Η παραγωγή κρασιού ή η οινοποίηση είναι μια πολύπλοκη και αρχαία διαδικασία που περιλαμβάνει πολλά βασικά βήματα, από τον αμπελώνα μέχρι το μπουκάλι. Το ταξίδι του κρασιού ξεκινά με την επιλογή των σταφυλιών, τα οποία μπορεί να είναι είτε κόκκινα είτε λευκά, ανάλογα με το είδος του κρασιού που παράγεται.
Τρύγος: Η διαδικασία ξεκινά με τη συγκομιδή των σταφυλιών. Αυτό μπορεί να γίνει με το χέρι ή με μηχανή, ανάλογα με την κλίμακα και την παράδοση του οινοποιείου. Ο χρόνος είναι ζωτικής σημασίας καθώς η ωρίμανση των σταφυλιών επηρεάζει τη γεύση, την οξύτητα και την περιεκτικότητα σε ζάχαρη του κρασιού.
Θρυμματισμός και πάτημα: Μετά τη συγκομιδή, τα σταφύλια θρυμματίζονται για να απελευθερωθεί ο χυμός τους. Για το λευκό κρασί, τα σταφύλια συνήθως συμπιέζονται αμέσως για να διαχωριστεί ο χυμός από τις φλούδες, τους σπόρους και τα στελέχη. Για το κόκκινο κρασί, οι φλούδες αφήνονται σε επαφή με το χυμό κατά τη διάρκεια της ζύμωσης για να προσδώσουν χρώμα, γεύση και τανίνες.
Ζύμωση: Ο χυμός, που τώρα ονομάζεται μούστος, μεταφέρεται σε δοχεία ζύμωσης από ανοξείδωτο χάλυβα, δρυς ή σκυρόδεμα. Στο μούστο προστίθεται μαγιά για να μετατραπούν τα σάκχαρα σε οινόπνευμα και διοξείδιο του άνθρακα. Η ζύμωση μπορεί να διαρκέσει αρκετές ημέρες έως εβδομάδες, ανάλογα με το επιθυμητό στυλ και τα χαρακτηριστικά του κρασιού.
Διαύγαση: Μετά τη ζύμωση, το κρασί υφίσταται διαύγαση για την απομάκρυνση στερεών όπως νεκρά κύτταρα μαγιάς, φλούδες σταφυλιών και άλλα σωματίδια. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω της διόγκωσης (απομάκρυνση του κρασιού από το ίζημα), διήθησης ή διήθησης (προσθήκη ουσιών που δεσμεύουν τα στερεά και τα καθιζάνουν).
Παλαίωση και Ωρίμανση: Το διαυγές κρασί στη συνέχεια παλαιώνεται για να αναπτύξει τις γεύσεις του. Η παλαίωση μπορεί να γίνει σε ανοξείδωτες δεξαμενές, δρύινα βαρέλια ή μπουκάλια. Τα δρύινα βαρέλια προσθέτουν πολύπλοκες γεύσεις όπως βανίλια, τοστ και μπαχαρικά, ενώ το ανοξείδωτο ατσάλι διατηρεί τον φρέσκο, φρουτώδη χαρακτήρα του κρασιού.
Εμφιάλωση: Μόλις το κρασί ωριμάσει προς ικανοποίηση του οινοποιού, φιλτράρεται ξανά για να διασφαλιστεί η διαύγεια και στη συνέχεια εμφιαλώνεται. Ορισμένα κρασιά μπορεί να υποστούν περαιτέρω παλαίωση στη φιάλη πριν κυκλοφορήσουν στην αγορά.
Σε όλη τη διαδικασία οινοποίησης, πολλές αποφάσεις που λαμβάνονται από τον οινοποιό επηρεάζουν τη γεύση, το άρωμα και την υφή του τελικού προϊόντος. Η αλληλεπίδραση μεταξύ της ποικιλίας σταφυλιών, του terroir (τις περιβαλλοντικές συνθήκες όπου καλλιεργούνται τα σταφύλια) και των τεχνικών οινοποίησης κορυφώνεται στα μοναδικά χαρακτηριστικά κάθε κρασιού.