Σε μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Cell, οι ερευνητές ανέλυσαν τη σχέση μεταξύ της ανθρώπινης μακροζωίας με την ανάπτυξη και τις μεταβολικές οδούς. Έχει γίνει πολλή έρευνα για τη σχέση μεταξύ θρεπτικών ουσιών και κυτταρικών αποκρίσεων στους ανθρώπους. Υπάρχει, ωστόσο, ανάγκη για εκτεταμένη έρευνα για τον προσδιορισμό της ποσότητας, των τύπων και των συνδυασμών των θρεπτικών συστατικών που μπορούν να προάγουν την υγιή μακροζωία. Οι ερευνητές επεσήμαναν τον αντίκτυπο συγκεκριμένων θρεπτικών συστατικών στα μονοπάτια απόκρισης που είναι υπεύθυνα για τη ρύθμιση των ασθενειών και της γήρανσης στους ανθρώπους.
Ο άξονας πρωτεΐνης-ορμονών
Οι δίαιτες που περιείχαν αυξημένα επίπεδα πρωτεϊνών και αμινοξέων, όπως η μεθειονίνη, ήταν οι πιο αποτελεσματικές στη βελτίωση της σηματοδότησης της αυξητικής ορμόνης (GH) καθώς και των επιπέδων του αυξητικού παράγοντα 1 (IGF-1) που μοιάζει με ινσουλίνη. Αυτό, με τη σειρά του, μείωσε τη διάρκεια ζωής στα τρωκτικά διεγείροντας έναν άξονα προ-γήρανσης, συμπεριλαμβανομένης της αύξησης των επιπέδων IGF-1 στην κυκλοφορία. Συγκεκριμένα, τα επίπεδα του IGF-1 σε άτομα που καταναλώνουν δίαιτες με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες από εκείνα που ανέφεραν δίαιτες με χαμηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη. Επιπλέον, μεταλλάξεις στους υποδοχείς GH και GH που μείωσαν τα επίπεδα των γονιδίων ανάπτυξης οδήγησαν σε παρατεταμένη διάρκεια ζωής από 35% έως 40%.
Συγκεκριμένα, οι ανεπάρκειες των υποδοχέων GH και GH (GHR) μείωσαν τα επίπεδα του κυκλοφορούντος IGF-1, ο οποίος χρησίμευε ως ο κύριος προαγωγέας της ανάπτυξης στους ανθρώπους. Αυτή η έντονη πτώση και τα μειωμένα επίπεδα ινσουλίνης λόγω των μειωμένων επιπέδων GHR θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μείωση της σηματοδότησης GHR, η οποία στη συνέχεια έχει ως αποτέλεσμα την παράταση της μακροζωίας. Είναι αξιοσημείωτο ότι σε σύγκριση με ποντίκια άγριου τύπου, τα ποντίκια που είχαν ένα μικρότερο αντίγραφο του γονιδίου IGF-1R έζησαν 16% έως 33% περισσότερο, ενώ τα ποντίκια με μεταλλάξεις υποδοχέα ινσουλίνης 1 (IRS-1) έζησαν επίσης 16% έως 30% περισσότερο.
Ο άξονας σακχάρου-ορμονών
Έχει επίσης βρεθεί ότι τα σάκχαρα παίζουν κρίσιμο ρόλο στη σηματοδότηση, με αποτέλεσμα την επιτάχυνση της διαδικασίας γήρανσης. Η ομάδα σημείωσε ότι η διαταραχή της αδενυλυλοκυκλάσης (AC) τύπου 5, η οποία παρατηρείται κυρίως στον εγκέφαλο και την καρδιά, οδήγησε σε αύξηση κατά 30% στη διάμεση διάρκεια ζωής και μείωσε τη συχνότητα της μυοκαρδιοπάθειας στα ποντίκια. Επιπλέον, η διαταραχή της υπομονάδας RIIb της πρωτεϊνικής κινάσης Α (PKA) σε αρσενικά ποντίκια συσχετίστηκε με αυξημένη μακροζωία, χαμηλότερα επίπεδα γλυκόζης και ινσουλίνης νηστείας και χαμηλότερη επίπτωση υπερτροφίας της αριστερής κοιλίας.
Θερμιδικός περιορισμός (CR) στον άνθρωπο
Η CR προκάλεσε μείωση του συνολικού σωματικού βάρους και απώλεια παχυσαρκίας, με αποτέλεσμα τα επίπεδα μάζας χωρίς λίπος να είναι υψηλότερα σε αναλογία με τη συνολική σωματική μάζα σε άτομα που βρίσκονταν σε σχήμα CR. Βρέθηκαν επίσης συσχετίσεις μεταξύ της CR και της μεγαλύτερης ευαισθησίας στην ινσουλίνη, του χαμηλότερου κινδύνου καρδιαγγειακών παθήσεων και της βελτίωσης της υγείας του ήπατος. Επιπλέον, αυτό έδειξε μια καθυστέρηση στη γήρανση, η οποία επαληθεύτηκε μέσω του ρολογιού μεθυλίωσης. Η ομάδα σημείωσε ότι οι διαδικασίες που είναι κρίσιμες για τη μετάβαση σε μια πιο υγιή κατάσταση περιελάμβαναν:
- αυτοφαγία
- πρωτεόσταση
- εμπλοκή γονιδιακών ρυθμιστικών μηχανισμών, συμπεριλαμβανομένης της επεξεργασίας του ριβονουκλεϊκού οξέος (RNA)
- αλλαγές στη σηματοδότηση ανάπτυξης, συμπεριλαμβανομένων των οδών μετάφρασης και συνθετικών οδών
- μεταβολισμό ενέργειας και μετάβαση σε καύσιμο λιπιδίων.
Νηστεία
Επίσης, η ομάδα μελέτησε τα οφέλη της νηστείας για την υγεία, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο κάθε είδος νηστείας επηρεάζει την υγεία, τους παράγοντες κινδύνου ασθενειών και τη μακροζωία. Το σχήμα που χρησιμοποιήθηκε στις μελέτες περιελάμβανε χρονικά περιορισμένη διατροφή (TRE), με ημερήσιο παράθυρο φαγητού οκτώ έως 10 ωρών κάθε μέρα, με τη διάρκεια να κυμαίνεται μεταξύ τεσσάρων έως 12 εβδομάδων και TRE που επιβάλλεται σε πέντε ή περισσότερες ημέρες την εβδομάδα. Σχεδόν όλες οι μελέτες ανέφεραν μείωση του βάρους και της παχυσαρκίας ή της περιφέρειας μέσης μεταξύ των ατόμων που επιβλήθηκαν με TRE. Αναφέρθηκαν επίσης βελτιώσεις σε παράγοντες που σχετίζονται με καρδιαγγειακά νοσήματα.