Ο ερχομός της άνοιξης συνοδεύεται από αλλαγές στη διάθεση, την ψυχολογία και συνήθως φέρνει ευφορία, αλλά δεν είναι έτσι για όλους. Πολλοί είναι οι άνθρωποι που ταλαιπωρούνται από αλλεργίες και ειδικά οι γυναίκες κατά τη διάρκεια εγκυμοσύνης.
Η αλλεργική ρινίτιδα είναι συχνή στις εγκύους, περίπου 30%. Οι ορμόνες της εγκυμοσύνης έχουν συσχετισθεί με οίδημα του ρινικού βλεννογόνου, ενώ μπορεί έμμεσα να επηρεάζουν τη ροή του αίματος στην περιοχή, προκαλώντας κατά 40% αύξηση του κυκλοφορούντος όγκου αίματος, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε εκδήλωση σχετικής συμπτωματολογίας.
Η αλλεργική ρινίτιδα μπορεί να εκδηλωθεί για πρώτη φορά κατά την εγκυμοσύνη αλλά συνήθως προϋπάρχει. Η ρινίτιδα αυτή χαρακτηρίζεται από φτερνίσματα, καταρροή, ρινικό κνησμό και ενίοτε επιπεφυκίτιδα. Μπορεί να είναι εποχική και συχνά πυροδοτείται από αλλεργιογόνα όπως ακάρεα οικιακής σκόνης, γύρεις και κατοικίδια ζώα.
Η αποφυγή των αλλεργιογόνων (εφόσον είναι γνωστά) κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι κεφαλαιώδους σημασίας. Επίσης σημαντικό ρόλο παίζει η αποφυγή του καπνίσματος το οποίο έχει αρνητικές επιδράσεις και στο έμβρυο αλλά και στη χρόνια ρινίτιδα / ιγμορίτιδα.
Η ρινίτιδα μπορεί να επηρεάσει τη διατροφή, τον ύπνο και την συναισθηματική ισορροπία της εγκύου ή να επιδεινώσει προϋπάρχον άσθμα ή ιγμορίτιδα. Οι πλύσεις με φυσιολογικό ορό μπορεί να βοηθήσουν σημαντικά σε περιπτώσεις ξηρότητας, αιμορραγίας ή συμφορήσεως.
Πρόβλημα για τις εγκύους είναι και το άσθμα. Όταν το άσθμα είναι ελεγχόμενο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης δεν αυξάνει τον κίνδυνο επιπλοκών για τη μητέρα ή το έμβρυο. Αντίθετα, το μη ελεγχόμενο άσθμα προκαλεί μείωση του οξυγόνου στο αίμα της εγκύου με αποτέλεσμα τη μείωση του οξυγόνου που φθάνει στο έμβρυο. Σε σπάνιες περιπτώσεις μια σοβαρή ασθματική κρίση μπορεί να καταλήξει σε πρόωρο τοκετό ή σε αποκόλληση του πλακούντα.
Η αποφυγή των αλλεργιογόνων συμπεριλαμβανομένων και των κατοικίδιων ζώων, του καπνίσματος και των αλκοολούχων ποτών είναι εξαιρετικά σημαντικά μέτρα για τον έλεγχο του άσθματος. Η ασθματική έγκυος πρέπει να παρακολουθείται συστηματικά, ιδίως κατά το πρώτο τρίμηνο της κυήσεως.
Σε πολλές εγκύους η ασθματική συμπτωματολογία ελαττώνεται κατά τις τέσσερις τελευταίες εβδομάδες πριν από τον τοκετό, γεγονός που μπορεί να οφείλεται στην προσταγλανδίνη Ε η οποία εκκρίνεται κατά την περίοδο εκείνη σε συνδυασμό με την άσκηση μικρότερης πιέσεως εκ μέρους του εμβρύου προς τους γειτονικούς του πνεύμονες.
Η επιδείνωση του άσθματος κατά τη διάρκεια του τοκετού είναι εξαιρετικά σπανία με την προϋπόθεση ότι πρόκειται για άσθμα καλώς ελεγχόμενο. Ίσως συμβάλλει και η αυξημένη έκκριση αδρεναλίνης από τον οργανισμό κατά τη διάρκεια της διαδικασίας του τοκετού. Η πορεία του άσθματος είναι συνήθως η αυτή με εκείνη που εκδηλώθηκε στην πρώτη εγκυμοσύνη.