Αν και δεν υπάρχει θεραπεία για τη νόσο του Αλτσχάιμερ, η γρήγορη διάγνωση σε πρώιμο στάδιο βοηθά τους ασθενείς, καθώς τους επιτρέπει να έχουν πρόσβαση σε υποστήριξη και θεραπεία για να διαχειριστούν τα συμπτώματά τους και να σχεδιάσουν για το μέλλον. Η δυνατότητα ακριβούς αναγνώρισης ασθενών σε πρώιμο στάδιο της νόσου θα βοηθήσει επίσης τους ερευνητές να κατανοήσουν τις εγκεφαλικές αλλαγές που προκαλούν τη νόσο και να υποστηρίξουν την ανάπτυξη και τις δοκιμές νέων θεραπειών. Η νέα έρευνα δημοσιεύεται στο Nature Portfolio Journal, Communications Medicine.
Η νόσος του Αλτσχάιμερ είναι η πιο κοινή μορφή άνοιας. Αν και τα περισσότεροι ασθενείς εμφανίζουν τη νόσο μετά την ηλικία των 65 ετών, άτομα νεότερα μπορεί επίσης να την εμφανίσουν. Τα πιο συχνά συμπτώματα της άνοιας είναι η απώλεια μνήμης και οι δυσκολίες στη σκέψη, στην επίλυση προβλημάτων και στη γλώσσα. Επί του παρόντος, οι γιατροί χρησιμοποιούν μια σειρά από τεστ για τη διάγνωση της νόσου του Αλτσχάιμερ, συμπεριλαμβανομένων των τεστ μνήμης και γνωστικής λειτουργίας και σαρώσεις εγκεφάλου. Οι σαρώσεις χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο των εναποθέσεων πρωτεΐνης στον εγκέφαλο και της συρρίκνωσης του ιππόκαμπου, της περιοχής του εγκεφάλου που συνδέεται με τη μνήμη. Όλες αυτές οι δοκιμές χρειάζονται συνήθως αρκετές εβδομάδες, για να διευθετηθούν και να επεξεργαστούν. Η νέα προσέγγιση απαιτεί μόνο μια σάρωση εγκεφάλου με μαγνητική τομογραφία (MRI) που λαμβάνεται σε μια τυπική μηχανή 1,5 Tesla, που βρίσκεται συνήθως στα νοσοκομεία.
Συγκεκριμένα, οι ερευνητές προσάρμοσαν έναν αλγόριθμο που αναπτύχθηκε για χρήση στην ταξινόμηση των καρκινικών όγκων και τον εφάρμοσαν στον εγκέφαλο. Διαίρεσαν τον εγκέφαλο σε 115 περιοχές και διέθεσαν 660 διαφορετικά χαρακτηριστικά, όπως μέγεθος, σχήμα και υφή, για να αξιολογήσουν κάθε περιοχή. Στη συνέχεια εκπαίδευσαν τον αλγόριθμο για να προσδιορίσει πού οι αλλαγές σε αυτά τα χαρακτηριστικά θα μπορούσαν να προβλέψουν με ακρίβεια την ύπαρξη της νόσου του Αλτσχάιμερ. Χρησιμοποιώντας δεδομένα από το Alzheimer’s Disease Neuroimaging Initiative, η ομάδα δοκίμασε την προσέγγισή της σε σαρώσεις εγκεφάλου από περισσότερους από 400 ασθενείς με Αλτσχάιμερ πρώιμου και μεταγενέστερου σταδίου, υγιή άτομα και ασθενείς με άλλες νευρολογικές παθήσεις, συμπεριλαμβανομένης της μετωποκροταφικής άνοιας και της νόσου του Πάρκινσον. Αξιοποίησαν επίσης δεδομένα από περισσότερους από 80 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε διαγνωστικές εξετάσεις για τη νόσο του Αλτσχάιμερ στο Imperial College Healthcare NHS Trust.
Διαπίστωσαν ότι στο 98 τοις εκατό των περιπτώσεων, το σύστημα μηχανικής μάθησης που βασίζεται σε μαγνητική τομογραφία από μόνο του μπορούσε να προβλέψει με ακρίβεια εάν ο ασθενής είχε νόσο Αλτσχάιμερ ή όχι, καθώς και να διακρίνει μεταξύ πρώιμου και τελευταίου σταδίου Αλτσχάιμερ με αρκετά υψηλή ακρίβεια, στο 79 τοις εκατό των ασθενών.