Το ανεύρυσμα είναι ένα εντοπισμένο, γεμάτο με αίμα εξόγκωμα που μοιάζει με μπαλόνι στο τοίχωμα ενός αιμοφόρου αγγείου. Τα ανευρύσματα μπορούν να εμφανιστούν σε οποιοδήποτε αιμοφόρο αγγείο, με τα πιο κοινά σημεία να είναι οι αρτηρίες στη βάση του εγκεφάλου (ο κύκλος του Willis) και η αορτή, η μεγαλύτερη αρτηρία στο σώμα. Η αορτή τρέχει από την καρδιά μέσω του θώρακα και της κοιλιάς. Τα ανευρύσματα είναι σοβαρές παθήσεις υγείας που, εάν υποστούν ρήξη, μπορεί να οδηγήσουν σε κρίσιμη εσωτερική αιμορραγία, εγκεφαλικό επεισόδιο ή ακόμα και θάνατο.
Η ανάπτυξη ανευρύσματος συχνά αποδίδεται σε αδυναμία στα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων. Με την πάροδο του χρόνου, η υψηλή αρτηριακή πίεση, η υψηλή χοληστερόλη, το κάπνισμα και οι γενετικοί παράγοντες μπορούν να συμβάλουν στον εκφυλισμό του μυϊκού τοιχώματος των αιμοφόρων αγγείων, δημιουργώντας μια περιοχή επιρρεπή σε διόγκωση. Επιπλέον, ορισμένες γενετικές παθήσεις, όπως η πολυκυστική νόσος των νεφρών και το σύνδρομο Marfan, μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο δημιουργίας ανευρυσμάτων.
Τα ανευρύσματα ταξινομούνται με βάση τη θέση, το σχήμα και την αιτία τους. Οι πιο συνηθισμένοι τύποι περιλαμβάνουν τα εγκεφαλικά ανευρύσματα στον εγκέφαλο, τα ανευρύσματα θωρακικής αορτής στο στήθος και τα ανευρύσματα κοιλιακής αορτής. Ανάλογα με το μέγεθος και τον ρυθμό ανάπτυξής τους, τα ανευρύσματα μπορεί να παραμείνουν ασυμπτωματικά ή να παρουσιάζουν συμπτώματα που σχετίζονται με πίεση σε παρακείμενες δομές, όπως πόνο, αισθήσεις παλμών ή ακόμη και νευρολογικά συμπτώματα στην περίπτωση εγκεφαλικών ανευρυσμάτων.
Η διάγνωση ενός ανευρύσματος συχνά περιλαμβάνει απεικονιστικές εξετάσεις όπως υπερηχογράφημα, αξονική τομογραφία, μαγνητική τομογραφία ή αγγειογραφία, που βοηθούν στον εντοπισμό της θέσης, του μεγέθους και της πιθανότητας ρήξης του ανευρύσματος. Η στρατηγική θεραπείας για ένα ανεύρυσμα εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένου του μεγέθους του, της θέσης του και του κινδύνου που ενέχει για τον ασθενή. Οι επιλογές διαχείρισης κυμαίνονται από προσεκτική αναμονή με τακτική παρακολούθηση για μικρότερα ανευρύσματα έως χειρουργικές επεμβάσεις όπως κούρεμα, περιέλιξη ή ενδαγγειακή μεταμόσχευση στεντ για μεγαλύτερα ή συμπτωματικά ανευρύσματα.
Τα προληπτικά μέτρα κατά των ανευρυσμάτων επικεντρώνονται στον μετριασμό των παραγόντων κινδύνου, όπως η διατήρηση υγιών επιπέδων αρτηριακής πίεσης και χοληστερόλης, η διακοπή του καπνίσματος και η διαχείριση χρόνιων παθήσεων. Η έγκαιρη ανίχνευση και η κατάλληλη διαχείριση είναι ζωτικής σημασίας για την πρόληψη των καταστροφικών συνεπειών της ρήξης του ανευρύσματος, υπογραμμίζοντας τη σημασία των τακτικών ελέγχων υγείας και την ευαισθητοποίηση αυτής της δυνητικά απειλητικής για τη ζωή κατάστασης.