Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη, αν και η λήψη εκχυλίσματος πράσινου τσαγιού σε υψηλή δόση για παρατεταμένη περίοδο μπορεί να προσφέρει κάποια προστασία έναντι του καρκίνου, των καρδιαγγειακών παθήσεων, της παχυσαρκίας και του διαβήτη τύπου 2, μπορεί επίσης να προκαλέσει ηπατική βλάβη σε μια μικρή ομάδα ανθρώπων. Έρευνα από το Rutgers, που δημοσιεύτηκε στο The Journal of Dietary Supplements, παρέχει την πρώτη σταθερή ένδειξη: δύο γενετικές παραλλαγές που προβλέπουν μέρος του κινδύνου.
“Το να μάθουμε να προβλέψουμε ποιος θα υποστεί ηπατική βλάβη είναι δυνητικά σημαντικό, επειδή υπάρχουν αυξανόμενες ενδείξεις ότι το εκχύλισμα πράσινου τσαγιού σε υψηλή δόση μπορεί να έχει σημαντικά οφέλη για την υγεία για όσους μπορούν να το πάρουν με ασφάλεια”, δήλωσε ο Hamed Samavat, ανώτερος συγγραφέας της μελέτης και επίκουρος καθηγητής. Επιστημών Διατροφής στο Rutgers School of Health Professions.
Χρησιμοποιώντας δεδομένα από τη δοκιμή πράσινου τσαγιού της Μινεσότα, μια μεγάλη μελέτη για την επίδραση του πράσινου τσαγιού στον καρκίνο του μαστού, η ερευνητική ομάδα διερεύνησε εάν άτομα με ορισμένες γενετικές παραλλαγές ήταν πιο πιθανό από άλλα να εμφανίσουν σημάδια ηπατικού στρες μετά από ένα χρόνο πρόσληψης 843 χιλιοστόγραμμα την ημέρα. από το κυρίαρχο αντιοξειδωτικό στο πράσινο τσάι, μια κατεχίνη που ονομάζεται γαλλική επιγαλλοκατεχίνη (EGCG). Ερευνητές με επικεφαλής τη Laura Acosta, επέλεξαν δύο εν λόγω γενετικές παραλλαγές επειδή η καθεμία ελέγχει τη σύνθεση ενός ενζύμου που διασπά το EGCG. Επέλεξαν τη δοκιμή πράσινου τσαγιού της Μινεσότα επειδή ήταν μια μεγάλη, καλά σχεδιασμένη μελέτη ενός μοναδικού πληθυσμού.
Η ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο δοκιμή διάρκειας ενός έτους περιελάμβανε περισσότερες από 1.000 μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες και συνέλεξε δεδομένα στους 3, 6, 9 και 12 μήνες. Μια ανάλυση από ερευνητές έδειξε ότι τα πρώιμα σημάδια ηπατικής βλάβης ήταν κάπως πιο συχνά από το φυσιολογικό σε γυναίκες με μία παραλλαγή στον γονότυπο της κατεχόλης-Ο-μεθυλοτρανσφεράσης (COMT) και προβλεπόταν έντονα από μια παραλλαγή της 5′-διφωσφο-γλυκουρονοσυλοτρανσφεράσης ουριδίνης 1A4 ( UGT1A4) γονότυπος. Κατά μέσο όρο, οι συμμετέχοντες με γονότυπο UGT1A4 υψηλού κινδύνου είδαν:
- το ένζυμο που υποδεικνύει το στρες του ήπατος να αυξάνεται σχεδόν κατά 80% μετά από εννέα μήνες κατανάλωσης του συμπληρώματος πράσινου τσαγιού,
- ενώ εκείνοι με γονότυπους χαμηλού κινδύνου είδαν το ίδιο ένζυμο να αυξάνεται κατά 30%.
«Απέχουμε ακόμη πολύ από το να μπορούμε να προβλέψουμε ποιος μπορεί να πάρει με ασφάλεια εκχύλισμα πράσινου τσαγιού σε υψηλή δόση», είπε ο Samavat, ο οποίος σημείωσε ότι ο κίνδυνος ηπατικής τοξικότητας σχετίζεται μόνο με τα υψηλά επίπεδα συμπληρωμάτων πράσινου τσαγιού και όχι με την κατανάλωση πράσινου τσάι ή ακόμη και λήψη μικρότερων δόσεων εκχυλίσματος πράσινου τσαγιού. «Οι παραλλαγές σε αυτόν τον ένα γονότυπο δεν εξηγούν πλήρως τις παραλλαγές στις αλλαγές των ηπατικών ενζύμων μεταξύ των συμμετεχόντων στη μελέτη. Η πλήρης εξήγηση πιθανώς περιλαμβάνει μια σειρά από διαφορετικές γενετικές παραλλαγές και πιθανώς έναν αριθμό μη γενετικών παραγόντων.»