Ο σακχαρώδης διαβήτης κύησης (GDM) είναι η πιο συχνή επιπλοκή της εγκυμοσύνης. Ο επιπολασμός του αυξάνεται συνεχώς παγκοσμίως λόγω της αυξημένης παχυσαρκίας και της μέσης ηλικίας των εγκύων, από 4,5% σε 20,3% στο Δυτικό Ειρηνικό και 14,8 % στην Κίνα. Το υπερβολικό βάρος και η παχυσαρκία μπορούν να συμβάλουν στο ήμισυ του επιπολασμού του GDM. Εν τω μεταξύ, η παχυσαρκία εμφανίζεται σε έως και 30% των γυναικών. Οι παχύσαρκες γυναίκες έχουν υψηλότερο κίνδυνο για GDM σε σύγκριση με τις γυναίκες φυσιολογικού βάρους. Τόσο η GDM όσο και η παχυσαρκία προκαλούν μεταβολικά χαρακτηριστικά, συμπεριλαμβανομένης της υπεργλυκαιμίας, της υπερινσουλιναιμίας και της αντίστασης στην ινσουλίνη, καθώς και την επιβολή ενός τεράστιου οικονομικού φόρτου, ειδικά στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Προβλήματα που δημιουργεί ο διαβήτης κύησης
Η GDM και η παχυσαρκία προκαλούν επίσης συνεχή προβλήματα υγείας της μητέρας και των νεογνών. Οι γυναίκες με GDM είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν διαβήτη σε ποσοστά 20% -60% σε πέντε έως δέκα χρόνια μετά την εγκυμοσύνη και η συχνότητα μεταβολικών ασθενειών στους απογόνους τους αυξάνεται επίσης σημαντικά. Ως εκ τούτου, η πρόληψη της παχυσαρκίας μπορεί να σχετίζεται άμεσα με χαμηλότερο κίνδυνο GDM και η πρόληψη και η θεραπεία της υπεργλυκαιμίας και της αντίστασης στην ινσουλίνη μεταξύ των εγκύων έχουν γίνει παγκόσμιο μέλημα.
Τα προβιοτικά συμπληρώματα μπορεί να θεωρηθούν ως ένας πολλά υποσχόμενος τρόπος βελτίωσης του μεταβολισμού της γλυκόζης. Αυτή η μελέτη είχε ως στόχο να αξιολογήσει τις επιδράσεις των προβιοτικών συμπληρωμάτων στη γλυκόζη του αίματος, την αντίσταση στην ινσουλίνη/την ευαισθησία και την πρόληψη του σακχαρώδους διαβήτη κύησης (GDM) μεταξύ εγκύων γυναικών. Έγινε αναζήτηση έντεκα ηλεκτρονικών βάσεων δεδομένων από την αρχή έως τον Μάιο του 2020. Δύο συγγραφείς αναγνώρισαν ανεξάρτητα τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές (RCTs), αξιολόγησαν την καταλληλότητα και την ποιότητα των μελετών που περιλήφθηκαν και στη συνέχεια εξήγαγαν δεδομένα. Τα πρωταρχικά αποτελέσματα ήταν γλυκόζη πλάσματος νηστείας (FPG), 1 ώρα και 2 ώρες γλυκόζη πλάσματος μετά από 75 g από του στόματος δοκιμή ανοχής γλυκόζης (OGTT), HbA1c, ινσουλίνη πλάσματος νηστείας, αντίσταση στην ινσουλίνη και ευαισθησία στην ινσουλίνη.
Αλλαγές στον τρόπο ζωής
Η παρέμβαση στον τρόπο ζωής είναι η κύρια μέθοδος για τον έλεγχο της μητρικής υπεργλυκαιμίας και της αντίστασης στην ινσουλίνη, συμπεριλαμβανομένης της ιατρικής διατροφικής θεραπείας, της άσκησης και της αυτοπαρακολούθησης της γλυκόζης στο αίμα. Οι γυναίκες με GDM των οποίων το σάκχαρο στο αίμα δεν μπορεί να ελεγχθεί σε ιδανικό επίπεδο με δίαιτα ή άσκηση θα πρέπει να γίνουν αποδεκτές για φαρμακολογική θεραπεία. Παρόλο που η θεραπεία με ινσουλίνη είναι η πιο συνηθισμένη και ασφαλέστερη φαρμακολογική θεραπεία, είναι πολύ απαιτητική και χρονοβόρα για τους νοσηλευτές και δημιουργεί οικονομική επιβάρυνση στις γυναίκες με GDM.
Τα από του στόματος φάρμακα, όπως η μετφορμίνη και οι σουλφονυλουρίες, σχετίζονται με υψηλότερους κινδύνους για δυσμενείς συνέπειες της εγκυμοσύνης, όπως η ηλικία μεγάλης κύησης, η νεογνική υπογλυκαιμία και ο τραυματισμός κατά τη γέννηση. Οι έγκυες γυναίκες μπορεί επίσης να αντιμετωπίσουν πολλά εμπόδια κατά τη διάρκεια της κλινικής εφαρμογής. Λόγω της κακής διαχείρισης της παρέμβασης στον τρόπο ζωής και των περιορισμών της φαρμακοθεραπείας, η αναζήτηση ενός καλύτερου τρόπου βελτίωσης της υπεργλυκαιμίας και της αντίστασης στην ινσουλίνη είναι απαραίτητη.