Αιματολογία

Δύο μόρια βοηθούν το ανοσοποιητικό μας

Δύο μόρια βοηθούν το ανοσοποιητικό μας
Your browser does not support the video tag. Νέα κατηγορία μορίων παίζει βασικό ρόλο στον επηρεασμό του ανοσοποιητικού συστήματος.   Σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε onlineαυτή την εβδομάδα στο περιοδικό Science Translational Medicine, ερευνητές από το Νοσοκομείο BrighamandWomen και το Ίδρυμα Santa Lucia στη Ρώμη αναφέρουν ότι οι ρεσολβίνες (resolvins) και οι μαρεσίνες (maresins), μόρια […]

Your browser does not support the video tag. https://grx-obj.adman.gr/grx/creatives/sanofi/20876/better-understanding-insulin.mp4

Νέα κατηγορία μορίων παίζει βασικό ρόλο στον επηρεασμό του ανοσοποιητικού συστήματος.


 

Σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε onlineαυτή την εβδομάδα στο περιοδικό Science Translational Medicine, ερευνητές από το Νοσοκομείο BrighamandWomen και το Ίδρυμα Santa Lucia στη Ρώμη αναφέρουν ότι οι ρεσολβίνες (resolvins) και οι μαρεσίνες (maresins), μόρια που παράγονται στο σώμα με φυσικό τρόπο από ορισμένα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, ρυθμίζουν υποσύνολα των λευκών αιμοσφαιρίων που παίζουν κεντρικό ρόλο στη φλεγμονή και το ανοσοποιητικό σύστημα. Τα νέα ευρήματα υποδηλώνουν ότι οι ρεσολβίνες και οι μαρεσίνες είναι μέρος μιας νέας κατηγορίας μορίων που μπορεί να είναι χρήσιμες για την αντιμετώπιση χρόνιων φλεγμονωδών και αυτοάνοσων ασθενειών.

Οι ρεσολβίνες και οι μαρεσίνες, που ανακαλύφθηκαν για πρώτη φορά από τον Charles N. Serhan, PhD, διευθυντή του Center for Experimental Therapeutics and Reperfusion Injury στο Brigham and Women’s Hospital, είναι ζωτικής σημασίας για να τερματίζουν και να επιλύουν οξεία φλεγμονή. Ανεξέλεγκτη φλεγμονή ή μη επίλυση φλεγμονής μπορεί να οδηγήσει σε διάφορες χρόνιες φλεγμονώδεις και αυτοάνοσες νόσους. Στην πρόσφατα δημοσιευμένη εργασία, η ομάδα εξέτασε τους ρόλους δύο resolvins και ενός maresin, σε λεμφοκύτταρα ανθρώπινου αίματος, βρίσκοντας ότι μείωσε την ενεργοποίηση και εμπόδισε την διαφοροποίηση δύο τύπων παθογόνων λευκοκυττάρων, των Th1 και Th17. Η ομάδα διαπίστωσε επίσης ότι αυτά τα μόρια θα μπορούσαν να ρυθμίσουν τα κύτταρα Treg, ένα ξεχωριστό υποσύνολο κυττάρων που μπορούν να συσσωρεύουν την ανοσολογική απόκριση. Η ομάδα επαλήθευσε περαιτέρω αυτά τα αποτελέσματα σε ένα μοντέλο ποντικού με ανεπάρκεια σε αυτά τα μόρια.

Μαζί, αυτές οι ανακαλύψεις υποδηλώνουν ότι η προ-επίλυση μεσολαβητών λιπιδίων επηρεάζουν την ισορροπία μεταξύ των παθογόνων Th1 / Th17 και των ανεκτικογόνων κύτταρων Treg, μια ισορροπία που τυπικά μεταβάλλεται κατά τη διάρκεια χρόνιων φλεγμονωδών και αυτοάνοσων ασθενειών. Η ομάδα προτείνει ότι αυτές οι προ-επιλύσεις των μεσολαβητών λιπιδίων μπορεί να αποδειχθεί αποτελεσματική ως ισχυρή αντιφλεγμονώδη, στοχεύοντας εκείνα τα βασικά κύτταρα που είναι υπεύθυνα για την πρόκληση χρόνιας φλεγμονής ή αυτοανοσίας. «Είναι πλέον ευρέως κατανοητό ότι η ανεξέλεγκτη φλεγμονή είναι αναπόσπαστο τμήμα πολλών ανθρώπινων ασθενειών συμπεριλαμβανομένων των νευροεκφυλιστικών ασθενειών, των καρδιαγγειακών παθήσεων, καθώς και χρόνιων φλεγμονώδων νόσων», δήλωσε ο Serhan και πρόσθεσε ότι «Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης παρέχουν τώρα τις βάσεις για να εκτιμήσουν το ρόλο των resolvins, και πιθανώς άλλων νέες μεσολαβητών προ-διαχωρισμού, στο ανοσοποιητικό σύστημα».