Ερευνητές του Florida State University εντόπισαν ένα νέο μονοπάτι στον εγκέφαλο που παίζει σημαντικό ρόλο στην απόκρισή μας στον φόβο. Οι επιστήμονες θεωρούσαν από καιρό την αμυγδαλή, μια δομή σε σχήμα αμυγδάλου στο κέντρο του εγκεφάλου, ως το κέντρο του φόβου και πίστευαν ότι είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνη για το πώς ένα άτομο αντιδρά σε τρομακτικές συνθήκες ή αντιλαμβάνεται τις απειλές. Αυτή η πεποίθηση έχει χρησιμεύσει ως θεμέλιο για πολλά επιστημονικά μοντέλα που εξηγούν διάφορες ψυχιατρικές ασθένειες, αλλά αυτά τα μοντέλα συχνά δεν μπορούν να εξηγήσουν πλήρως αυτές τις καταστάσεις.
Η Καθηγήτρια Ψυχολογίας και Νευροεπιστήμης Wen Li, μαζί με μέλη του Εργαστηρίου της Γνωσιακής Συναισθηματικής Νευροεπιστήμης (απόφοιτοι διδακτορικού της FSU Yuqi You and Kevin Clancy, και ο συνεργάτης στο εργαστήριο Lucas Novak), μπόρεσαν να αναγνωρίσουν μια διαφορετική οδό στον εγκέφαλο, που διοχετεύεται μέσω των ανθρώπινων αισθητηρίων φλοιός, όπου αρχικά αναλύονται πληροφορίες από το περιβάλλον μας. Η ομάδα δημοσίευσε τα ευρήματά της αυτή την εβδομάδα στο περιοδικό Current Biology.
Λεπτομέρειες για την μελέτη
“Αυτό το έργο καλύπτει ένα κρίσιμο κενό στη βιβλιογραφία αποκαλύπτοντας ένα νέο μονοπάτι προς τη μνήμη του φόβου και του φόβου”, είπε ο Λι. “Τα ευρήματα μπορούν να οδηγήσουν σε μια κρίσιμη αλλαγή παραδείγματος στον τρόπο με τον οποίο συλλαμβάνουμε και καταλήγουμε να αντιμετωπίζουμε διαταραχές φόβου, όπως η διαταραχή μετατραυματικού στρες και το άγχος”. Η έρευνα διεξήχθη στις εγκαταστάσεις λειτουργικής απεικόνισης μαγνητικού συντονισμού (fMRI) του FSU, όπου η ομάδα χρησιμοποίησε μια αποτρεπτική μέθοδο κλιματισμού που συνδυάζει ουδέτερες μυρωδιές με αποκρουστικές εικόνες και ήχους. Η ομάδα αξιολόγησε επίσης τη μακροπρόθεσμη μνήμη απειλών, που εμφανίστηκε κατά τη διάρκεια αρκετών ημερών.
“Ελπίζαμε να βρούμε νευρωνικά στοιχεία που να υποστηρίζουν τη μακροπρόθεσμη μνήμη απειλής στον οσφρητικό φλοιό στην αρχή αυτής της έρευνας”, είπε ο You. “Αυτό που με εξέπληξε ήταν ότι η μακροπρόθεσμη μνήμη απειλής στον οσφρητικό φλοιό μπορούσε να πάρει πολλές μορφές και αυτοί οι διαφορετικοί νευρικοί μηχανισμοί υπερλειτουργούσαν όλοι με συνέπεια στο άγχος”. Η ομάδα διαπίστωσε τελικά ότι ο ανθρώπινος αισθητήριος φλοιός, όχι η αμυγδαλή, είναι υπεύθυνος για την αποθήκευση των αναμνήσεών μας από τρομακτικά γεγονότα από το παρελθόν. Τα ευρήματα μεταξύ των ατόμων με άγχος υπογραμμίζουν τον τρόπο με τον οποίο όσοι έχουν διαγνωστεί με τη διαταραχή μπορεί να αντιλαμβάνονται τις απειλές διαφορετικά και να επηρεάζονται από τον φόβο περισσότερο από άλλα άτομα.
Σημασία των ευρημάτων
“Αυτή η έρευνα αποκαλύπτει μηχανιστική εικόνα για το πώς σχηματίζεται και αποθηκεύεται η μνήμη απειλών στον αισθητηριακό μας φλοιό”, είπε ο You. “Γνωρίζοντας ότι αυτή η μνήμη απειλής που βασίζεται σε αισθητήρια είναι υπερδραστήρια στο άγχος, μάς οδηγεί ένα βήμα πιο κοντά στο να βοηθήσουμε τα άτομα με αγχώδεις διαταραχές να αλλάξουν τη δυσπροσαρμοστική αντίληψη και μνήμη της απειλής”. Τα ευρήματα της ομάδας έχουν τη δυνατότητα να αλλάξουν δραστικά την κατανόησή μας για το πώς εμφανίζονται και επιμένουν οι διαταραχές του φόβου και του φόβου. Αυτή η νέα ανακάλυψη υποδεικνύει περαιτέρω νέους θεραπευτικούς στόχους, οι οποίοι θα μπορούσαν να παρουσιάσουν νέες επιλογές για τη θεραπεία των διαταραχών φόβου.