Μια νέα μελέτη από ερευνητές του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ υποδηλώνει ότι τα εντερικά μικρόβια μπορεί να πυροδοτήσουν λιγούρες για ή επιλογές τροφιμων που περιέχουν ορισμένα θρεπτικά συστατικά. Στη μελέτη, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα ποντίκια που εκτράφηκαν έτσι ώστε να μην έχουν μικροβίωμα, αλλά αργότερα αποικίστηκαν με τα μικροβιώματα του εντέρου διαφορετικών ζώων, εμφάνισαν σημαντικές διακυμάνσεις στη διατροφική τους συμπεριφορά.
Οι συγγραφείς πιστεύουν ότι τα βακτήρια του εντέρου θα μπορούσαν να επηρεάσουν τις διατροφικές μας επιλογές. Οι αποφάσεις που παίρνουμε για το τι θα φάμε μπορεί να μην προέρχονται απλώς από τον εγκέφαλό μας. Οι μηχανισμοί που οδηγούν τις διατροφικές μας επιλογές μπορεί να φτάνουν σε εξελικτικές διαδικασίες με μικρόβια του εντέρου. Για δεκαετίες, οι επιστήμονες αναρωτιόντουσαν εάν η εντερική χλωρίδα οδηγεί τις διατροφικές μας παρορμήσεις. Ωστόσο, κανείς δεν είχε ποτέ δοκιμάσει απευθείας την υπόθεση σε ζώα μεγαλύτερα από μια μύγα φρούτων.
Ο Dr, Kevin Kohl και ο Dr. Brian Trevelline από το Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ της Πενσυλβάνια διερεύνησαν αυτή τη δυνατότητα με ποντίκια. Ο Δρ Kohl είναι επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Βιολογίας στη Σχολή Τεχνών και Επιστημών Kenneth P. Dietrich στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ και ο Δρ Trevelline είναι μεταδιδακτορικός συνεργάτης στο Cornell Lab of Ornithology. Η έρευνά τους έδειξε ότι τα ποντίκια που έλαβαν διάφορους τύπους μικροχλωρίδας άλλαξαν οικειοθελώς τις διατροφικές τους προτιμήσεις. «Η δουλειά μας δείχνει ότι ζώα με διαφορετικές συνθέσεις μικροβίων του εντέρου επιλέγουν διαφορετικά είδη δίαιτας», είπε ο Δρ Kohl. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Proceedings of the National Academy of Sciences.
Μικρόβια και αμινοξέα
Ο Δρ Trevelline εξήγησε πώς τα μικρόβια παίζουν ρόλο στην παραγωγή θρεπτικών συστατικών. «Τα ζώα χρειάζονται μια σειρά από απαραίτητα αμινοξέα για να επιβιώσουν. Αλλά τα μικρόβια που ζουν μέσα στα έντερά μας πρέπει [να] αναπτυχθούν και να έχουν κάποια από αυτά τα ίδια θρεπτικά συστατικά ή να παράγουν θρεπτικά συστατικά που μπορεί να αναγνωρίσει το ανθρώπινο σώμα ή το σώμα των ζώων. Για παράδειγμα, παράγουν τα απαραίτητα αμινοξέα και στη συνέχεια απελευθερώνονται στο έντερο όπου μπορούν να απορροφηθούν από τον ξενιστή», είπε. Ο Δρ Κολ, εν τω μεταξύ, πρότεινε ότι τα μικρόβια μπορεί επίσης να διασπαστούν και να αφομοιωθούν για να απελευθερωθούν επίσης θρεπτικά συστατικά.
Σύμφωνα με τον Δρ Trevelline, τα μικρόβια στο έντερο συμβάλλουν ευεργετικά σε πολλές διαδικασίες, ιδιαίτερα στη σύνθεση των θρεπτικών συστατικών που χρειάζονται οι άνθρωποι και τη συμπλήρωση της διατροφής μας. «Δείχνουμε ότι ορισμένα από αυτά τα μόρια μπορούν πραγματικά να εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος του ξενιστή και να επηρεάσουν τη συμπεριφορά τους», είπε.
Οι Δρ. Οι Kohl και Trevelline συνέλεξαν μικρόβια από τρία άγρια είδη τρωκτικών με διαφορετικές φυσικές δίαιτες. Έδωσαν αυτά τα μικροβιακά «κοκτέιλ» σε 30 ποντίκια κατασκευασμένα χωρίς μικροβιακή χλωρίδα του εντέρου. Τα ποντίκια σε κάθε ομάδα άρχισαν να επιλέγουν τροφές πλούσιες σε διαφορετικά μακροθρεπτικά συστατικά. Ποντίκια με μικρόβια από φυτοφάγα άγρια τρωκτικά επέλεξαν μια δίαιτα με υψηλότερη αναλογία πρωτεΐνης προς υδατάνθρακες (P:C). Όσοι είχαν μικρόβια από σαρκοφάγα και παμφάγα τρωκτικά επέλεξαν μια δίαιτα χαμηλότερης P:C.
Ο ρόλος της τρυπτοφάνης
Η τρυπτοφάνη, ένα απαραίτητο αμινοξύ, είναι πρόδρομος του νευροδιαβιβαστή σεροτονίνη. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτή η ορμόνη μπορεί να ρυθμίζει την διατροφική μας επιλογή. Οι Δρ. Οι Trevelline και Kohl ανακάλυψαν ότι τα ποντίκια με διαφορετική μικροχλωρίδα είχαν επίσης διαφορετικά επίπεδα τρυπτοφάνης στο αίμα τους πριν επιλέξουν διαφορετικές δίαιτες. Τα ποντίκια με περισσότερη τρυπτοφάνη είχαν επίσης περισσότερα μικρόβια που μπορούσαν να παράγουν το αμινοξύ στα έντερά τους. Η τρυπτοφάνη είναι μόνο ένας από τους πολλούς χημικούς αγγελιοφόρους που επικοινωνούν με το έντερο και τον εγκέφαλο. Αυτό το πείραμα αποκαλύπτει πώς η τρυπτοφάνη μπορεί να επηρεάσει άμεσα την καθημερινή διατροφική συμπεριφορά.