Όπως οι γυναίκες σε κάθε άλλο τομέα της οικονομίας, όσες εργάζονται στην ακαδημαϊκή ιατρική έχουν επηρεαστεί αρνητικά από τις εξαιρετικές απαιτήσεις που τους θέτει η πανδημία. “Κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους της πανδημίας, όταν τα σχολεία έκλεισαν και πήγαν σε 100% εξ αποστάσεως εκπαίδευση, είδαμε ότι επηρέασε δυσανάλογα τις γυναίκες, που έπρεπε να μένουν σπίτι και να διδάσκουν τα παιδιά τους ενώ η έρευνά τους μαράζωνε”, δήλωσε η Anne B. Curtis, MD, Charles and Mary Bauer Καθηγητής και Πρόεδρος Ιατρικής στη Σχολή Ιατρικής και Βιοϊατρικών Επιστημών Jacobs στο Πανεπιστήμιο του Μπάφαλο.
Η Pamela B. Davis, MD, επίτιμη κοσμήτορας της Ιατρικής Σχολής στο Πανεπιστήμιο Case Western Reserve, είναι η πρώτη συγγραφέας. Το σχόλιο γράφτηκε από τους Davis, Curtis και τους συν-συγγραφείς τους, οι οποίοι είναι όλοι μέλη της Επιτροπής Ακαδημαϊκών Επιτευγμάτων του Φόρουμ Κλινικής Έρευνας (CRF), η οποία ιδρύθηκε από το CRF κατά τη διάρκεια της πανδημίας ως απάντηση στην επίγνωση ότι οι γυναίκες στην ακαδημαϊκή ιατρική ήταν επηρεάζονται περισσότερο αρνητικά από τους άντρες ομολόγους τους.
Η αποστολή του CRF είναι να παρέχει ηγεσία στην εθνική επιχείρηση κλινικής και μεταφραστικής έρευνας. ιδρύθηκε το 1996 για να αντιμετωπίσει τις μοναδικές και σύνθετες προκλήσεις στην κλινική έρευνα στα ακαδημαϊκά κέντρα υγείας. Ακόμη και πριν από την πανδημία, σημειώνουν οι συγγραφείς, οι γυναίκες στην ακαδημαϊκή ιατρική αμείβονταν λιγότερο από τους άνδρες σε συγκρίσιμες θέσεις, λάμβαναν χαμηλότερα κεφάλαια εκκίνησης για εργαστηριακή έρευνα και χρειάζονταν περισσότερο χρόνο για να προωθηθούν.
Ανισότητες μεταξύ των φύλων στην έρευνα
Επιπλέον, γράφουν, οι γυναίκες έχουν λιγότερους συμβατικούς δείκτες επιτευγμάτων στον ακαδημαϊκό χώρο από ό,τι οι άνδρες, όπως θέσεις κύριων ερευνητών σε υποτροφίες έρευνας. Οι γυναίκες υποβάλλουν λιγότερες αιτήσεις επιχορήγησης από τους άνδρες. έχουν λιγότερες ανανεώσεις επιχορηγήσεων. λαμβάνουν χαμηλότερα ποσά χρηματοδότησης για αρχικές επιχορηγήσεις· και είναι πρώτος ή τελευταίος συγγραφέας σε λιγότερα άρθρα. Οι λόγοι για αυτές τις ανισότητες είναι από καιρό γνωστοί, είπε ο Κέρτις. Η πανδημία τους επιδείνωσε απότομα.
“Η κοινωνία αναμένει από τις γυναίκες να αναλάβουν το μεγαλύτερο μέρος του βάρους για την ανατροφή των παιδιών και οι ίδιες οι γυναίκες αισθάνονται την υποχρέωση να βάζουν την οικογένεια πάνω από τις δικές τους ανάγκες, εις βάρος της επαγγελματικής τους εξέλιξης. Δεν υπάρχει ακόμη ο επιμερισμός των ευθυνών σε οικογένειες δύο σταδιοδρομίας για να μετριαστούν αυτά τα προβλήματα”.
Η εργασία περιλαμβάνει αναλυτικό μενού προτεινόμενων λύσεων. Αυτά περιλαμβάνουν την παροχή οικονομικής υποστήριξης για την πρόσληψη τεχνικών που μπορούν να συνεχίσουν την έρευνα σε εργαστήριο για δύο έως τρία χρόνια, ενώ οι γυναίκες ερευνήτριες ασχολούνται με τις ευθύνες τους για τη φροντίδα των παιδιών στο σπίτι ή η υποστήριξη της παιδικής φροντίδας στο σπίτι, ώστε οι γυναίκες να μπορούν να συνεχίσουν την έρευνά τους στο εργαστήριο. Η Κέρτις είπε ότι το Ίδρυμα Doris Duke ήταν ένας από τους πρώτους υποστηρικτές αυτών των λύσεων και παρείχε μια τέτοια επιχορήγηση σε γυναίκες.
Το έγγραφο προτείνει επίσης επιβράδυνση των ρολογιών θητείας, καθυστερώντας την απόφαση θητείας κατά δύο έως τρία χρόνια για να αναπληρώσει τον χαμένο χρόνο ενώ οι γυναίκες γεννούν και φροντίζουν μικρά παιδιά. Εκτός από τέτοια προγράμματα, ο κατάλογος περιλαμβάνει μια κατηγορία λύσεων που ονομάζονται πολιτιστικές, που περιγράφονται ως δημιουργία της πολιτιστικής προσδοκίας ότι η ισότητα των φύλων αποτελεί κοινή ευθύνη και ενσωματώνει αυτές τις προσδοκίες σε μπόνους και αξιοκρατικές αυξήσεις των θεσμικών ηγετών. Περιλαμβάνεται επίσης η ανάγκη συμμετοχής των διοικητικών συμβουλίων πανεπιστημίων και νοσοκομείων για την υποστήριξη της ισότητας των φύλων.
Ο στόχος της εργασίας, είπε η Κέρτις, είναι να τονίσει το γεγονός ότι αυτές οι διαφορές μεταξύ των φύλων εξακολουθούν να υφίστανται και ότι παγκόσμια φαινόμενα όπως η πανδημία απλώς τις επιδεινώνουν. “Όσο και αν θα θέλαμε να πιστεύουμε ότι οι διαφορές των φύλων στην εξέλιξη της σταδιοδρομίας δεν υπάρχουν πλέον, υπάρχουν και επηρεάζουν δυσμενώς τις γυναίκες περισσότερο από τους άνδρες. Η κατανόηση αυτών των ζητημάτων και η εφαρμογή λύσεων είναι οι καλύτεροι τρόποι για να ελαχιστοποιηθούν οι πιθανές αρνητικές επιπτώσεις στην καριέρα των γυναικών”.