Απώλεια Βάρους: Η συχνότητα και το μέγεθος των γευμάτων ήταν ισχυρότερος καθοριστικός παράγοντας για την απώλεια ή την αύξηση του σωματικού βάρους από ό,τι ο χρόνος μεταξύ του πρώτου και του τελευταίου γεύματος, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύεται σήμερα στο επιστημονικό έντυπο ‘Εφημερίδα της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας’ (Journal of the American Heart Association). Σύμφωνα με την επικεφαλής συγγραφέα της μελέτης Wendy L. Bennett, M.D., M.P.H., αναπληρώτρια καθηγήτρια Ιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Johns Hopkins στη Βαλτιμόρη, αν και τα “διατροφικά πρότυπα περιορισμένου χρόνου” -γνωστά ως διαλείπουσα νηστεία- είναι δημοφιλή, αυστηρά σχεδιασμένες μελέτες δεν έχουν ακόμη καθορίσει αν ο περιορισμός του συνολικού διατροφικού παραθύρου κατά τη διάρκεια της ημέρας βοηθά στον έλεγχο του βάρους.
Η παρούσα μελέτη αξιολόγησε τη συσχέτιση μεταξύ του χρόνου από το πρώτο γεύμα έως το τελευταίο γεύμα με τη μεταβολή του βάρους. Στη μελέτη συμμετείχαν σχεδόν 550 ενήλικες (18 ετών και άνω) από τρία συστήματα υγείας στο Maryland και την Πενσυλβάνια με ηλεκτρονικούς φακέλους υγείας. Οι συμμετέχοντες είχαν καταγράψει τουλάχιστον μία μέτρηση βάρους και ύψους κατά τα δύο έτη πριν από την περίοδο εγγραφής στη μελέτη (Φεβρουάριος-Ιούλιος 2019). Συνολικά, οι περισσότεροι συμμετέχοντες (80%) ανέφεραν ότι ήταν λευκοί ενήλικες, το 12% αυτοαναφέρθηκε ως μαύροι ενήλικες και περίπου το 3% αυτοπροσδιορίστηκε ως Ασιάτες ενήλικες. Οι περισσότεροι συμμετέχοντες ανέφεραν ότι είχαν πανεπιστημιακή εκπαίδευση ή ανώτερη- η μέση ηλικία ήταν 51 έτη- και ο μέσος δείκτης μάζας σώματος ήταν 30,8, ο οποίος θεωρείται παχύσαρκος. Ο μέσος χρόνος παρακολούθησης για το βάρος που καταγράφηκε στον ηλεκτρονικό φάκελο υγείας ήταν 6,3 έτη. Οι συμμετέχοντες με υψηλότερο δείκτη μάζας σώματος κατά την εγγραφή ήταν πιο πιθανό να είναι μαύροι ενήλικες, μεγαλύτερης ηλικίας, να έχουν διαβήτη τύπου 2 ή υψηλή αρτηριακή πίεση, να έχουν χαμηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης, να ασκούνται λιγότερο, να τρώνε λιγότερα φρούτα και λαχανικά, να έχουν μεγαλύτερη διάρκεια από την τελευταία ώρα του γεύματος έως τον ύπνο και μικρότερη διάρκεια από το πρώτο έως το τελευταίο γεύμα, σε σύγκριση με τους ενήλικες που είχαν χαμηλότερο δείκτη μάζας σώματος. Η ερευνητική ομάδα δημιούργησε μια εφαρμογή για κινητά τηλέφωνα, την Daily24, με την οποία οι συμμετέχοντες μπορούσαν να καταγράφουν σε πραγματικό χρόνο τις ώρες ύπνου, φαγητού και αφύπνισης για κάθε 24ωρο. Τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, τα γραπτά μηνύματα και οι ειδοποιήσεις εντός της εφαρμογής ενθάρρυναν τους συμμετέχοντες να χρησιμοποιούν την εφαρμογή όσο το δυνατόν περισσότερο κατά τη διάρκεια του πρώτου μήνα και ξανά κατά τη διάρκεια των “εβδομάδων ισχύος” – μία εβδομάδα ανά μήνα για το εξάμηνο τμήμα παρέμβασης της μελέτης. Με βάση το χρονοδιάγραμμα του ύπνου και του φαγητού κάθε μέρα που καταγράφηκε στην εφαρμογή για κινητά, οι ερευνητές μπόρεσαν να μετρήσουν:
τον χρόνο από το πρώτο γεύμα έως το τελευταίο γεύμα κάθε μέρα,
το χρονικό διάστημα από το ξύπνημα έως το πρώτο γεύμα- και
το χρονικό διάστημα από το τελευταίο γεύμα έως τον ύπνο.
Υπολόγισαν έναν μέσο όρο για όλα τα δεδομένα από τις ολοκληρωμένες ημέρες για κάθε συμμετέχοντα.
Ο χρονικός προγραμματισμός των γευμάτων δεν συσχετίστηκε με την αλλαγή του βάρους κατά την εξαετή περίοδο παρακολούθησης. Αυτό περιλαμβάνει το διάστημα από το πρώτο έως το τελευταίο γεύμα, από το ξύπνημα έως την κατανάλωση του πρώτου γεύματος, από την κατανάλωση του τελευταίου γεύματος έως τον ύπνο και τη συνολική διάρκεια του ύπνου.
Ο συνολικός ημερήσιος αριθμός μεγάλων γευμάτων (εκτιμώμενος σε περισσότερες από 1.000 θερμίδες) και μεσαίων γευμάτων (εκτιμώμενος σε 500-1.000 θερμίδες) συσχετίστηκε το καθένα με αύξηση του βάρους κατά την εξαετή παρακολούθηση, ενώ λιγότερα μικρά γεύματα (εκτιμώμενος σε λιγότερες από 500 θερμίδες) συσχετίστηκε με μείωση του βάρους.
Ο μέσος χρόνος από το πρώτο έως το τελευταίο γεύμα ήταν 11,5 ώρες, ο μέσος χρόνος από το ξύπνημα έως το πρώτο γεύμα υπολογίστηκε σε 1,6 ώρες, ο μέσος χρόνος από το τελευταίο γεύμα έως τον ύπνο ήταν 4 ώρες και η μέση διάρκεια του ύπνου υπολογίστηκε σε 7,5 ώρες.
Η μελέτη δεν εντόπισε συσχέτιση μεταξύ του χρονικού προγραμματισμού των γευμάτων και της μεταβολής του βάρους σε έναν πληθυσμό με ευρύ φάσμα σωματικού βάρους. Όπως αναφέρει ο Bennett, παρόλο που προηγούμενες μελέτες έχουν υποδείξει ότι η διαλείπουσα νηστεία μπορεί να βελτιώσει τους ρυθμούς του σώματος και να ρυθμίσει τον μεταβολισμό, η μελέτη αυτή σε μια μεγάλη ομάδα με μεγάλο εύρος σωματικού βάρους δεν εντόπισε αυτή τη σχέση. Οι μεγάλης κλίμακας, αυστηρές κλινικές δοκιμές της διαλείπουσας νηστείας για τη μακροπρόθεσμη αλλαγή του βάρους είναι εξαιρετικά δύσκολο να διεξαχθούν- ωστόσο, ακόμη και οι βραχυπρόθεσμες μελέτες παρέμβασης μπορεί να είναι πολύτιμες για να βοηθήσουν στην καθοδήγηση των μελλοντικών συστάσεων. Αν και η μελέτη διαπίστωσε ότι η συχνότητα των γευμάτων και η συνολική πρόσληψη θερμίδων ήταν ισχυρότεροι παράγοντες κινδύνου για την αλλαγή του βάρους από ό,τι ο χρόνος των γευμάτων, τα ευρήματα δεν μπορούσαν να αποδείξουν άμεση αιτία και αποτέλεσμα, σύμφωνα με τον επικεφαλής συγγραφέα της μελέτης Di Zhao, Ph.D., συνεργάτη επιστήμονα στο τμήμα καρδιαγγειακής και κλινικής επιδημιολογίας στη Σχολή Δημόσιας Υγείας Bloomberg του Johns Hopkins. Οι ερευνητές σημειώνουν ότι υπάρχουν περιορισμοί στη μελέτη, καθώς δεν αξιολόγησαν τις πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις του χρόνου και της συχνότητας του φαγητού. Επιπλέον, δεδομένου ότι η μελέτη είναι παρατηρητικού χαρακτήρα, οι συγγραφείς δεν ήταν σε θέση να συμπεράνουν αιτία και αποτέλεσμα. Μελλοντικές μελέτες θα πρέπει να εργαστούν προς την κατεύθυνση να συμπεριλάβουν έναν πιο ποικιλόμορφο πληθυσμό, δεδομένου ότι η πλειοψηφία των συμμετεχόντων στη μελέτη ήταν καλά μορφωμένες λευκές γυναίκες στη μεσοατλαντική περιοχή των ΗΠΑ, σημείωσαν οι συγγραφείς. Οι ερευνητές δεν ήταν επίσης σε θέση να προσδιορίσουν την πρόθεση απώλειας βάρους μεταξύ των συμμετεχόντων στη μελέτη πριν από την εγγραφή τους και δεν μπορούσαν να αποκλείσουν την πρόσθετη μεταβλητή τυχόν προϋπάρχουσες συνθήκες υγείας.
Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας για το 2022, το 40% των ενηλίκων στις ΗΠΑ είναι παχύσαρκοι- και οι τρέχουσες συστάσεις της Εταιρείας για τη διατροφή και τον τρόπο ζωής για τη μείωση του κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου περιλαμβάνουν τον περιορισμό της συνολικής πρόσληψης θερμίδων, την κατανάλωση υγιεινών τροφίμων και την αύξηση της σωματικής δραστηριότητας. Η επιστημονική δήλωση της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας του 2017: Χρόνος και συχνότητα γευμάτων: Implications for Cardiovascular Disease Prevention (Επιπτώσεις για την πρόληψη καρδιαγγειακών νοσημάτων) δεν προσέφερε σαφή προτίμηση για συχνά μικρά γεύματα ή διαλείπουσα νηστεία. Σημείωσε ότι τα ακανόνιστα πρότυπα συνολικής θερμιδικής πρόσληψης φαίνεται να είναι λιγότερο ευνοϊκά για τη διατήρηση του σωματικού βάρους και τη βέλτιστη καρδιαγγειακή υγεία. Και, η μεταβολή της συχνότητας των γευμάτων μπορεί να μην είναι χρήσιμη για τη μείωση του σωματικού βάρους ή τη βελτίωση των παραδοσιακών παραγόντων καρδιομεταβολικού κινδύνου.
Άλλοι συν-συγγραφείς αυτής της μελέτης είναι οι Eliseo Guallar, M.D., Dr. P.H., Thomas B. Woolf, Ph.D., Lindsay Martin, M.A., Harold Lehmann, M.D., Ph.D., Janelle Coughlin, Ph.D., Katherine Holzhauer, B.A., Attia A. Goheer, Ph.D., Kathleen M. McTigue, M.D., M.P.H., M.S., Michelle R. Lent, Ph.D., Marquis Hawkins, Ph.D. και Jeanne M. Clark, M.D., M.P.H.