημερίας των παιδιών με άσθμα. Επενδύοντας στις κοινότητες και εξασφαλίζοντας πρόσβαση σε ποιοτική στέγαση, εκπαίδευση και χώρους αναψυχής, μπορούμε να δημιουργήσουμε περιβάλλοντα που προάγουν καλύτερα αποτελέσματα για την υγεία και μειώνουν τις ανισότητες στην υγεία.