Όσο μεγαλύτερη η απώλεια ακοής σας, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχετε να αναπτύξετε άνοια. Αυτό υποστηρίζει ο Δρ. Alexander Chern, γιατρός αυτιών, μύτης και λαιμού στο New York-Presbyterian Hospital στη Νέα Υόρκη. Μέχρι την ηλικία των 70 ετών, η έρευνα δείχνει ότι 2 στους 3 ενήλικες στις ΗΠΑ έχουν χάσει κάποιο ποσοστό ακοής. Ωστόσο, η συντριπτική πλειοψηφία –πάνω από το 80%– δεν αναζητά θεραπεία. Η απώλεια ακοής που σχετίζεται με την ηλικία είναι ο μεγαλύτερος τροποποιήσιμος παράγοντας κινδύνου για την άνοια. Αυτό σύμφωνα με έκθεση του 2020 της Επιτροπής Lancet για την πρόληψη και τη φροντίδα της άνοιας. Η απώλεια ακοής στη μέση ηλικία αντιπροσωπεύει περίπου το 8,2% όλων των περιπτώσεων άνοιας.
Αλληλεπίδραση απώλειας ακοής και άνοιας
Όπως υπάρχουν πολλές αιτίες για άνοια, υπάρχουν επίσης πολλοί πιθανοί μηχανισμοί που συνδέουν την απώλεια ακοής με την πτώση της υγείας του εγκεφάλου, λένε οι ειδικοί. Και όπως με την άνοια, είναι πιθανό να λειτουργούν περισσότερα από ένα ταυτόχρονα, δήλωσε ο Timothy Griffiths, καθηγητής γνωστικής νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο Newcastle στο Newcastle Upon Tyne, Αγγλία. Μια πιθανότητα είναι ότι η ίδια ασθένεια που προκαλεί επιδείνωση της ακοής βλάπτει επίσης τη γνωστική λειτουργία, δήλωσε ο Griffiths, ο οποίος ήταν συν-συγγραφέας μιας μελέτης του 2020 στο περιοδικό Neuron, ανασκόπηση στοιχείων που συνδέουν τα δύο.
Για παράδειγμα, τα μικρά εγκεφαλικά επεισόδια που προκαλούν αγγειακή άνοια θα μπορούσαν να επηρεάσουν το εσωτερικό αυτί, είπε. Μια άλλη πιθανότητα είναι ότι η απώλεια ακοής μειώνει τη δραστηριότητα σε βασικές περιοχές του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνες για τη σκέψη, οδηγώντας σε αύξηση του νευροεκφυλισμού. “Θα μπορούσε να υπάρχει μια ενισχυτική επίδραση στον εγκέφαλο από την ικανότητα ακρόασης, η οποία σας επιτρέπει να επεξεργάζεστε καλύτερα τα ακουστικά σήματα και να βιώσετε την ομιλία, την επικοινωνία και τη συναισθηματική επικοινωνία. Η φτωχή εισροή οδηγεί σε εξαθλίωση αποθέματος εγκεφάλου, έτσι οδηγεί σε υψηλότερο κίνδυνο για άνοια”.
Μια τρίτη πιθανότητα είναι ότι η απώλεια ακοής αναγκάζει ένα άτομο να εξαντλήσει άλλους γνωστικούς πόρους, είπε ο Griffiths. “Ένας μεγάλος αριθμός μελετών υποδηλώνει ότι η ακρόαση κάτω από δύσκολες συνθήκες καθιστά πιο δύσκολη την εκτέλεση άλλων εργασιών που απαιτούν προσοχή. Πρέπει να καταβάλεις πολύ περισσότερη εγκεφαλική προσπάθεια για να ακούς πράγματα και αυτή η εγκεφαλική προσπάθεια αφαιρεί τον όγκο των πόρων που έχεις. μπορεί να αφιερωθεί σε άλλες δραστηριότητες”. Ή, θα μπορούσε να είναι ότι η αυξημένη δραστηριότητα στο τμήμα του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνο για την ακρόαση υπό δύσκολες συνθήκες πυροδοτεί την επιτάχυνση της διαδικασίας της νόσου στην περιοχή του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνη για τη γνωστική λειτουργία, είπε.
Η θεραπεία απώλειας ακοής επιβραδύνει ή σταματά την εξέλιξη της άνοιας;
“Δεν μπορούμε να το πούμε με βεβαιότητα ακόμη”, δήλωσε ο Chern. Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι τα ακουστικά βαρηκοΐας μπορεί να προστατεύουν άτομα με απώλεια ακοής και ήπια γνωστική εξασθένηση από περαιτέρω πτώση. Αλλά τα δεδομένα είναι μικτά. Ωστόσο, ο Chern κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η χρήση ακουστικών βαρηκοΐας πρέπει να ενθαρρύνεται, επειδή μπορεί να βοηθήσει, όχι να βλάψει, μόνο όσους έχουν απώλεια ακοής. Η έκθεση της Επιτροπής Lancet ενθαρρύνει επίσης τη χρήση ακουστικών βαρηκοΐας για τη μείωση του κινδύνου άνοιας.
Αν και οι ερευνητές είναι ακόμα ασαφές γιατί συμβαίνει ή πώς να το μειώσουν, λένε ότι υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις για τη σχέση μεταξύ απώλειας ακοής και άνοιας. Η απώλεια ακοής μπορεί επίσης να δυσκολέψει τους ανθρώπους να κοινωνικοποιηθούν – και η κοινωνική απομόνωση έχει αποδειχθεί ότι αυξάνει τον κίνδυνο για άνοια κατά περίπου 50%. Η χρήση ακουστικού βαρηκοΐας μπορεί να μειώσει την κοινωνική απομόνωση, αλλά οι άνθρωποι αντιστέκονται να το κάνουν επειδή υπάρχει μεγάλο στίγμα. Νομίζουν ότι θα θεωρηθούν ηλικιωμένοι ή ανάπηροι.