Μια νέα μελέτη με επικεφαλής τους ερευνητές της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Johns Hopkins Bloomberg διαπίστωσε ότι οι ηλικιωμένοι με μεγαλύτερη σοβαρότητα της απώλειας ακοής είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν άνοια, αλλά η πιθανότητα άνοιας ήταν μικρότερη στους χρήστες ακουστικών βαρηκοΐας σε σύγκριση με τους μη χρήστες.
Απώλεια ακοής και άνοια
Τα ευρήματα, από ένα εθνικά αντιπροσωπευτικό δείγμα περισσότερων από 2.400 ηλικιωμένων ενηλίκων, συνάδουν με προηγούμενες μελέτες που έδειξαν ότι η απώλεια ακοής μπορεί να είναι ένας παράγοντας που συμβάλλει στον κίνδυνο άνοιας με την πάροδο του χρόνου και ότι η θεραπεία της απώλειας ακοής μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο άνοιας.
«Αυτή η μελέτη βελτιώνει αυτό που παρατηρήσαμε σχετικά με τη σχέση μεταξύ απώλειας ακοής και άνοιας και υποστηρίζει τη δράση δημόσιας υγείας για τη βελτίωση της πρόσβασης στην ακουστική φροντίδα», λέει ο επικεφαλής συγγραφέας Alison Huang, PhD, MPH, ανώτερος ερευνητής στο Bloomberg School. Τμήμα Επιδημιολογίας και στο Cochlear Center for Hearing and Public Health, επίσης στη Σχολή Bloomberg.
Η απώλεια ακοής είναι ένα κρίσιμο ζήτημα δημόσιας υγείας που επηρεάζει τα δύο τρίτα των Αμερικανών άνω των 70 ετών. Η αυξανόμενη κατανόηση ότι η απώλεια ακοής μπορεί να συνδέεται με τον κίνδυνο άνοιας, η οποία επηρεάζει εκατομμύρια και άλλες δυσμενείς εκβάσεις, έχει επιστήσει την προσοχή στην εφαρμογή πιθανών στρατηγικών για τη θεραπεία της ακοής απώλεια.
Για τη νέα μελέτη, ο Huang και οι συνεργάτες του ανέλυσαν ένα εθνικά αντιπροσωπευτικό σύνολο δεδομένων από τη μελέτη για τις τάσεις της εθνικής υγείας και της γήρανσης (NHATS). Χρηματοδοτούμενο από το Εθνικό Ινστιτούτο για τη Γήρανση, το NHATS βρίσκεται σε εξέλιξη από το 2011 και χρησιμοποιεί ένα πανεθνικό δείγμα δικαιούχων του Medicare άνω των 65 ετών, με εστίαση στην ομάδα άνω των 90 ετών, καθώς και στα μαύρα άτομα.
Η ανάλυση κάλυψε 2.413 άτομα, περίπου τα μισά από τα οποία ήταν άνω των 80 ετών και έδειξε σαφή συσχέτιση μεταξύ της σοβαρότητας της απώλειας ακοής και της άνοιας. Ο επιπολασμός της άνοιας μεταξύ των συμμετεχόντων με μέτρια/σοβαρή απώλεια ακοής ήταν 61 τοις εκατό υψηλότερος από τον επιπολασμό μεταξύ των συμμετεχόντων που είχαν φυσιολογική ακοή. Η χρήση ακουστικών βαρηκοΐας συσχετίστηκε με 32% χαμηλότερο επιπολασμό άνοιας στους 853 συμμετέχοντες που είχαν μέτρια/σοβαρή απώλεια ακοής.
Οι συγγραφείς σημειώνουν ότι πολλές προηγούμενες μελέτες ήταν περιορισμένες στο ότι βασίστηκαν στη συλλογή δεδομένων εντός της κλινικής, αφήνοντας έξω τους ευάλωτους πληθυσμούς που δεν είχαν τα μέσα ή την ικανότητα να πάνε σε μια κλινική. Για τη μελέτη τους, οι ερευνητές συνέλεξαν δεδομένα από συμμετέχοντες μέσω δοκιμών στο σπίτι και συνεντεύξεων.
Το πώς συνδέεται η απώλεια ακοής με την άνοια δεν είναι ακόμη σαφές και οι μελέτες επισημαίνουν αρκετούς πιθανούς μηχανισμούς. Η έρευνα του Huang προστίθεται σε ένα σύνολο εργασιών από το Cochlear Center for Hearing and Public Health που εξετάζει τη σχέση μεταξύ απώλειας ακοής και άνοιας.
Οι συγγραφείς της μελέτης αναμένουν να έχουν μια πληρέστερη εικόνα της επίδρασης της θεραπείας της απώλειας ακοής στη γνωστική λειτουργία και την άνοια από τη μελέτη τους για την αξιολόγηση της γήρανσης και της γνωστικής υγείας στους ηλικιωμένους (ACHIEVE). Τα αποτελέσματα από την τριετή τυχαιοποιημένη δοκιμή αναμένονται φέτος.
«Η απώλεια ακοής και ο επιπολασμός της άνοιας σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας στις Ηνωμένες Πολιτείες» συντάχθηκε από τους Alison Huang, Kening Jiang, Frank Lin, Jennifer Deal και Nicholas Reed.