Ο καρκίνος του ήπατος παραμένει μια από τις κύριες αιτίες θανάτου σε καρκινοπαθείς παγκοσμίως. Νέα μελέτη με επικεφαλής τον καθηγητή Amr Amin ενός πανεπιστημίου στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ανακαλύπτει τους μηχανισμούς με τους οποίους το σαφράν, κοινός ο Κρόκος Κοζάνης, με βάση την κροκίνη, προστατεύει από τον καρκίνο του ήπατος .
Η μελέτη με τίτλο «Ο Κρόκος Κοζάνης με κροκίνη αποτρέπει τις πρώιμες βλάβες για τον καρκίνο του ήπατος» χρηματοδοτείται από τα ιδρύματα Αl-Jalila και Terry Fox. Χρησιμοποιώντας ποντίκια για πειραματόζωα, στα οποία τους είχαν «φυτέψει» ανθρώπινα καρκινικά κύτταρα του ήπατος, η έρευνα απέδειξε τον θεραπευτικό ρόλο του Κρόκου Κοζάνης για τον καρκίνο του ήπατος.
Ο Κρόκος Κοζάνης έχει το όνομα της κωμόπολης που βρίσκεται σε απόσταση 5χλμ από την πόλη της Κοζάνης. Το φυτό, που καλλιεργείται συστηματικά μόνο στην ομώνυμη περιοχή, φυτεύεται κάθε καλοκαίρι και το φθινόπωρο, οι κάτοικοι του Κρόκου, αφαιρούν με το χέρι τα πολύτιμα στίγματα του λουλουδιού και τα αποξηραίνουν προσεκτικά για να γίνουν τα βαθυκόκκινα λεπτά νήματα. Χρειάζονται 50.000 περίπου στίγματα για να προκύψουν 100 γραμμάρια κόκκινου κρόκου! Γι αυτό και είναι από τα ακριβότερα μπαχαρικά στον κόσμο, αλλά και το καλύτερο ποιοτικά.
Το ελληνικό σαφράν εκτός από την νοστιμιά που χαρίζει στο φαγητό, περιέχει πολλές φαρμακευτικές ιδιότητες. Τα κύρια θεραπευτικά συστατικά του είναι η πικροκροκίνη και η κροκίνη. Περιέχει επίσης βιταμίνη Β12, λυκοπίνη, ζεαξανθίνη, α-β καροτένιο καθώς περιέχει και βιταμίνη C, σίδηρο, κάλιο και μαγνήσιο. Οι επιστήμονες έχουν επισημάνει τις αντιγηραντικές, τις αντιοξειδωτικές και τις αντικαρκινικές του ιδιότητες.
Σύμφωνα με μελέτη του εργαστήριου Γενικής Χημείας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών σε συνεργασία με το γαλλικό Laboratoire de Spectroscopie Biomoléculaire, U.F.R de Pharmacie, οι κροκίνες που περιέχονται στα στίγματα του κρόκου είναι ασυνήθιστα υδατοδιαλυτά καροτενοειδή, τα οποία βρέθηκε ότι μπορούν να αναστείλουν τον πολλαπλασιασμό των λευχαιμικών κυττάρων. Συν τοις άλλοις, ο κρόκος έχει βρεθεί πως δρα ενάντια σε ορισμένους τύπους καρκίνου συμπεριλαμβανομένου του νευροβλαστώματος, του καρκίνου του μαστού και του αδενοκαρκινώματος του παχέος εντέρου.