Αιματολογία

Πώς ένας κοινός ιός προκαλεί αιματολογικές κακοήθειες

Πώς ένας κοινός ιός προκαλεί αιματολογικές κακοήθειες
Your browser does not support the video tag. Η λοιμώδης μονοπυρήνωση είναι μια πολύ μεταδοτική νόσος που οφείλεται σε λοίμωξη από τον ιό Epstein Barr.Ο ιός προσβάλλει τα λευκά αιμοσφαίρια και κυρίως τα λεμφοκύτταρα. Επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο του Sussex, προσπαθώντας να αποκαλύψουν  πώς ο κοινός ιός Epstein-Barr προκαλεί  αιματολογικές κακοήθειες σε ενήλικες και παιδιά,  ανακάλυψαν πώς ο ιός παίρνει τον έλεγχο δύο γονιδίων που εμπλέκονται στην ανάπτυξη […]

Your browser does not support the video tag. https://grx-obj.adman.gr/grx/creatives/sanofi/20876/better-understanding-insulin.mp4

Η λοιμώδης μονοπυρήνωση είναι μια πολύ μεταδοτική νόσος που οφείλεται σε λοίμωξη από τον ιό Epstein Barr.Ο ιός προσβάλλει τα λευκά αιμοσφαίρια και κυρίως τα λεμφοκύτταρα. Επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο του Sussex, προσπαθώντας να αποκαλύψουν  πώς ο κοινός ιός Epstein-Barr προκαλεί  αιματολογικές κακοήθειες σε ενήλικες και παιδιά,  ανακάλυψαν πώς ο ιός παίρνει τον έλεγχο δύο γονιδίων που εμπλέκονται στην ανάπτυξη του καρκίνου, ώστε να μπορεί να τα ενεργοποιήσετε ή να τα απενεργοποιήσει.

Η ερευνητική ομάδα με επικεφαλής την καθηγήτρια Michelle West, έθεσε ως στόχο να καθορίσει πώς ο ιός Epstein-Barr ιός ελέγχει δύο γονίδια, Το γονίδιο MYC, ένα γονίδιο που είναι γνωστό ότι οδηγεί στην ανάπτυξη καρκίνου όταν μεταβάλλεται ή ενεργοποιείται και το γονίδιο BCL2L11, ένα γονίδιο που προκαλεί συνήθως κυτταρικό θάνατο, στην προσπάθεια να ανασχεθεί ο καρκίνος, αλλά μπορεί να απενεργοποιηθεί από τον ιό.

Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι ο ιός ελέγχει τα γονίδια MYC και BCL2L11 επιδρώντας σε περιοχές τουDNA που λειτουργούν ως «κέντρα ελέγχου» και είναι σε θέση να επικοινωνούν με άλλα απομακρυσμένα γονίδια χάρη σε αναδιπλώσεις των ενδιάμεσων τμήματα του DNA. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτό μπορεί να εξηγήσει πώς ο ιός προκαλεί τις αλλαγές στο γονίδιο MYC που ανευρίσκονται στο λέμφωμα Burkitt. Η ομάδα ανακάλυψε, επίσης, πως ελέγχεται το γονίδιο BCL2L11. Στην περίπτωση αυτή, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο ιός Epstein-Barr αποκλείει την επαφή του DNA με αυτό το γονίδιο. Είναι ενθαρρυντικό ότι η ομάδα ανακάλυψε ότι αυτή η κατασταλτική δράση μπορεί να αναστραφεί με τη χρήση ενός συγκεκριμένου φαρμάκου – ανοίγοντας το δρόμο για νέες θεραπείες.

Η καθηγήτρια West, δήλωσε: «Αυτό είναι ένα βασικό βήμα για την διερεύνηση του πως αυτός ο κοινός ιός που προσβάλλει χιλιάδες ανθρώπους κάθε χρόνο, προκαλεί αιματολογική κακοήθεια. Είναι σημαντικό τώρα να πραγματοποιηθούν περαιτέρω μελέτες για να καθορίσουν τον τρόπο που ο ιός Epstein-Barr ελέγχει άλλα γονίδια που σχετίζονται με λέμφωμα. Αυτό θα μας βοηθήσει να εντοπίσουμε νέους τρόπους στόχευσης κυττάρων μολυσμένων με τον ιό Epstein- Barr. Με τη χαρτογράφηση των πολύπλοκων γενετικών αλληλεπιδράσεων που υποβοηθούν τα κύτταρα του λεμφώματος να αναπτυχθούν και να επιβιώσουν, η έρευνα αυτή μπορεί να καθοδηγήσει στο σχεδιασμό νέων θεραπειών που στοχεύουν τη νόσο.»