Πρόσφατα διαγνωσμένος διαβήτης σε πολλούς ασθενείς με COVID-19 μπορεί να είναι ένας προσωρινός τύπος διαβήτη που προκαλείται από την νόσο COVID-19, σύμφωνα με μια νέα μελέτη. Τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα επέστρεψαν στο φυσιολογικό περίπου στους μισούς από τους νεοδιαγνωσθέντες διαβητικούς ασθενείς μετά την έξοδό τους από το νοσοκομείο και μόνο το 8% χρειάστηκε ινσουλίνη μετά από ένα χρόνο, σύμφωνα με την έκθεση που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο Journal of Diabetes and its Complications. «Πιστεύουμε ότι το φλεγμονώδες στρες που προκαλείται από τον COVID-19 μπορεί να συμβάλλει στον «νεοεμφανιζόμενο» ή πρόσφατα διαγνωσμένο διαβήτη», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας Δρ Sara Cromer, ερευνήτρια στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης (MGH) στη Βοστώνη. «Αντί να προκαλεί άμεσα διαβήτη, ο COVID-19 μπορεί να οδηγεί τους ασθενείς με προϋπάρχον αλλά αδιάγνωστο διαβήτη να δουν έναν γιατρό για πρώτη φορά, ώστε η διαταραχή του σακχάρου στο αίμα τους να μπορεί να διαγνωστεί κλινικά», πρόσθεσε. «Η μελέτη μας έδειξε ότι αυτά τα άτομα είχαν υψηλότερους δείκτες φλεγμονής και απαιτούσαν συχνότερα εισαγωγή σε ΜΕΘ νοσοκομείων σε σχέση με ασθενείς με COVID-19 με προϋπάρχοντα διαβήτη».
Για τη μελέτη, η ομάδα της Cromer εξέτασε 594 ασθενείς με COVID-19 που είχαν σημάδια διαβήτη όταν εισήχθησαν στο MGH στο αποκορύφωμα του πανδημικού κύματος την άνοιξη του 2020. Από αυτούς, οι 78 δεν είχαν προηγούμενη διάγνωση διαβήτη. Πολλοί είχαν λιγότερο σοβαρά επίπεδα σακχάρου στο αίμα αλλά πιο σοβαρή νόσο COVID-19 από εκείνους με προηγούμενη διάγνωση διαβήτη, διαπίστωσε η μελέτη. Ωστόσο, το σάκχαρο του αίματος επανήλθε στο φυσιολογικό σε περίπου τις μισές από αυτές τις περιπτώσεις που συνδέονται με τον COVID. «Αυτό μας υποδηλώνει ότι ο πρόσφατα διαγνωσμένος διαβήτης μπορεί να είναι μια παροδική κατάσταση που σχετίζεται με το οξύ στρες της λοίμωξης COVID-19», εξηγεί η Cromer.
Η οξεία αντίσταση στην ινσουλίνη φαίνεται να είναι ο βασικός μηχανισμός που κρύβεται πίσω από τον πρόσφατα διαγνωσμένο διαβήτη στους περισσότερους ασθενείς με COVID-19 και, αν εμφανιστεί, γενικά δεν είναι μόνιμος, συμπληρώνει. «Αυτοί οι ασθενείς μπορεί να χρειάζονται μόνο ινσουλίνη ή άλλα φάρμακα για μικρό χρονικό διάστημα, και ως εκ τούτου είναι σημαντικό οι γιατροί να τους παρακολουθούν στενά για να δουν εάν και πότε βελτιώνεται η κατάστασή τους», τονίζει. Τέλος, οι ερευνητές επισημαίνουν πως τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι πολλές από τις νέες περιπτώσεις αφορούν προϋπάρχοντα, αλλά αδιάγνωστο διαβήτη και άτομα με περιορισμένη πρόσβαση σε υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης.
