Η μείωση των θερμίδων εξασφαλίζει υγιές γήρας παρουσιάζει μια νέα μελέτη από το αμερικανικό Εθνικό Ινστιτούτο για τη Γήρανση (NIA). Το μυστικό είναι στην ποσότητα της τροφής και όχι απόλυτα στην ποιότητα.
Της Αρετής Διαμάντη
Ο επικεφαλής της μελέτης, Δρ Evan Hadley, διευθυντής της Γηριατρικής και Κλινικής Γεροντολογίας στο ΝΑΙ, αναφέρει ότι τα συμπεράσματα που προκύπτουν από αυτήν την μελέτη είναι ιδιαίτερα ενδιαφέροντα. Δείχνουν ότι στην ομάδα των εθελοντών, στους οποίους περιορίσαμε τις θερμίδες που έτρωγαν, μπορεί να επηρεάσαμε τους παράγοντες κινδύνου της νόσου και αυτό μπορεί να είναι ο πιθανός προάγγελος της μακροζωίας σε υγιείς, μη παχύσαρκους ανθρώπους.
Η έρευνα περιέλαβε περισσότερους από 200 υγιείς ενήλικες. Οι ενήλικες ήταν νέοι και μεσήλικες και, είτε είχαν κανονικό βάρος, ή ήταν ελαφρώς υπέρβαροι. Η μια ομάδα έλαβε τροφή περιορισμένη σε θερμίδες και η άλλη ομάδα συνέχισε τις τακτικές διατροφικές συνήθειες της. Προηγούμενες μελέτες, που έχουν γίνει σε ζώα, έδειξαν ότι ο περιορισμός των θερμίδων μπορεί να εξασφαλίσει τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά και ταυτόχρονα να επεκτείνει τη μακροζωία και να επιβραδύνει την εξέλιξη πολλών ασθενειών που σχετίζονται με την ηλικία, ανέφεραν οι ερευνητές.
Οι συμμετέχοντες στην πρώτη ομάδα έπρεπε να χάσουν το 15,5% του βάρους τους κατά το πρώτο έτος. Για να συμβεί αυτό, οι εθελοντές της μελέτης έπρεπε να μειώσουν την πρόσληψη θερμίδων κατά 25%. Και τους ζητήθηκε να κρατήσουν το βάρος τους σταθερό κατά το δεύτερο έτος της μελέτης. Οι άνθρωποι αυτής της ομάδας έχασαν κατά μέσο όρο 10% του σωματικού τους βάρους κατά το πρώτο έτος, και διατήρησαν αυτή την απώλεια βάρους κατά το δεύτερο έτος. Ο μέσος όρος του 12% της μείωσης στην πρόσληψη θερμίδων ήταν πολύ μακριά από το 25% του αρχικού στόχου, αλλά οι συμμετέχοντες διατήρησαν τον περιορισμό των θερμίδων για το σύνολο των δύο ετών της μελέτης.
Τα άτομα στην ομάδα αυτή δεν είχαν οποιαδήποτε αλλαγή στον μεταβολισμό τους, σε σύγκριση με τη μελέτη που έγινε σε ζώα, όμως είχαν σημαντικές βελτιώσεις στη πρόληψη της καρδιακής νόσου, σημείωσαν 6% μείωση στην ολική χοληστερόλη, 4% πτώση της αρτηριακής πίεσης, και αυξημένα επίπεδα της καλής HDL χοληστερόλης. Ο περιορισμός των θερμίδων οδήγησε επίσης σε μείωση κατά 47% στα επίπεδα της C-αντιδρώσας πρωτεΐνης, ενός δείκτη φλεγμονής που συνδέεται με την καρδιακή νόσο. Επίσης, παρατηρήθηκε μειωμένη αντίσταση στην ινσουλίνη, έναν παράγοντα κινδύνου για διαβήτη.
Τα επίπεδα του δείκτη της θυρεοειδικής δραστηριότητας μειώθηκαν περισσότερο από 20%. Ορισμένες μελέτες έχουν δείξει ότι η χαμηλότερη δραστικότητα του θυρεοειδούς μπορεί να συνδέεται με μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Ωστόσο, ορισμένα από τα άτομα της ομάδας που περιόρισαν τις θερμίδες τους ανέπτυξαν προσωρινή αναιμία. Μερικοί είχαν επίσης μεγαλύτερες από τις αναμενόμενες μειώσεις στην οστική πυκνότητα. Τα ευρήματα αυτά υπογραμμίζουν τη σημασία που έχει η ιατρική παρακολούθηση κατά τη διάρκεια του περιορισμού των θερμίδων, σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης.