Η Παγκόσμια Ημέρα Μυοσκελετικού Τραύματος είναι αφιερωμένη στην ενημέρωση σχετικά με την πρόληψη και την αντιμετώπιση των κακώσεων ιδίως του μυοσκελετικού συστήματος.
Ως τραύμα χαρακτηρίζεται η κάκωση, ήσσονος ή μείζονος βαρύτητας σε διάφορα συστήματα του σώματος που οδηγεί σε προσωρινή ή μόνιμη αναπηρία ή και σε απώλεια της ζωής του τραυματία. Το τραύμα αποτελεί σημαντικό πρόβλημα στη δημόσια υγεία και ευθύνεται για περίπου 1 στους 10 θανάτους κάθε χρόνο. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία 400 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ζουν με χρόνιους πόνους ή αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα από αρθρίτιδα και μυοσκελετικές νόσους, οι οποίες είναι από τις βασικές αιτίες για αναπηρίες, απουσίες από την εργασία και νοσοκομειακή περίθαλψη (οστεοπώρωση, διαταραχές της σπονδυλικής στήλης, τραυματισμούς).
Η Παγκόσμια Ημέρα Μυοσκελετικού Τραύματος μέρος της εβδομάδας δράσης για τα οστά και τις αρθρώσεις, η οποία ξεκινά στις 12 Οκτωβρίου με την Παγκόσμια Ημέρα Αρθρίτιδας, συνεχίζεται με την Παγκόσμια Ημέρα Σπονδυλικής Στήλης στις 16 Οκτωβρίου, με την Παγκόσμια Ημέρα Μυοσκελετικού Τραύματος στις 17 Οκτωβρίου και ολοκληρώνεται στις 20 Οκτωβρίου με την Παγκόσμια Ημέρα Οστεοπόρωσης.
Οι κακώσεις του μυοσκελετικού συστήματος που μπορεί να γίνουν απειλητικές για τη ζωή είναι αυτές της πυέλου, της σπονδυλικής στήλης, τα ανοικτά κατάγματα, τα πολλαπλά κατάγματα των μακρών οστών και η τραυματική ραβδομυόλυση.
Τα αυτοκινητιστικά δυστυχήματα και γενικά τα ατυχήματα στην εργασία, το σπίτι, το σχολείο και σε κάθε δραστηριότητα αποτελούν παράγοντες, στους οποίους οφείλονται οι κακώσεις του μυοσκελετικού συστήματος. Τα αυτοκινητιστικά δυστυχήματα είναι ο κύριος παράγοντας για θανάτους, αλλά και αναπηρίες ανθρώπων κάτω των 45 ετών. Όσον αφορά τα παιδικά ατυχήματα η σωστή και συστηματική πρόληψη μπορεί να μειώσει τον αριθμό και την σοβαρότητα τους μέχρι και 50%. Η πρόληψη των ατυχημάτων σχετίζεται με την ευαισθητοποίηση, την ενημέρωση, την επίβλεψη και την καθοδήγηση των μικρών παιδιών, και αλλαγή νοοτροπίας τόσο των οδηγών και κυρίως των νεαρών. Σε σχέση με τα αυτοκινητιστικά δυστυχήματα, σημαντικές είναι και οι κατάλληλες όταν αυτά λάβουν χώρα όπως είναι η ταχεία μεταφορά σε κατάλληλα εξοπλισμένα και επανδρωμένα νοσοκομεία, η έγκαιρη και εξειδικευμένη χειρουργική θεραπεία, η εξειδικευμένη ιατρική αποκατάσταση, η κατάλληλη και προσαρμοσμένη στις ανάγκες κάθε περιστατικού συμπληρωματική εργοθεραπεία, λογοθεραπεία, και ψυχολογική υποστήριξη.
Γενικά η πρόληψη των ατυχημάτων στο παιχνίδι, η παρότρυνση των εργαζομένων να τηρούν τους κανόνες ασφαλείας στην εργασία και η καλλιέργεια οδικής συνείδησης μπορούν να λειτουργήσουν αποτελεσματικά στην μείωση των παραγόντων, στους οποίους αποδίδονται οι πλύστες κακώσεις του μυοσκελετικού συστήματος.