Εκτιμάται ότι ένας στους τέσσερις ηλικιωμένους Αμερικανούς με άνοια ή ήπια γνωστική εξασθένηση ζει μόνος και κινδυνεύει από πρακτικές όπως η μη ασφαλής οδήγηση, η περιπλάνηση έξω από το σπίτι, η ανάμειξη φαρμάκων και η αποτυχία παρακολούθησης ιατρικών ραντεβού. Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε το JAMA Network Open στις 18 Αυγούστου 2023, ερευνητές με επικεφαλής το UC San Francisco κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το σύστημα υγείας των Ηνωμένων Πολιτειών δεν είναι καλά εξοπλισμένο για να εξυπηρετεί ασθενείς που ζουν μόνοι τους με γνωστική έκπτωση, μια ομάδα της οποίας ο αριθμός προβλέπεται να διογκωθεί καθώς και ο πληθυσμός ηλικίες.
Γι’ αυτούς τους ασθενείς, η ζωή μόνος είναι ένας κοινωνικός καθοριστικός παράγοντας της υγείας με τόσο βαθύ αντίκτυπο όσο η φτώχεια, ο ρατσισμός και η χαμηλή εκπαίδευση, δήλωσε η πρώτη συγγραφέας Elena Portacolone, Ph.D., MBA, MPH, του Ινστιτούτου UCSF για την υγεία και τη γήρανση και το Philip R. Lee Institute for Health Policy Studies. Σε αυτή την ποιοτική μελέτη, οι ερευνητές πήραν συνεντεύξεις με 76 παρόχους υγειονομικής περίθαλψης, συμπεριλαμβανομένων γιατρών, νοσοκόμων, κοινωνικών λειτουργών, εργαζομένων σε περιπτώσεις, βοηθών φροντίδας στο σπίτι και άλλων.
Τι έδειξε η μελέτη για την άνοια και τη μοναξιά;
Οι συμμετέχοντες εργάστηκαν σε κλινικές μνήμης, υπηρεσίες κατ’ οίκον φροντίδας και κοινωνικές υπηρεσίες και άλλα μέρη στην Καλιφόρνια, το Μίσιγκαν και το Τέξας. Οι πάροχοι εξέφρασαν ανησυχίες σχετικά με τους ασθενείς που χάνουν ιατρικά ραντεβού, δεν ανταποκρίνονται στις επακόλουθες τηλεφωνικές κλήσεις από το ιατρείο και ξέχασαν γιατί είχαν κλείσει ραντεβού. «Δεν έχουμε απαραίτητα το προσωπικό για να προσπαθήσουμε πραγματικά να τους προσεγγίσουμε», είπε ένας γιατρός σε μια συνέντευξη.
Μερικοί ασθενείς δεν μπορούσαν να βοηθήσουν τον γιατρό τους με πληροφορίες που λείπουν από το διάγραμμα τους, αφήνοντας τους παρόχους αβέβαιους για τον ρυθμό της πτώσης του ασθενούς τους. Πολλοί δεν είχαν ονόματα που αναφέρονται ως επαφές έκτακτης ανάγκης, «ούτε ένα μέλος της οικογένειας, ούτε καν ένας φίλος στον οποίο να βασιστείτε σε περίπτωση κρίσης», σύμφωνα με έναν υπεύθυνο υπόθεσης. Αυτοί οι ασθενείς διέτρεχαν κίνδυνο για ιατρικές παθήσεις χωρίς θεραπεία, αυτοπαραμέληση, υποσιτισμό και πτώσεις, σύμφωνα με τους παρόχους.
Ένας συντονιστής οικιακής υπηρεσίας σημείωσε επίσης ότι οι κλήσεις στις Υπηρεσίες Προστασίας Ενηλίκων απορρίπτονταν μερικές φορές έως ότου η κατάσταση του ασθενούς γινόταν πολύ σοβαρή. Μια συνέπεια της κλονισμένης υποδομής που υποστηρίζει αυτούς τους ασθενείς ήταν ότι δεν αναγνωρίστηκαν παρά μόνο όταν στάλθηκαν σε νοσοκομείο μετά από κρίση, όπως πτώση ή αντίδραση σε κακή διαχείριση φαρμάκων. Μερικοί αποφορτίστηκαν χωρίς να υπάρχει σύστημα υποστήριξης. Σε μια περίπτωση, ένας ασθενής στάλθηκε στο σπίτι με ένα κουπόνι ταξί, μια κατάσταση που ένας ψυχίατρος παρομοίασε με «να στείλει ένα παιδί να παίξει στον αυτοκινητόδρομο».
Αυτά τα ευρήματα αποτελούν κατηγορητήριο για το σύστημα υγειονομικής περίθαλψής μας, το οποίο αποτυγχάνει να παρέχει επιδοτούμενους βοηθούς κατ’ οίκον φροντίδας για όλους εκτός από τους ασθενείς με το χαμηλότερο εισόδημα, είπε ο Portacolone. «Στις Ηνωμένες Πολιτείες, εκτιμάται ότι το 79% των ατόμων με γνωστική εξασθένηση έχουν εισόδημα που δεν είναι αρκετά χαμηλό ώστε να είναι επιλέξιμοι για επιδοτούμενους βοηθούς κατ’ οίκον φροντίδας της Medicaid στη μακροχρόνια φροντίδα», είπε, προσθέτοντας ότι το όριο για ένα άτομο Η ζωή μόνος στην Καλιφόρνια είναι 20.121 $ ετησίως.
Ενώ το Medicare είναι διαθέσιμο σε ενήλικες άνω των 65 ετών, οι επιδοτούμενοι βοηθοί γενικά παρέχονται μόνο μετά από οξέα επεισόδια, όπως νοσηλεία, για καθορισμένες ώρες και για περιορισμένη διάρκεια, είπε. “Οι περισσότεροι ασθενείς πρέπει να πληρώσουν από την τσέπη τους και δεδομένου ότι η γνωστική εξασθένηση μπορεί να διαρκέσει για δεκαετίες, δεν είναι βιώσιμη για τους περισσότερους ανθρώπους. Οι βοηθοί που είναι διαθέσιμοι μέσω του Medicaid αμείβονται πολύ κακά και συνήθως λαμβάνουν περιορισμένη εκπαίδευση στη φροντίδα ηλικιωμένων ενηλίκων με γνωστική εξασθένηση ,” αυτή πρόσθεσε.
Τα ευρήματα της μελέτης καταδεικνύουν σημαντικές ελλείψεις στον τρόπο με τον οποίο το σύστημα υγείας μας παρέχει στους ανθρώπους με άνοια, δήλωσε ο ανώτερος συγγραφέας Kenneth E. Covinsky, MD, MPH, του Τμήματος Γηριατρικής UCSF. «Σε μια εποχή που η Medicare πρόκειται να ξοδέψει εκατομμύρια δολάρια για πρόσφατα εγκεκριμένα φάρμακα με πολύ οριακά οφέλη, πρέπει να θυμόμαστε ότι η Medicare και άλλοι πληρωτές αρνούνται να πληρώσουν πολύ λιγότερα χρήματα για να παρέχουν την απαραίτητη υποστήριξη σε ευάλωτα άτομα με άνοια».
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ένα σύστημα στο οποίο διατίθενται ισχυρές υποστηρίξεις με χρηματοδότηση από ένα διευρυμένο Medicare και Medicaid. Αυτό θα γίνεται όλο και πιο κρίσιμο, είπε ο Portacolone, «επειδή δεν υπάρχουν αποτελεσματικές θεραπείες για την αναστροφή της πορείας της γνωστικής εξασθένησης, η έλλειψη παιδιών και το διαζύγιο είναι κοινά και οι ηλικιωμένοι αναμένεται να ζουν περισσότερο και συχνά μόνοι».