Εμμηνόμαυση: Η εμμηνόπαυση ήταν ένα θέμα ταμπού σε πολλούς τομείς. Τώρα, είναι συχνά στις ειδήσεις. Τον Μάρτιο του 2024, ο Λευκός Οίκος ανακοίνωσε μια πρωτοβουλία για «Γαλβανισμό νέων ερευνών για την υγεία της μέσης ηλικίας των γυναικών». Τον Μάιο, η γερουσιαστής Patty Murray εισήγαγε δικομματική νομοθεσία που θα δαπανούσε 275 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ για τη βελτίωση της φροντίδας της εμμηνόπαυσης και της υγείας της μέσης ηλικίας. Η ηθοποιός Χάλι Μπέρι πήγε στο Καπιτώλιο για να τραβήξει την προσοχή στο μέτρο. Ενώ ήταν εκεί, φώναξε: «Είμαι στην εμμηνόπαυση».
Αυτή η νέα εστίαση στην εμμηνόπαυση και το μεγαλύτερο άνοιγμα για συζήτηση γι’ αυτήν συμβαίνει την ίδια στιγμή που οι επιστημονικές μελέτες υπογραμμίζουν τα οφέλη της ορμονικής θεραπείας για τη θεραπεία των συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης – δύο δεκαετίες αφότου ξαφνικά έπεσε σε δυσμένεια. Και οι τρεις μας πιστεύουμε ότι οι ανοιχτές συζητήσεις για την εμμηνόπαυση έχουν καθυστερήσει πολύ. Γράφουμε και διδάσκουμε για τις διακρίσεις στην εργασία, τη γήρανση και τον νόμο και τον φεμινισμό. Έχοντας συνεργαστεί για να γράψουμε ένα βιβλίο για την εμμηνόπαυση και τον νόμο, παρακολουθούμε στενά τις αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο οι ερευνητές αξιολογούν τα οφέλη της ορμονικής θεραπείας και τι σημαίνει αυτό για τη διαθεσιμότητά της.
Βασικά στοιχεία της εμμηνόπαυσης
Τεχνικά, η εμμηνόπαυση είναι ένα χρονικό σημείο. Συνήθως ξεκινά 12 μήνες μετά τον τελευταίο εμμηνορροϊκό κύκλο και σηματοδοτεί το τέλος της γονιμότητας και εμφανίζεται συνήθως μεταξύ 45 και 55 ετών. Προηγείται η περιεμμηνόπαυση, μια μεταβατική φάση κατά την οποία η έμμηνος ρύση αλλάζει αλλά συνεχίζεται, η οποία μπορεί να διαρκέσει έως και μια δεκαετία. Οι άνθρωποι που έχουν περάσει από την εμμηνόπαυση βρίσκονται σε μετεμμηνόπαυση για το υπόλοιπο της ζωής τους. Η εμμηνόπαυση προκύπτει από τη μείωση της παραγωγής οιστρογόνων και προγεστερόνης, δύο ορμονών που παράγονται από τις ωοθήκες. Μακροπρόθεσμα, η απώλεια οιστρογόνων επηρεάζει επίσης την οστική πυκνότητα, το καρδιαγγειακό σύστημα και άλλα μέρη του σώματος. Η εμμηνόπαυση μπορεί επίσης να συμβεί νωρίς και απότομα, όπως μετά τη χειρουργική αφαίρεση της μήτρας ή των ωοθηκών.
Κάθε χρόνο, περισσότεροι από 2 εκατομμύρια Αμερικανοί φτάνουν στην εμμηνόπαυση. Εκατομμύρια άλλοι βιώνουν περιεμμηνόπαυση ανά πάσα στιγμή. Ενώ η μέση ηλικία της εμμηνόπαυσης είναι τα 51 έτη, υπάρχει διακύμανση μεταξύ φυλετικών, εθνοτικών και εισοδηματικών γραμμών. Καθώς η διάρκεια ζωής μεγαλώνει, ο μισός πληθυσμός μπορεί να περάσει το ένα τρίτο της ζωής του στην μετεμμηνόπαυση. Συγκεκριμένα, οι μαύρες γυναίκες τείνουν να βιώνουν την εμμηνόπαυση νωρίτερα από τις λευκές γυναίκες. Τα συμπτώματά τους, όπως οι εξάψεις, είναι πιο έντονα και αυτά τα συμπτώματα διαρκούν περισσότερο. Αλλά οι μαύρες γυναίκες είναι λιγότερο πιθανό από τις λευκές γυναίκες να λάβουν ιατρική φροντίδα για αυτά τα συμπτώματα.
Τι γίνεται με την περιεμμηνόπαυση;
Κατά την περιεμμηνόπαυση, η οποία συνήθως ξεκινά μετά την ηλικία των 40 ετών, το σώμα σταδιακά σταματά να παράγει οιστρογόνα – συχνά προκαλώντας συμπτώματα εμμηνόπαυσης. Μπορεί να είναι δύσκολο να γνωρίζουμε εάν κάποιος βιώνει περιεμμηνόπαυση, καθώς τα επίπεδα οιστρογόνων κυμαίνονται και δεν υπάρχει οριστικό τεστ για τον προσδιορισμό του. Τα πιο κοινά συμπτώματα είναι οι εξάψεις και οι νυχτερινές εφιδρώσεις. Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν προβλήματα ύπνου, κατάθλιψη, ομίχλη του εγκεφάλου και κολπική ξηρότητα. Οι περίοδοι γίνονται ακανόνιστες και η αιμορραγία μπορεί να είναι πιο έντονη. Δεν βιώνουν όλοι όσοι περνούν την εμμηνόπαυση συμπτώματα -αν και το 85% τα βιώνει- και η σοβαρότητά τους ποικίλλει.
Ορμονική θεραπεία και διαμάχη
Η ορμονική θεραπεία της εμμηνόπαυσης, συμπεριλαμβανομένων των οιστρογόνων μόνο και των οιστρογόνων σε συνδυασμό με προγεστερόνη, έχει συνταγογραφηθεί για να βοηθήσει με αυτά τα συμπτώματα εδώ και δεκαετίες. Οι ορμόνες χρησιμοποιήθηκαν επίσης για τη θεραπεία των μακροπρόθεσμων κινδύνων που σχετίζονται με την εμμηνόπαυση, συμπεριλαμβανομένων των καρδιακών παθήσεων και της οστεοπόρωσης. Μέχρι το έτος 2000, περίπου 1 στις 4 γυναίκες χρησιμοποιούσε ορμονική θεραπεία. Στη συνέχεια, το 2002, τα προκαταρκτικά αποτελέσματα μιας μελέτης συγκλόνισαν τον ιατρικό κόσμο. Ήταν από την Πρωτοβουλία για την Υγεία των Γυναικών (Women’s Health Initiative) μια ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο μελέτη ορμονοθεραπείας στην εμμηνόπαυση που στρατολόγησε χιλιάδες γυναίκες για να αναλύσουν αυτήν τη θεραπεία. Ξεκίνησε από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας της κυβέρνησης των ΗΠΑ το 1991, και παραμένει η μεγαλύτερη μελέτη πρόληψης για την υγεία των γυναικών που έχει πραγματοποιηθεί ποτέ. Το 2002, μια ενδιάμεση ανάλυση διαπίστωσε ότι η ορμονική θεραπεία της εμμηνόπαυσης συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του μαστού, στεφανιαίας νόσου και εγκεφαλικού.
Η έρευνα σταμάτησε εξαιτίας αυτών των αποτελεσμάτων. Μέσα σε λίγους μήνες, η χρήση ορμονικής θεραπείας για τη θεραπεία των συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης μειώθηκε σχεδόν στο μισό. Το ποσοστό όλων των γυναικών που χρησιμοποιούν αυτά τα συνταγογραφούμενα φάρμακα μειώθηκε στο 4% μέσα σε δύο δεκαετίες και άργησε να ανακάμψει παρά την αυξανόμενη αναγνώριση των περιορισμών της μελέτης του 2002. Μια πιο περίπλοκη ιστορία σχετικά με την ορμονοθεραπεία στην εμμηνόπαυση έχει προκύψει τα τελευταία χρόνια, μαζί με μια προσεκτική ανασκόπηση των συμπερασμάτων που οδήγησαν στον πρόωρο τερματισμό σημαντικών τμημάτων της μελέτης Women’s Health Initiative. Μια ανησυχία είναι ότι η τυπική ηλικία των γυναικών που συμμετείχαν στη μελέτη ήταν 63, που σημαίνει ότι ήταν πολλά χρόνια μετά την εμμηνόπαυση όταν εντάχθηκαν σε αυτήν. Ένα άλλο ήταν ότι η μελέτη επικεντρώθηκε στον ρόλο των ορμονών στην πρόληψη των χρόνιων ασθενειών, παρά στην ανακούφιση των συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης. Το τρίτο ήταν ότι αξιολόγησε μόνο μία μορφή ορμονικής θεραπείας.
Θεραπεία σήμερα
Ορθά, πολλοί γιατροί συνταγογραφούν ορμονική θεραπεία για τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης πιο συχνά σήμερα – ιδιαίτερα για γυναίκες που είναι κάτω των 60 ετών όταν αρχίζουν να τη λαμβάνουν και είχαν την τελευταία τους περίοδο την προηγούμενη δεκαετία. Η ορμονική θεραπεία μπορεί να χορηγηθεί μέσω δισκίων, επιθεμάτων δέρματος, τζελ ή κολπικών υπόθετων. Τα δισκία προσφέρουν την ευκολία της από του στόματος χορήγησης, ενώ τα δερματικά επιθέματα παρέχουν μια σταθερή απελευθέρωση ορμονών μέσω του δέρματος. Τα τζελ επιτρέπουν την εύκολη εφαρμογή και απορρόφηση μέσω του δέρματος, προσφέροντας ευελιξία στη δοσολογία. Τα κολπικά υπόθετα στοχεύουν πιο άμεσα σε τοπικά συμπτώματα όπως ξηρότητα και ενόχληση. Διατίθεται επίσης με συνθετική ή βιοπανομοιότυπη προγεστερόνη, αν και δεν είναι σαφές ότι αυτές οι εκδόσεις είναι ασφαλέστερες ή πιο αποτελεσματικές.
Attractive blond woman watching through a window with a serious expression resting her chin on her hands as she leans on a wooden railing
Ωστόσο, υπάρχουν ασθενείς με υποκείμενες παθήσεις για τις οποίες η ορμονική θεραπεία είναι πιο επικίνδυνη από ό,τι για άλλες και θα πρέπει να αποφεύγεται, συμπεριλαμβανομένων εκείνων με ιστορικό καρκίνου του μαστού, άλλων καρκίνων ευαίσθητων στα οιστρογόνα και στεφανιαίας νόσου, μεταξύ άλλων καταστάσεων. Νέες, μη ορμονικές θεραπείες για τις εξάψεις βρίσκονται επίσης σε εξέλιξη. Το 2023, η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων ενέκρινε το fezolinetant, που πωλείται ως Veozah. Είναι το πρώτο φάρμακο που έχει σχεδιαστεί ειδικά για τη θεραπεία των εξάψεων και της νυχτερινής εφίδρωσης. Ένα δεύτερο νέο φάρμακο ενδέχεται να κυκλοφορήσει σύντομα. Τα αντικαταθλιπτικά, τα φάρμακα για την επιληψία και άλλα μη ορμονικά φάρμακα συνταγογραφούνται επίσης εκτός ετικέτας για τη θεραπεία ορισμένων συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης.
Προχωρώντας μπροστά
Δυστυχώς, πολλοί ασθενείς, ακόμη και οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης δεν γνωρίζουν πλήρως τα τελευταία στοιχεία σχετικά με αποτελεσματικές θεραπείες για τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης. Τα ποσοστά χρήσης ορμονοθεραπείας στην εμμηνόπαυση ποικίλλουν ανάλογα με τη φυλή και την εθνικότητα: οι λευκές γυναίκες έχουν τα υψηλότερα ποσοστά, ενώ οι μαύρες και οι ισπανόφωνες τα χαμηλότερα. Χωρίς ασφάλιση, η προμήθεια ενός μήνα γενόσημων οιστρογόνων κοστίζει περίπου 29 $. Με την ασφάλιση, το κόστος μπορεί να είναι πολύ χαμηλότερο. Αυτό που δείχνει όλη η έρευνα είναι ότι τα συμπτώματα δεν πρέπει να αγνοούνται και η εξατομικευμένη θεραπεία είναι το κλειδί. Δεδομένου του νέου ανοίγματος για συζήτηση και αντιμετώπιση της εμμηνόπαυσης, καθώς και πιθανή χρηματοδότηση έρευνας και νέες θεραπείες, γινόμαστε πιο αισιόδοξοι ότι αυτό το αναπόφευκτο στάδιο της ζωής μπορεί τελικά να τραβήξει την προσοχή που του αξίζει.