Κάθε χρόνο, έτσι και φέτος τα μελομακάρονα και οι κουραμπιέδες θα στολίσουν το εορταστικό μας τραπέζι. Τι πρέπει να προτιμήσουμε αν δεν θέλουμε να μπούμε σε δίαιτα αμέσως μετά το τέλος των γιορτών;
Τα γλυκά δεν παχαίνουν αν καταναλώνονται με μέτρο και βέβαια αν περιοριστούμε σε μικρή ποσότητα και όχι σε μικρό ταψί
Στο δίλημμα, τώρα, μελομακάρονα ή κουραμπιέ, σημειώνουμε 1. Όσον αφορά τη θερμιδική τους αξία και τα δύο γλυκίσματα έχουν περίπου τις ίδιες θερμίδες -και το πιο σημαντικό ίσως -και τα δύο προσφέρουν περίπου τον ίδιο βαθμό γευστικής ικανοποίησης.
Αν και η ενέργειά τους εξαρτάται από τον τρόπο παρασκευής τους και διαφοροποιείται αρκετά ανάλογα με τη συνταγή, γενικά θα πούμε ότι αποδίδουν 150 θερμίδες έκαστο.
Αυτό όμως που ισχυροποιεί τη θρεπτική αξία του μελομακάρονου είναι το ελαιόλαδο, τα καρύδια και το μέλι, συγκριτικά με το βούτυρο και τη ζάχαρη του κουραμπιέ.
Το ελαιόλαδο αποτελεί πολύ καλή πηγή αντιοξειδωτικών βιταμινών (κυρίως Ε) και μονοακόρεστων λιπαρών και τα καρύδια προσφέρουν απαραίτητα πολυακόρεστα λιπαρά καθώς και βιταμίνες του συμπλέγματος Β. Τα λιπαρά του μελομακάρονου, με άλλα λόγια, είναι ωφέλιμα, καθώς πολυάριθμες μελέτες έχουν δείξει την καρδιοπροστατευτική τους δράση.
Αντίθετα, το βούτυρο είναι πλούσιο σε κορεσμένα λίπη και μεγάλη κατανάλωσή του έχει σχετισθεί με διάφορα προβλήματα υγείας.
Η περιεκτικότητά τους σε λιπαρά ορίζει, κατά προσέγγιση βέβαια, και το πόσο νόστιμα είναι. Έτσι και οι δύο ‘αντίπαλοι’ προσφέρουν την ίδια περίπου ηδονική απόλαυση, καθώς έχουν περίπου τα ίδια λιπαρά, αλλά με διατροφική ανωτερότητα του μελομακάρονου εξ ’αιτίας της περιεκτικότητάς του σε ελαιόλαδο.
Επίσης, το μέλι με τα καρύδια του μελομακάρονου μας προσδίδουν μεγάλες ποσότητες βιταμινών Β, που σχετίζονται με την καλή λειτουργία του νευρικού μας συστήματος συμβάλλοντας παράλληλα στην καλή ρύθμιση των μεταβολικών μας εργασιών (οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β αποτελούν απαραίτητα συνένζυμα στο ενδιάμεσα μεταβολισμό τόσο των υδατανθράκων, όσο και των λιπών και των πρωτεϊνών).
Παραλλαγές στη συνταγή του μελομακάρονου περιλαμβάνουν ξύσμα πορτοκαλιού, κανέλλα, γαρύφαλλο, χυμό πορτοκάλι κ.α, ενώ αυτή του κουραμπιέ ξηρούς καρπούς (κυρίως αμύγδαλο). Η κανέλλα αποτελεί ένα εξαίρετο μπαχαρικό, πλούσιο σε αιθέρια έλαια (στα οποία οφείλει και τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά της) με ευεργετικές επιδράσεις στην υγεία.
Μάλιστα, η κανέλλα περιέχει και μικρή ποσότητα σιδήρου, η οποία μάλιστα έχει και μεγάλη βιοδιαθεσιμότητα, ειδικά όταν συνδυάζεται με τη βιταμίνη C του ξύσματος πορτοκαλιού ή του χυμού πορτοκάλι.
Όμως, και τα αμύγδαλα του κουραμπιέ αυξάνουν τη θρεπτική τους αξία, καθώς είναι πλούσια σε απαραίτητα πολυακόρεστα λιπαρά και βιταμίνες, αυξάνοντας ταυτόχρονα όμως και τη θερμιδική τους αξία. Βέβαια δεν θα πρέπει να αποκλείσουμε την ιδιαιτερότητα του καθενός, γεγονός που σημαίνει ότι σε κάποιον μπορεί να αρέσουν και να ικανοποιείται γευστικά πολύ περισσότερο από τον κουραμπιέ από ότι με το μελομακάρονο.
Αυτός δεν χρειάζεται να αλλάξει τη συνήθειά του. Διότι, θα πρέπει να τονίσουμε, είναι ότι επειδή αυτά καταναλώνονται σε μικρή ποσότητα δεν κάνουν και τόσο μεγάλη διαφορά στην κατανάλωσή τους.
Συμπερασματικά, το μελομακάρονο υπερτερεί του κουραμπιέ, όχι όσον αφορά την ενεργειακή του αξία, αλλά κυρίως τη θρεπτική.
Όμως, μέχρι πόσα μελομακάρονα και κουραμπιέδες μπορώ να τρώω καθημερινά και σε ποια χρονική στιγμή κατά τη διάρκεια της μέρας;
Ας ξεκινήσουμε την απάντηση με μία σημαντική υπενθύμιση: το πόσο θα παχύνουμε εξαρτάται κατά βάση από το ποσό της συνολικής ενέργειας που θα προσλάβουμε. Έτσι, αν θέλουμε να κλείσουμε το γεύμα μας με ένα μελομακάρονο ή κουραμπιέ ας φροντίσουμε να μη φάμε τόσο βαρύ κύριο γεύμα.
Αν, όμως, θέλουμε και δύο πιάτα γαλοπούλας γεμιστής να δοκιμάσουμε και τέσσερα κομμάτια σπιτικής σπανακόπιτας να τσιμπήσουμε και για να μην χαλάσουμε την παρέα να γευτούμε ότι άλλο υπάρχει στο τραπέζι, τότε είναι φυσικό ότι το γλυκό που θα φάμε θα μετατραπεί στο σώμα μας σε λίπος.