Η οξεία μυελογενής λευχαιμία (AML), ένας καρκίνος του αίματος που επηρεάζει τόσο τους ενήλικες όσο και τα παιδιά, απαιτεί περισσότερα από ένα γενετικά “χτύπημα” για ανάπτυξη. Καθώς μεγαλώνουμε, πολλοί από εμάς αποκτούν μια μετάλλαξη που επιτρέπει σε ορισμένα από τα κύτταρα του αίματός μας να πολλαπλασιάζονται ταχύτερα από άλλα, σχηματίζοντας τον δικό τους ξεχωριστό πληθυσμό. Αυτό το πρώτο χτύπημα, γνωστό ως “κλωνική αιματοποίηση του απροσδιόριστου δυναμικού”, ή CHIP, δεν είναι απαραιτήτως επιβλαβές.
Αλλά αν υπάρξει ένα δεύτερο χτύπημα που κάνει τα κύτταρα αυτά κακοήθη, «είναι ουσιαστικά μια εγγύηση ότι θα μετατραπεί σε λευχαιμία στο κοντινό μέλλον», λέει ο Scott Armstrong, MD, Ph.D., πρόεδρος της Dana-Farber / Boston Παιδικό Καρκίνο και Κέντρο Διαταραχών του Αίματος. Το αποτέλεσμα είναι μια ταχεία συσσώρευση ανώριμων, δυσλειτουργικών αιμοκυττάρων.
Σε νέα έρευνα, ο Armstrong και οι συνάδελφοί του υποδεικνύουν ότι η παρεμπόδιση αυτού του δεύτερου χτυπήματος, χρησιμοποιώντας μια ένωση που είναι σε προκλινικές μελέτες και φαίνεται μέχρι στιγμής ασφαλής, θα μπορούσε να αποτρέψει την AML πριν ξεκινήσει. Η μελέτη τους δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα στην επιστήμη . “Η ιδέα είναι ότι θα εξετάζετε τους ανθρώπους και θα ακολουθείτε αυτούς που έχουν κλωνική αιματοποίηση και θα θεραπεύσετε τους ανθρώπους που αναπτύσσουν τη δεύτερη μετάλλαξη”, λέει ο Armstrong.
Πρόωρη παρέμβαση για οξεία μυελογενή λευχαιμία
Οι ερευνητές εργάστηκαν με ποντίκια που είχαν το πρώτο χτύπημα, μια μετάλλαξη στο γονίδιο DNMT3A που σχετίζεται με το CHIP. Όταν εισήγαγαν το δεύτερο χτύπημα, μια μετάλλαξη στο γονίδιο NPM1, οι ποντικοί συνέχισαν να αναπτύσσουν λευχαιμία. Αλλά εάν αυτοί οι ποντικοί υποβληθούν σε πρώιμη θεραπεία με μια ένωση που ονομάζεται VTP-50469, τα προμαγνητικά αιμοσφαίρια σταμάτησαν να πολλαπλασιάζονται και η λευχαιμία δεν αναπτύχθηκε ποτέ. Δεν υπήρχαν προφανείς τοξικές επιδράσεις. “Εξαλείψαμε τα κύτταρα που τελικά θα γινόταν κύτταρα λευχαιμίας”, λέει ο Armstrong. “Αυτή είναι μια από τις πρώτες φορές που είχαμε ένα μόριο που είναι αποτελεσματικό και μπορεί να δράσει επιλεκτικά στα προλευματοειδή κύτταρα παρά στα κανονικά κύτταρα. Εμείς αντιμετωπίσαμε τα ποντίκια για πολλές εβδομάδες και είναι εντάξει”.