Το μοντέλο υπολογίζει τη μέση περιεκτικότητα σε υδράργυρο διαφορετικών τύπων ψαριών για να βοηθήσει στην αξιολόγηση των επιπτώσεων στη νευροανάπτυξη για πληθυσμούς σε κίνδυνο, ειδικά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης Ένα νέο μοντέλο που αναπτύχθηκε από ερευνητές θα μπορούσε να βοηθήσει στην ενημέρωση των κατευθυντήριων γραμμών και στη βελτίωση της τεκμηριωμένης συμβουλής σχετικά με τους κινδύνους και τα οφέλη της κατανάλωσης ψαριών, ειδικά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Σε μια εργασία που δημοσιεύτηκε στο The American Journal of Epidemiology, ερευνητές από το Brigham and Women’s Hospital, το Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Ρότσεστερ και το Πανεπιστήμιο Cornell παρουσιάζουν ένα νέο πλαίσιο που λαμβάνει υπόψη την εκτιμώμενη μέση περιεκτικότητα σε υδράργυρο στα ψάρια που καταναλώνονται, συμβάλλοντας στη στάθμιση των επιβλαβών επιπτώσεων του υδραργύρου έναντι των πιθανών οφελών των θρεπτικών συστατικών που βρίσκονται στα ψάρια.
Εφαρμόζοντας αυτή την προσέγγιση σε έναν πληθυσμό που τρώει ψάρια στη Μασαχουσέτη, η ομάδα διαπίστωσε ότι, γενικά, η κατανάλωση αυξανόμενων ποσοτήτων ψαριών χαμηλής περιεκτικότητας σε υδράργυρο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ήταν ευεργετική, ενώ η κατανάλωση περισσότερων ψαριών με υψηλή περιεκτικότητα σε υδράργυρο ήταν επιβλαβής για τη νευροανάπτυξη.
“Για τους ασθενείς που αναζητούν καθοδήγηση σχετικά με την κατανάλωση ψαριών, οι δημόσιες συμβουλές μπορεί να προκαλέσουν σύγχυση και να οδηγήσουν σε μειωμένη πρόσληψη ψαριών”, δήλωσε η ανώτερη συγγραφέας Susan Korrick, MD, του Brigham’s Channing Division of Network Medicine and Division of Pulmonary and Critical Care Medicine. Ο Korrick είναι επίσης μέλος του Κέντρου Περιβαλλοντικής Υγείας του Χάρβαρντ Chan-NIEHS.
«Η μελέτη μας διαπιστώνει ότι η κατανάλωση περισσότερων ψαριών ήταν γενικά ευεργετική για τη νευροανάπτυξη όταν οι έγκυες κατανάλωναν ψάρια που περιείχαν χαμηλά επίπεδα υδραργύρου, αλλά επιζήμια όταν τα άτομα κατανάλωναν ψάρια με τα υψηλότερα μέσα επίπεδα υδραργύρου. Είναι σημαντικό για τους ανθρώπους να σκεφτούν τι είδους ψάρι καταναλώνουν αντί απλώς να μειώσουμε εντελώς την πρόσληψη ψαριών», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας Sally Thurston, PhD, του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου του Ρότσεστερ.
Η έκθεση σε μεθυλυδράργυρο (MeHg) μπορεί να οδηγήσει σε νευροαναπτυξιακή τοξικότητα. Ωστόσο, πολλά θρεπτικά συστατικά στα ψάρια είναι ωφέλιμα για τη νευροανάπτυξη, συμπεριλαμβανομένων των πολυακόρεστων λιπαρών οξέων, του σεληνίου, του ιωδίου και της βιταμίνης D. Πολλές μελέτες που εξετάζουν τη σχέση μεταξύ της έκθεσης στον υδράργυρο και των αποτελεσμάτων υγείας μετρούν τον υδράργυρο με βάση τη συσσώρευσή του στα μαλλιά.
Ωστόσο, το να βασιζόμαστε μόνο σε δείγματα τρίχας καθιστά αδύνατο να διαχωριστούν οι δυνητικά επιβλαβείς επιπτώσεις του υδραργύρου από τις ευεργετικές επιδράσεις της πρόσληψης ψαριών. Για παράδειγμα, η κατανάλωση πολλών ψαριών που περιέχουν χαμηλά επίπεδα υδραργύρου ή πολύ λίγων ψαριών που περιέχουν υψηλές ποσότητες υδραργύρου θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα το ίδιο επίπεδο υδραργύρου σε ένα δείγμα τρίχας, αλλά έχει διαφορετικούς πιθανούς κινδύνους για την υγεία. Τα αποτελέσματα από αναλύσεις που χρησιμοποιούν κοινές στατιστικές προσεγγίσεις σε αυτό το ζήτημα μπορεί να είναι δύσκολο να ερμηνευτούν.
Για να αντιμετωπίσουν αυτούς τους περιορισμούς, οι ερευνητές πρότειναν ένα νέο μοντέλο στο οποίο έλαβαν υπόψη την εκτιμώμενη μέση περιεκτικότητα σε υδράργυρο των ψαριών που καταναλώθηκαν. Η ομάδα εξέτασε δεδομένα από συμμετέχοντες στο New Bedford Cohort (NBC), μια μελέτη που παρακολούθησε 788 παιδιά μητέρων που ζούσαν κοντά στην τοποθεσία New Bedford Harbor Superfund στη Μασαχουσέτη. Εκτός από τη μελέτη δειγμάτων μαλλιών, η ομάδα χρησιμοποίησε δεδομένα έρευνας από ένα ερωτηματολόγιο συχνότητας τροφής που συμπλήρωσαν οι μητέρες περίπου 10 ημέρες μετά τον τοκετό. Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν λεπτομέρειες σχετικά με τα διάφορα είδη ψαριών που κατανάλωναν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Οι ερευνητές εξέτασαν τη σχέση μεταξύ της κατανάλωσης ψαριών – που αναλύεται σε χαμηλό, μεσαίο και υψηλό μέσο όρο υδραργύρου ψαριών – και της νευροανάπτυξης μεταξύ των παιδιών της κοόρτης. Η ομάδα μέτρησε τη νευροανάπτυξη με βάση τεστ IQ, γλώσσας, μνήμης και προσοχής. Για τα παιδιά των οποίων οι μητέρες κατανάλωναν περισσότερα ψάρια στη χαμηλότερη κατηγορία υδραργύρου, η πρόσληψη ψαριών συσχετίστηκε θετικά (ευεργετικά) με νευροαναπτυξιακά αποτελέσματα. Αντίθετα, για τα παιδιά των οποίων οι μητέρες κατανάλωναν ψάρια με τα υψηλότερα επίπεδα υδραργύρου, η συσχέτιση μεταξύ της πρόσληψης ψαριών και των νευροαναπτυξιακών αποτελεσμάτων ήταν αρνητική (επιζήμια).
Οι συγγραφείς σημειώνουν αρκετούς περιορισμούς στη μελέτη, συμπεριλαμβανομένου του ότι οι εκτιμήσεις για τον υδράργυρο στα ψάρια καθώς και τα μέτρα έρευνας για τη διατροφή είναι ατελείς. Ο πληθυσμός της μελέτης περιελάμβανε μόνο συμμετέχοντες στην περιοχή του New Bedford και εξέτασε μόνο τα νευροαναπτυξιακά αποτελέσματα. Η μελέτη επίσης δεν λαμβάνει υπόψη τη διακύμανση των ωφέλιμων θρεπτικών συστατικών στα ψάρια που καταναλώνονται, όπως η περιεκτικότητα σε PUFA ή σελήνιο.
«Στόχος μας είναι η μελέτη μας να βοηθήσει στη διευκόλυνση της καλύτερης εκτίμησης των ανταλλαγών κινδύνου-οφέλους της κατανάλωσης ψαριών, βασικό συστατικό πολλών υγιεινών διατροφών», δήλωσε η ανώτερη συγγραφέας Susan Korrick, MD, του Brigham’s Channing Division of Network Medicine and Division of. Πνευμονολογική και Εντατική Ιατρική. Η ομάδα ελπίζει ότι οι μελλοντικές εργασίες θα επεκταθούν σε αυτήν την προσέγγιση μοντελοποίησης, λαμβάνοντας υπόψη τόσο τη μέση περιεκτικότητα σε υδράργυρο όσο και τη θρεπτική περιεκτικότητα των ψαριών.