Εικονικά Ραντεβού: Οι οικογενειακοί γιατροί που παρείχαν περισσότερη εικονική περίθαλψη δεν είχαν περισσότερους ασθενείς που επισκέφθηκαν τμήματα επειγόντων περιστατικών (ΤΕΠ) σε σύγκριση με τους οικογενειακούς γιατρούς που είδαν περισσότερους ασθενείς αυτοπροσώπως, σύμφωνα με νέα έρευνα. Η μελέτη, με επικεφαλής ερευνητές της Υπηρεσίας Μονάδας Υγείας του Τορόντο και του Διεθνούς περιφερειακού Δικτύου ICES, έδειξε ότι ακόμη και μετά την προσαρμογή των χαρακτηριστικών των ασθενών, όπως η ηλικία, οι ιατρικές παθήσεις και το εισόδημα, οι γιατροί που παρείχαν περισσότερη εικονική φροντίδα δεν είχαν ασθενείς που επισκέπτονταν περισσότερο τα τμήματα επειγόντων περιστατικών (ΤΕΠ). Ωστόσο, οι διαφορές στα ποσοστά επισκέψεων στα ΤΕΠ μεταξύ των ιατρείων μιμούνταν σε μεγάλο βαθμό τα πρότυπα που παρατηρήθηκαν πριν από την πανδημία.
Τα ευρήματα καταρρίπτουν την εικασία ότι οι ασθενείς επισκέπτονταν συχνότερα τα τμήματα επειγόντων περιστατικών επειδή οι οικογενειακοί γιατροί παρείχαν υπερβολικά μεγάλη εικονική φροντίδα. Οι κωδικοί χρέωσης των ιατρών για την εικονική περίθαλψη εισήχθησαν στο Οντάριο ως μέτρο έκτακτης ανάγκης στην αρχή της πανδημίας και έγιναν μόνιμοι τον Οκτώβριο του 2022. “Τα δεδομένα δεν υποστηρίζουν τους ισχυρισμούς ότι οι οικογενειακοί γιατροί που δεν έβλεπαν τους ανθρώπους αυτοπροσώπως οδηγούσαν σε αύξηση των επισκέψεων στα επείγοντα περιστατικά”, δήλωσε η Δρ Τάρα Κιράν, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και επιστήμονας στο Κέντρο Αστικών Λύσεων Υγείας MAP στο νοσοκομείο St. Michael’s Hospital και στο ICES. “Η συντριπτική πλειονότητα των οικογενειακών γιατρών έβλεπε τους ανθρώπους αυτοπροσώπως και όσοι παρείχαν περισσότερες εικονικές επισκέψεις δεν είχαν περισσότερους ασθενείς που πήγαν στα ΤΕΠ”, δήλωσε η Kiran, η οποία είναι επίσης οικογενειακός γιατρός στην Ακαδημαϊκή Ομάδα Οικογενειακής Υγείας του St. Michael’s. Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα που συνδέονται με διοικητικά αρχεία υγείας ICES από σχεδόν 14.000 οικογενειακούς γιατρούς του Οντάριο από τον Φεβρουάριο έως τον Οκτώβριο του 2021 και σχεδόν 13 εκατομμύρια ασθενείς τους. Οι γιατροί κατηγοριοποιήθηκαν σε ομάδες με βάση το ποσοστό της περίθαλψης που παρείχαν εικονικά. Οι περισσότεροι γιατροί παρείχαν μεταξύ 40 και 80 τοις εκατό της περίθαλψης εικονικά. Πάνω από 330 γιατροί (2,4 τοις εκατό) παρείχαν 100 τοις εκατό περίθαλψη εικονικά και πάνω από 860 γιατροί (6,2 τοις εκατό) δεν παρείχαν καμία εικονική περίθαλψη.
Ο μέσος αριθμός των επισκέψεων στα ΤΕΠ ήταν υψηλότερος μεταξύ των ασθενών των οποίων οι ιατροί παρείχαν μόνο προσωπική φροντίδα (470 επισκέψεις ανά 1.000 ασθενείς) και ήταν χαμηλότερος μεταξύ των ασθενών των οποίων οι ιατροί παρείχαν πάνω από το 80 τοις εκατό έως λιγότερο από το 100 τοις εκατό της φροντίδας εικονικά (242 επισκέψεις ανά 1.000 ασθενείς). Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι τα ποσοστά επισκέψεων στα ΤΕΠ κατά τους πρώτους 18 μήνες της πανδημίας ήταν χαμηλότερα από τα προ της πανδημίας επίπεδα. Μεταξύ του 2019 και του 2021, υπήρξε συνολική μείωση κατά 13% του μέσου αριθμού επισκέψεων στα ΕΔ στο Οντάριο. Οι περίοδοι κατά τις οποίες τα ποσοστά επισκέψεων στα ΤΕΠ ήταν υψηλότερα δεν συνέπεσαν με περιόδους κατά τις οποίες οι οικογενειακοί γιατροί παρείχαν περισσότερη φροντίδα εικονικά. “Αυτό το εύρημα δεν σημαίνει ότι τα τμήματα επειγόντων περιστατικών δεν ήταν υπερπλήρη -αλλά δεν ήταν λόγω του αυξημένου όγκου”, δήλωσε ο Dr. Rick Glazier, συν-συγγραφέας της μελέτης, ανώτερος επιστήμονας στο ICES, επιστήμονας στο Κέντρο για λύσεις αστικής υγείας MAP στο νοσοκομείο St. Michael’s.
“Οι λόγοι είναι πιθανότατα πολυπαραγοντικοί, συμπεριλαμβανομένων των ασθενών που αναβάλλουν τη λήψη φροντίδας λόγω των αναφορών των μέσων ενημέρωσης για υψηλούς όγκους στα ΤΕΠ ή του φόβου να κολλήσουν COVID-19. Οι ελλείψεις προσωπικού και η επιβαρυμένη χωρητικότητα των νοσοκομείων και της μακροχρόνιας περίθαλψης συνέβαλαν επίσης στον συνωστισμό των ED παρά τον χαμηλότερο όγκο επισκέψεων”, δήλωσε ο Glazier, ο οποίος είναι επίσης οικογενειακός γιατρός στην Ακαδημαϊκή Ομάδα Οικογενειακής Υγείας του St. Michael’s. Τα ευρήματα έρχονται σε αντίθεση με τη μελέτη των συγγραφέων που δημοσιεύθηκε νωρίτερα φέτος, η οποία διαπίστωσε ότι τα άτομα που παρακολουθούσαν μόνο εικονικά κλινικές περιπάτου είχαν περισσότερες πιθανότητες να πραγματοποιήσουν επίσκεψη στα TEΠ από ό,τι εκείνοι που είχαν εικονική επίσκεψη σε οποιονδήποτε οικογενειακό γιατρό. Οι συγγραφείς λένε ότι οι δύο εργασίες μαζί υποστηρίζουν την εικονική περίθαλψη ως εργαλείο που συμπληρώνει την προσωπική περίθαλψη, ιδανικά στο πλαίσιο μιας συνεχιζόμενης σχέσης με έναν οικογενειακό γιατρό ή μια ομάδα. Ενθαρρύνουν την προσοχή απέναντι σε κλινικές μόνο εικονικής επίσκεψης, όπου δεν υπάρχει δυνατότητα προσωπικής φροντίδας και όπου ο γιατρός δεν έχει υφιστάμενη σχέση με τον ασθενή.
