Διατροφή

Νέα υγείας: Η ζάχαρη αυξάνει την επιθυμία για λίπος

Νέα υγείας: Η ζάχαρη αυξάνει την επιθυμία για λίπος
"Η πολλή ζάχαρη μειώνει την επιθυμία για γλυκό, αλλά αυξάνει την πρόσληψη λίπους και αντίστροφα. Αυτό διασφαλίζει ότι οι μύγες λαμβάνουν αρκετή ζάχαρη και λίπος ως θρεπτικά συστατικά".

Your browser does not support the video tag. https://grx-obj.adman.gr/grx/creatives/sanofi/20876/better-understanding-insulin.mp4

Οι άνθρωποι τρώνε πάρα πολλή ζάχαρη, και η έρευνα δείχνει όλο και περισσότερο ότι δεν επηρεάζει μόνο το μεταβολισμό, αλλά αλλάζει και την αντίληψη της γεύσης. Η ερευνητική ομάδα του Mattias Alenius στο Πανεπιστήμιο Umeå ανακάλυψε ότι η υπερκατανάλωση ζάχαρης προκαλεί αυξημένη επιθυμία για λίπος στις μύγες. Η πρόσφατη μελέτη τους, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Cell Reports, αποκαλύπτει έναν συναρπαστικό σύνδεσμο: η πρόσληψη λίπους και ζάχαρης επηρεάζουν το ένα το άλλο. Ενώ η μελέτη διεξήχθη σε μύγες φρούτων, είναι πιθανό να υπάρχουν παρόμοιοι μηχανισμοί και στους ανθρώπους.


“Η πολλή ζάχαρη μειώνει την επιθυμία για γλυκό, αλλά αυξάνει την πρόσληψη λίπους και αντίστροφα. Αυτό διασφαλίζει ότι οι μύγες λαμβάνουν αρκετή ζάχαρη και λίπος ως θρεπτικά συστατικά”, εξηγεί ο Mattias Alenius, Καθηγητής στο Τμήμα Μοριακής Βιολογίας. Προηγουμένως, η ομάδα διαπίστωσε ότι ακόμη και μια ελαφρά αύξηση της διατροφικής ζάχαρης ωθεί το έντερο της μύγας να απελευθερώσει μια ορμόνη που ονομάζεται Hedgehog στην κυκλοφορία. Αυτό μειώνει την απόκριση του σακχάρου στα γευστικά κύτταρα, με αποτέλεσμα οι μύγες να επιλέγουν μη γλυκές τροφές.

Η πιο πρόσφατη μελέτη τους αποκαλύπτει ότι ο Hedgehog όχι μόνο μειώνει την επιθυμία για ζάχαρη, αλλά επίσης ενισχύει την επιθυμία για λίπος. Η παρακολούθηση του σήματος που οδηγεί την επιθυμία για περισσότερο λίπος οδήγησε τους ερευνητές σε έναν κεντρικό ρυθμιστή λίπους που βρέθηκε τόσο σε ποντίκια όσο και σε μύγες: τη λεπτίνη, γνωστή ως Upd2 στις μύγες. Καθώς αυξάνεται ο λιπώδης ιστός στις μύγες, το Upd2 απελευθερώνεται, καταστέλλοντας την αντίληψη της γεύσης του λίπους ενώ εντείνει τη λαχτάρα για γλυκύτητα. Έτσι, η αλληλεπίδραση μεταξύ της πρόσληψης λίπους και ζάχαρης ρυθμίζεται αμοιβαία από τα σήματα Hedgehog και Upd2.

“Είναι μια διελκυστίνδα μεταξύ ζάχαρης και λίπους – όχι περιορισμός των συνολικών θερμίδων, όπως θα προτιμούσαμε. Προφανώς, οι άνθρωποι έχουν παρόμοιους μηχανισμούς αντιστάθμισης με τις μύγες, πράγμα που σημαίνει ότι προτιμάμε να έχουμε τόσο λίπος όσο η ζάχαρη. Ένας Αμερικανός Το cheesecake συνήθως λέγεται ότι είναι ο καλύτερος τρόπος για να διεγείρουμε την επιθυμία μας για φαγητό», λέει ο Mattias Alenius. “Εμείς οι άνθρωποι αντιλαμβανόμαστε το λίπος ως γεύση και μένει να δούμε αν αυτά τα ευρήματα της έρευνας ισχύουν και για εμάς. Τροφή για σκέψη σε περαιτέρω έρευνα.”