Πιθανολογείται ότι η κετογονική δίαιτα μπορεί να καταπολεμήσει ασθένειες, όπως διαβήτης, επιληψία, αλτσχάιμερ, ακόμα και τον καρκίνο. Η κετογονική δίαιτα περιλαμβάνει τη δραστική μείωση της ημερήσιας λήψης υδατανθράκων και την παράλληλη αντικατάστασή τους με λιπαρά. Η μείωση στην πρόσληψη υδατανθράκων θέτει το σώμα σε μία μεταβολική κατάσταση που ονομάζεται κέτωση. Όταν ενεργοποιείται αυτός ο μηχανισμός το σώμα αντλεί ενέργεια από την καύση του λίπους, μετατρέποντας το λίπος σε κετώνες στο συκώτι, κάτι που μπορεί να προσφέρει ενέργεια και για την εγκεφαλική λειτουργία. Η κετογονική δίαιτα μπορεί να προκαλέσει μείωση των επιπέδων σακχάρου και ινσουλίνης στο αίμα.
Γενικά για να μπει το σώμα στη διαδικασία της κέτωσης χρειάζεται η ημερήσια κατανάλωση υδατανθράκων να κυμαίνεται από 20 – 50 γραμμάρια. Η πρόσληψη πρωτεΐνης επίσης χρειάζεται ρύθμιση, διότι αν καταναλωθεί μεγάλη ποσότητα πρωτεΐνης, μπορεί να μετατραπεί σε γλυκόζη, γεγονός που θα καθυστερήσει την ενεργοποίηση του μηχανισμού της κέτωσης.
Συνδυαστικά, η διαλειμματική νηστεία μπορεί να συνδράμει σημαντικά στην επιτάχυνση της κέτωσης. Υπάρχουν πολλές διαφορετικές μορφές διαλειμματικής νηστείας, αλλά η πιο συνήθης είναι η 16 : 8, που σημαίνει ότι για 16 ώρες συνεχόμενα ο οργανισμός μένει χωρίς κατανάλωση θερμίδων, ενώ η ημερήσια πρόσληψη των θερμίδων από την τροφή ολοκληρώνεται στο υπολοίπον 8ωρο.
Ο τρόπος που μπορεί να ελέγξει κανείς εάν το σώμα του έχει μπει σε κέτωση, είναι είτε μέσω του αίματος είτε μέσω των ούρων, όπου με τη χρήση ειδικών ταινιών, μπορεί να μετρήσει τις κετώνες στον οργανισμό του.
Βασικά συμπτώματα της κέτωσης είναι το αυξημένο αίσθημα δίψας, η στοματική ξηρασία, η συχνοουρία, και ελαφριά συμπτώματα γρίπης, το λεγόμενο keto flu.