Καρδιακή ανεπάρκεια και αλάτι: Ο αποκλεισμός του ίσως δεν ενδείκνυται για όλους [Μελέτη]

Ο περιορισμός του αλατιού συνιστάται συχνά στις κατευθυντήριες οδηγίες για ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια, αλλά το βέλτιστο εύρος περιορισμού (από λιγότερο από 1,5 g έως λιγότερο από 3 g ημερησίως) και η επίδρασή του στους ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια με διατηρημένο κλάσμα εξώθησης δεν είναι ξεκάθαρη. Η καρδιακή ανεπάρκεια με διατηρημένο κλάσμα εξώθησης, που αποτελεί το ήμισυ όλων των περιπτώσεων καρδιακής ανεπάρκειας, εμφανίζεται όταν ο κάτω αριστερός θάλαμος της καρδιάς (αριστερή κοιλία) δεν μπορεί να γεμίσει σωστά με αίμα (διαστολική φάση), μειώνοντας την ποσότητα του αίματος που αντλείται στο σώμα.

Σε μια προσπάθεια να διερευνήσουν περαιτέρω τη συσχέτιση με την πρόσληψη αλατιού, οι ερευνητές βασίστηκαν σε δευτερογενή ανάλυση δεδομένων από 1713 άτομα ηλικίας 50 ετών και άνω με καρδιακή ανεπάρκεια με διατηρημένο κλάσμα εξώθησης που συμμετείχαν στη δοκιμή TOPCAT. Οι συμμετέχοντες ρωτήθηκαν πόσο αλάτι πρόσθεταν συνήθως στο μαγείρεμα των βασικών προϊόντων διατροφής τους. Στη συνέχεια, η υγεία τους παρακολουθήθηκε για 3 χρόνια κατά μέσο όρο. Περίπου οι μισοί συμμετέχοντες (816) είχαν μηδενικό σκορ μαγειρικού αλατιού. Περισσότεροι από τους μισούς από αυτούς ήταν άνδρες (56%) και οι περισσότεροι ήταν λευκοί (81%). Ζύγιζαν σημαντικά περισσότερο και είχαν χαμηλότερη διαστολική αρτηριακή πίεση (70 mm Hg) από εκείνους με βαθμολογία μαγειρικού αλατιού πάνω από το μηδέν (897).

Εισήχθησαν επίσης στο νοσοκομείο πιο συχνά για καρδιακή ανεπάρκεια, είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν διαβήτη τύπου 2, φτωχότερη νεφρική λειτουργία, να λαμβάνουν φάρμακα για τον έλεγχο της καρδιακής τους ανεπάρκειας και να έχουν μειωμένο κλάσμα εξώθησης της αριστερής κοιλίας (χαμηλότερη καρδιακή παροχή). Οι συμμετέχοντες με βαθμολογία μαγειρικού αλατιού πάνω από το μηδέν διέτρεχαν σημαντικά χαμηλότερο κίνδυνο από εκείνους των οποίων η βαθμολογία ήταν μηδέν, κυρίως λόγω του γεγονότος ότι ήταν λιγότερο πιθανό να εισαχθούν στο νοσοκομείο για καρδιακή ανεπάρκεια. Αλλά δεν ήταν λιγότερο πιθανό να πεθάνουν από οποιαδήποτε αιτία ή από καρδιαγγειακή νόσο από εκείνους που δεν κατανάλωναν καθόλου αλάτι στη διατροφή τους.

Επιπλέον, οι ασθενείς ηλικίας 70 ετών και κάτω είχαν σημαντικά περισσότερες πιθανότητες να ωφεληθούν από την προσθήκη αλατιού στο μαγείρεμα τους, όσον αφορά την εισαγωγή στο νοσοκομείο για καρδιακή ανεπάρκεια. Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτή είναι μια μελέτη παρατήρησης, και ως εκ τούτου, δεν μπορεί να καθορίσει τις αιτίες των ευρημάτων. Παράλληλα, δεν ήταν διαθέσιμα στους ερευνητές όλα τα σχετικά δεδομένα από τη δοκιμή TOPCAT, ενώ η βαθμολογία του μαγειρικού αλατιού αναφέρθηκε από τους ίδιους τους συμμετέχοντες.

Η χαμηλότερη πρόσληψη νατρίου συνδέεται συνήθως με χαμηλότερη αρτηριακή πίεση και μειωμένο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων στο ευρύ κοινό και σε άτομα με υψηλή αρτηριακή πίεση. Θεωρείται ότι μειώνει την κατακράτηση υγρών και την ενεργοποίηση των ορμονών που εμπλέκονται στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης. Αλλά ο περιορισμός της πρόσληψης αλατιού για τον έλεγχο της καρδιακής ανεπάρκειας δεν τόσο απλή υπόθεση, λένε οι ερευνητές. Μπορεί να προκαλέσει συστολή του ενδαγγειακού όγκου, η οποία θα μπορούσε, με τη σειρά της, να μειώσει τη συμφόρηση και την απαίτηση για ταμπλέτες νερού για τη διευκόλυνση της κατακράτησης υγρών.