Εμμηνόπαυση: Η μετάβαση στο στάδιο της εμμηνόπαυσης της ζωής των γυναικών μπορεί να είναι μια αρνητική εμπειρία για τις γυναίκες, με αλλαγές στη συναισθηματική ευεξία και την καρδιαγγειακή υγεία που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής τους. Μια πρόσφατη μελέτη από το Κολλέγιο Νοσηλευτικών και Επαγγελμάτων Υγείας του Πανεπιστημίου Drexel διερεύνησε έναν νέο τρόπο διευκόλυνσης της μετάβασης με μια παρέμβαση θεραπείας τέχνης για την αντιμετώπιση των αναγκών υγείας των υπέρβαρων, μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών. Δημοσιεύτηκε στο Art Therapy, η πιλοτική μελέτη που δοκίμασε τη σκοπιμότητα μιας παρέμβασης συνδυασμένης διατροφικής εκπαίδευσης και θεραπειών δημιουργικών τεχνών (θεραπεία τέχνης και θεραπεία χορού/κινητικής θεραπείας) για την αντιμετώπιση του καρδιομεταβολικού κινδύνου και της ψυχοκοινωνικής ευημερίας για υπέρβαρες, μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες.
Η μελέτη έδειξε ότι η ολοκληρωμένη προσέγγιση ήταν ευεργετική για την ψυχοκοινωνική ευημερία των συμμετεχόντων, με σημαντικές βελτιώσεις στους τομείς της ποιότητας ζωής, της αυτο-αποτελεσματικότητας, του στρες, του άγχους και της εικόνας του σώματος. Όλοι οι συμμετέχοντες παρουσίασαν επίσης μειωμένο δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) και μετρήσεις της αρτηριακής πίεσης. «Μάθαμε ότι οι συμμετέχουσες—είναι μέρος ενός σχετικά υπομελετημένου και παραμελημένου πληθυσμού: οι γυναίκες που είναι υπέρβαρες και βρίσκονται στο στάδιο της ζωής μετά την εμμηνόπαυση—εκτίμησαν ότι είχε αφιερωθεί ένας ειδικός χρόνος και χώρος μόνο για αυτές που επέτρεπε την ενσυνείδητη τέχνη, το γράψιμο, και κινητικές εμπειρίες», δήλωσε η Rebekka Dieterich-Hartwell, Ph.D., επικεφαλής συγγραφέας και ερευνήτρια στο Κολλέγιο Νοσηλευτικών και Επαγγελμάτων Υγείας. Τρεις συμμετέχουσες παρακολούθησαν μια διαδικτυακή παρέμβαση διάρκειας 16 εβδομάδων που ονομάζεται I2CAN (Ολοκληρωτική Παρέμβαση με θεραπείες και Διατροφή Δημιουργικών Τεχνών). Οι συμμετέχουσες που ήταν μετεμμηνοπαυσιακές και πάνω από ΔΜΣ 25 Kg/m2 επιλέχθηκαν για αυτή τη μελέτη. Οι συνεδρίες διευκολύνθηκαν από έναν διατροφολόγο και δύο θεραπευτές δημιουργικών τεχνών—έναν θεραπευτή κινήσεων χορού και έναν θεραπευτή τέχνης— κάθε εβδομάδα σε μια ασφαλή πλατφόρμα τηλεδιάσκεψης. Οι συνεδρίες εναλλάσσονταν κάθε εβδομάδα μεταξύ διατροφής και θεραπειών δημιουργικής τέχνης. Οι συνεδρίες δημιουργικής θεραπείας τεχνών επικεντρώθηκαν στην ποιότητα ζωής, τη συναισθηματική ρύθμιση, την εικόνα του σώματος και τη διαχείριση του άγχους και περιλάμβαναν μια λεκτική εισαγωγή στο θέμα της συνεδρίας, μια προθέρμανση κίνησης σχετικά με το θέμα (διάταση, αναπνοή, ελαφρές κινήσεις), μια τέχνη οδηγία θεραπείας (κολάζ, ζωγραφική με σκαρίφημα, κ.λπ.), ημερολόγιο, χαλάρωση κίνησης και λεκτική επεξεργασία. Οι συνεδρίες διατροφικής εκπαίδευσης περιλάμβαναν καθορισμό στόχων και θέματα, όπως, υγιεινές επιλογές τροφίμων και ποτών, μεγέθη μερίδων, ομάδες τροφίμων και ενυδάτωση. Και οι τρεις συμμετέχουσες ανέφεραν πολλαπλά οφέλη για την υγεία στο τέλος της μελέτης.
Οι συμμετέχουσες απάντησαν τυποποιημένα ερωτηματολόγια πριν και μετά την παρέμβαση σχετικά με την ποιότητα ζωής, το άγχος, την εικόνα του σώματος και άλλα θέματα. Τα σωματικά μέτρα περιελάμβαναν ύψος, βάρος, ΔΜΣ και αρτηριακή πίεση. Οι ερευνητές ανέλυσαν τα δεδομένα μέσω περιγραφικών στατιστικών αλλαγών στους βιοδείκτες, καθώς και τυποποιημένων ερευνών για την ευημερία και τη διάθεση. Επιπλέον, η ερευνητική ομάδα πήρε συνέντευξη από τις συμμετέχουσες στο τέλος της μελέτης για να μάθει για τις εμπειρίες τους και να συλλέξει σημειώσεις από τις συνεδρίες δημιουργικής θεραπείας τεχνών κατά τη διάρκεια της διαδικασίας των 16 εβδομάδων. «Αν και αυτό ήταν ένα πολύ μικρό δείγμα και τα ευρήματα δεν μπορούν να γενικευτούν, υποδεικνύουν ότι μια πολυτροπική παρέμβαση με εκπαιδευτικά, εκφραστικά και δημιουργικά στοιχεία μπορεί να είναι ευεργετική για τη φυσιολογική και ψυχοκοινωνική ευημερία των μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών που έχουν αυξημένο ΔΜΣ και κίνδυνο για καρδιαγγειακή νόσο», δήλωσε ο Dieterich-Hartwell. Οι ερευνητές σημειώνουν ότι αυτός ο πληθυσμός συχνά παραβλέπεται και αυτή η μελέτη προτείνει ότι μια ολοκληρωμένη προσέγγιση με προσοχή τόσο στις σωματικές όσο και στις ψυχοκοινωνικές ανάγκες μπορεί να έχει συνολικά θετικό αντίκτυπο στην υγεία και να δώσει φωνή σε αυτή τη συγκεκριμένη ομάδα, σύμφωνα με τους συν-συγγραφείς και τους κύριους ερευνητές , Girija Kaimal, EdD, αναπληρωτής καθηγητής, και Deeptha Sukumar, Ph.D., αναπληρώτρια καθηγήτρια, και οι δύο στο Κολλέγιο Νοσηλευτικών και Επαγγελμάτων Υγείας. Για να προωθήσει αυτήν την έρευνα, η ομάδα ξεκινά μια μεγαλύτερη, τυχαιοποιημένη δοκιμή ελέγχου για το πρόγραμμα επιχορήγησης Commonwealth Universal Research Enhancement (CURE) του Υπουργείου Υγείας της Πενσυλβάνια που ξεκινά τον Ιανουάριο του 2024. Αυτή η μεγαλύτερη δοκιμή θα βοηθήσει την ερευνητική ομάδα να κατανοήσει τον αντίκτυπο της ενσωμάτωσης προσέγγισης σε σχέση μόνο με τη διατροφική εκπαίδευση.
